Recherche '"skañvbennañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de skanvbennan-skanvbennin (1) à skanvbennan-skanvbennin (1) :

• skañvbennañ / skañvbenniñ
  skañvbennañ / skañvbenniñ

  [brpm scambeñi < skañv + penn + -añ/-iñ ; cf. pennañ / penniñ .2]

  v. intr. Perdre la raison de colère, devenir fou de rage.

  ●(17--) FG II 11. va laquaât dâ scambeñi. ●70. Piou an diaoul ne scambenfé ket ? o clevet ravassall evel zé.

  ●(1872) ROU 86a. Devenir fou de dépit, tr. «scanbenni gant an dipit.» ●(1890) MOA 139a. Enrager de colère, de dépit, tr. «skambenni.» ●(18--) CST 75. diwallit da skanvbenni.

  ●(1909) KTLR 185. Hag e skanbenne hag e hirvoude : mennout a rea mond sot. ●(1924) NFLO. aller en grande colère, tr. «skanbenna.»