Recherche 'sked...' : 5 mots trouvés
Page 1 : de sked (1) à skedusaat (5) :- skedsked
m. & adv.
I. M.
A.
(1) Brillance, éclat.
●(1732) GReg 119b. Le brillant d'un corps lumineux, tr. «sqed.» ●Le brillant de la Lune, tr. «sqed an loar.» ●317a. Éclat, splendeur, lustre, brillant, tr. «Sqed.» ●886a. Splendeur, tr. «Sqed.»
●(1876) TDE.BF 570a. Sked, s. m., tr. «Eclat, lustre.» ●(1889) SFA 82. gand ar sked a lugerne a zaoulagad Jesuz. ●(18--) SAQ I 310. sked ar stered.
●(1911) BUAZperrot 397. e walc'he he bleo gant dour uzuilh, da derri o sked. ●(1962) GERV 8. dindan sked lagad an deiz.
(2) Lustre.
●(1919) FHAB Here 123. Jachet an eus bet ar c'harr war e gein, ha tenvalaet sked e gurunen varz.
(3) Reiñ sked da : donner du lustre à.
●(1732) GReg 587b. Lustrer, donner du lustre à une étoffe, à un chapeau, tr. «rei sqed da.»
B. sens fig.
(1) Lustre.
●(1915) MMED 365. Mari e deus ar sked leun ha parfet.
(2) Reiñ sked da : donner du lustre à.
●(1879) BMN 289. N'ema mui an hini a roe muioc'h a sked d'an noblans.
II. Adv. A-sked : clairement.
●(1650) Nlou 61. An Eal à reuelas, / Gant Ioa bras hac à-squet, / Bezaff ganet Ro'uen mor, tr. «Lange révéla / avec grande joie et clairement / que le roi de la mer était né.»
- skedañskedañ
voir skediñ
- skediñ / skedañskediñ / skedañ
v.
I. V. intr.
(1) Briller.
●(1732) GReg 119b. Briller, éclater, reluire, tr. «Sqeda. pr. sqedet.» ●317b. Éclater, reluire, briller, avoir de l'éclat, tr. «Sqedi. sqeda. ppr. sqedet.» ●779a. Raionner, tr. «sqeda. pr. sqedet.»
●(1876) TDE.BF 570a. Skeda, skedi, v. n., tr. «Briller.»
●(1926) FHAB Eost 291. ar boukleier arc'hant o skedi war dokou ha bouteier an wazed. ●(1930) FHAB Kerzu 453. ar perlez a oa war he dilhad a skede evel eur steredenn.
(2) Skediñ gant ar joa : rayonner de joie.
●(1970) BHAF 307. Seurez Sant-Gweltaz a skede he dremm gand ar joa.
(3) sens fig. Éclater.
●(1924) FHAB Kerzu 443. lakat da skedi ar wirionez rik.
II. V. tr. d. Faire briller, faire rayonner.
●(1926) FHAB Genver 35. ar Bleun-Brug, hag a zo ar gwella mellezour da skedi hano Breiz. ●(1935) KANNgwital 391/68. dre-ze e tleit atao skedi ho feiz. (...) renta testeni d'ar wirionez ha skedi ho karantez.
- skedusskedus
adj.
I. Attr./Épith.
(1) Brillant, éclatant, qui jette des éclats brillants.
●(1732) GReg 119b. Brillant, ante, qui jette, ou, qui refléchit la lumiere, tr. «sqedus.» ●317a. Éclatant, ante, brillant, luisant, resplendissant, tr. «Sqedus.»
●(1835) AMV 60-61. ar mogueriou [great] a vein precius ha squeudus meurbet. ●(1847) BDJ 36. skeduçzoc'h eghed an holl haourou. ●(1864) SMM 21. an aour, an aour ker skedus. ●(1877) MSA 69. sclerijennet dre distaol skedus ar goulou-se. ●(1894) BUZmornik 231. seiz steredenn, skeduz meurbed. ●(1882) BAR 38. ar perlez hag an diamant skeduz. ●(18--) SAQ I 434. Mez varlerc'h e teu da veza eur balafen skedus ha skanv.
●(1907) AVKA 69. ur gaer a c'houlouen ha skedus. ●(1911) RIBR 88. Jakez a welas kouls hag e vreudeur an tarsad sklerijen skedus a yoa dirazan en dremwel. ●(1921) PGAZ 54. ar braoigou skedus, ar guiskamantou kaer. ●(1925) BUAZmadeg 68. met int-hi a oue douaret gant eur sklerijen skeduz. ●(1928) BREI 58/4b. an heol skedus o sederaat an treo hag an dud.
(2) sens fig. Éclatant.
●(1864) SMM 199. ra deui ar vanden skedus eus an Ælez a ziambroug deoc'h. ●(1877) EKG I 29. Eur gouel skeduz meurbed a oue enn dervez-se e Landreger.
II. Adv. D'une manière éclatante.
●(1880) SAB 15. lacaat ar feiz ac ar virionezou da bara splam ha skeduz. ●(1894) BUZmornik 842. ann amzer sioul, hag ann heol a bare skeduz.
●(1908) FHAB Eost 226. Baniel vras Sant-Yan-ar-Biz a lintr skedus dindan bannou an heol. ●(1909) FHAB Here 291. hag a reio d'ar vertuziou bleunia skedus var o zal.
III.
(1) Skedus evel ur werelaouenn : voir gwerelaouenn.
(2) Skedus evel an heol : voir heol.
- skedusaat