Recherche 'sklouf...' : 4 mots trouvés

Page 1 : de sklouf-1 (1) à skloufoni (4) :

• sklouf .1
  sklouf .1

  adj. Glouton.

  I.

  ●(1906) DIHU 17/282. e oent deit de vout skloufoh. ●(1907) DIHU 28/445. er sklouf a gemenér. ●(1919) DBFVsup 63a. sklouf (B[as] v[annetais]), tr. «gourmand.» ●(1931) VALL 337b. Glouton adjectif, tr. «sklouf V[annetais].»

  II. Sklouf evel beg ar puñs : voir puñs.

• sklouf .2
  sklouf .2

  m. –où Glouton.

  ●(1932) BRTG 48. Ne vè sklouf ha ne gav é hoalh a frintadenneu. ●(1982) LIMO 12 mars. Skloufeu a blomerion !

• skloufata
  skloufata

  v. Manger gloutonnement.

  ●(1919) DBFVsup 63a. skloufetat, tr. «manger avidement.» ●(1934) BRUS 71. Manger (avidement), tr. «skloufetat.»

• skloufoni
  skloufoni

  f.

  (1) Gloutonnerie.

  ●(1909) DIHU 148/281. De fal e ten berpet er skloufoni. ●(1919) DBFVsup 63a. skloufoni, tr. «gourmandise.»

  (2) Rapacité.

  ●(1906) DIHU 17/282. miret hé frankiz doh skloufoni er Fransizion. ●(1921) GRSA 69. get é skloufoni. ●(1937) TBBN 42. skloufoni (rapacité) er Fransizion.