Recherche 'skum...' : 9 mots trouvés

Page 1 : de skum (1) à skumus (9) :

• skum
  skum

  m. Écume.

  ●(1732) GReg 321b. Écume, tr. «Van[netois] scum.» ●(1790) MG 216. er scum e oai ar nehou.

  ●(1849) LLB 1574. én un durul hag er chum hag er goed.

• skumeennenn
  skumeennenn

  f. Écume.

  ●(1854) PSA I 182. e lar dehou er scuméennen én é vêg.

• skumenn / skumon
  skumenn / skumon

  f. Écume.

  ●(1732) GReg 321b. Écume, tr. «Van[netois] scumeñ.»

  ●(1818) HJC 191. ma hroulai enn i scumon. ●(1849) LLB 501-502. en houlen (…) é turul é chumen. ●1233. Goleit a huiz, a beudr, a hoed hag a chumen.

  ●(1904) DBFV 39b. chumen, skumen, f. pl. –nneu, tr. «de l'écume.» ●(1913) AVIE 159. Rudellat e hra get chumen én é veg.

  ►[au plur. après un art. ind.]

  ●(1907) BSPD I 172. mes Guilham e goéhas a adhueh, er chumenneu én é veg.

• skumennek
  skumennek

  adj. (Boisson) qui mousse.

  ●(1942) DHKN 47. chistr mélén ha skumennek.

• skumenniñ / skumoniñ
  skumenniñ / skumoniñ

  v. intr.

  (1) Moutonner, écumer.

  ●(c.1718) CHal.ms ii. la mer est dangereuse quand elle moutonne, tr. «abe scumen er mor ema dangerus.» ●(1732) GReg 321b. Écumer, jetter, rendre de l'écume, tr. «Van[netois] scumeneiñ. pr. et.» ●(17--) TE 358. er mor é scumènnein. ●(17--) VO 23. er mor e gommanças de scumennein hac en ahuél de gornal.

  ●(1818) HJC 190. ion ir goasque geut quement à nerh, ma scumonne. ●(1849) LLBg III 16. En deur é pen er vâg e feut hag e chumen. ●(1897) EST 62. En deur e duem, e verw, e foenw hag e chumen, tr. «L'eau s'échauffe, bout, s'enfle et écume.»

  ●(1904) DBFV 39b. chumennein, skumennein, tr. «écumer, rendre de l'écume.» ●(1904) LZBg Mae 114. Skuménein e hra en deur get er batimant. ●(1907) VBFV.fb 34a. écumer, bouillir, tr. «chumennein.»

  (2) =

  ●(1913) AVIE 158. me hroèdur e lausk kriadenneu, e chumen hag e skrign é zent.

• skumennus
  skumennus

  adj. Écumeux.

  ●(1732) GReg 321b. Plein d'écule, qui jette beaucoup d'écume, tr. «Van[netois] scumennus.»

  ●(1904) DBFV 39b. chumennus, skumennus, adj., tr. «écumeux.» ●(1934) BRUS 120. Ecumeux, tr. «chumennus.»

• skumiñ
  skumiñ

  v. intr. Rendre de l'écume, écumer.

  ●(1732) GReg 321b. Écumer, jetter, rendre de l'écume, tr. «Van[netois] scumeiñ. pr. et.»

  ●(1904) DBFV 39b. chumein, skumein, tr. «écumer, rendre de l'écumer.»

• skumouer
  skumouer

  m. –ioù Écumoir.

  ●(1732) GReg 321a. Ecumoire, ustensile de cuisine, tr. «scumoüer. p. scumoüerou.»

• skumus
  skumus

  adj. Écumeux.

  ●(1732) GReg 321b. Plein d'écume, qui jette beaucoup d'écume, tr. «Van[netois] scumus.»

  ●(1904) DBFV 39b. chumus, skumus, adj., tr. «écumeux.»