Recherche 'skarbell...' : 5 mots trouvés
Page 1 : de skarbell (1) à skarbellin (5) :- skarbellskarbell
f. Reiñ taolioù skarbell : s'entrechoquer les chevilles.
●(1947) TNOG 5/26. (Tregor ha Goelo) Reiñ taolioù skarbell, : kignat e zaou-ufern en ur skeiñ outo gant e votoù ; skeiñ an eil ufern ouzh egile.
- skarbellatskarbellat
v. intr. S'entrechoquer les chevilles.
●(1947) TNOG 5/26. (Tregor ha Goelo) Skarbellat, verb. : kignat e zaou-ufern en ur skeiñ outo gant e votoù ; skeiñ an eil ufern ouzh egile.
- skarbelleg
- skarbellekskarbellek
adj.
(1) Qui a de longues jambes.
●(1744) L’Arm 189b. Qui a de longues jambes, tr. «Scarblêc.»
●(1878) BAY 19. skarblek, tr. «qui a de longues jambes.»
(2) Qui a les pieds difformes.
●(1913) ARVG Eost 189. Sell e dreid skarbellek hag e c'heno 'dreuz. ●(1920) KZVr 361 - 01/02/20. skarbellek, tr. «qui tourne les pieds.» ●(1931) VALL 449b. qui marche mal, tr. «skarbellek.» ●(1947) TNOG 5/26. (Tregor ha Goelo) Skarbellek, ag. : e dreid a dreuz pe dost.
- skarbelliñskarbelliñ
v. intr. Marcher mal, en butant.
●(1931) VALL 449b. Marcher mal, en butant, tr. «skarbelli(ñ) T[régor].»