Recherche '"soc'h"...' : 7 mots trouvés
Page 1 : de soch-1 (1) à soc_het (7) :- soc'h .1
- soc'h .2soc'h .2
m. –où, seier (agriculture) Soc.
I.
●(1499) Ca 187a. Souch. g. souc. ●(1633) Nom 178a. Stiua : le manche : maing an quillorou, an souch.
●(1659) SCger 111a. soc de charue, tr. «souc'h an arar.» ●172a. souc'h an arar, tr. «soc de charruë.» ●(1732) GReg 155a. Le soc, tr. «Ar souc'h. p. souc'hyou. soh. p. sohyou.» ●870a. Soc, fer de charruë, tr. «Souc'h. p. soc'hyou, souc'hou. Van[netois] soh. p. sohéü.»
●(1849) LLB 88. Mar kawet pri pé mein, divehet hou soheu. ●101. Ur soh, ur goutel voem ag er ré luemetan. ●133. er soh don én anteu. ●1573. Un ejon doh é soh é dan é iaw kalet. ●(1857) CBF 102. Souc'h, m., tr. «Soc de charrue.» ●(1870) FHB 286/196a. Eler o doa great, ha seïer houarn da lacat varnezho. ●(1876) TDE.BF 579b. Soc'h, s. m. V[annetais], tr. «Soc de la charrue.» ●Ar soc'h, tr. «le soc.»
●(1976) LIMO 07 août. bohaleu, pigelleu, penneu-mar, strépeu, soheu, koutelleu-voem, é hortoz boud luemmet.
II.
(1) Aet eo ar soc'h war e c'henoù : l’affaire ne va pas.
●(1912) (Go-Kerfod) MELU XI 375. Ed e 'zouc'h war i c'henou, tr. E. Ernault «Le soc est allé sur sa bouche, s'enfonce dans la terre = l'affaire ne va pas. (Kerfot.)»
(2) Mont e soc'h da vinaoued : avoir ses biens qui diminuent.
●(1878) SVE 44 §278. He zoc'h a ielo da venaoued, tr. L.-F. Salvet «Son soc (de charrue) se changera en alène. (C'est-à-dire : ses biens diminuent rapidement.)»
●(1905) (L) Y.-V. Perrot ALLO 13. E stal e stalik 'zo troet, / Eat e zouc'h da vinaoued. ●(1920) FHAB Genver 195. Nag a hini an evoa gwelet e zoc'h o vont da vinêved ! ●(1927) (L) L. ar Floc'h TSPY 18. Pe buan e weli da stal o vont da stalig ha da zouc'h da vinaoued. ●(1935) (T) BREI 416/2c. Goude ma vo deut a-benn an Ao. Laval, -- mar teu -- da harz n'afe ar soc'h da vinaoued, ne vo ket graet gantan ar pep gwasa.
- soc'h-munutsoc'h-munut
s. (botanique) =
●(1870) FHB 292/244b. Kavout a reer ato er jardinou-ze, baljm, soc'h munud, kamailha, begar, citrouellez, tuellen ven (lire : huelen ven), lavand, regalis, betec daëlou job, a behini ar greunn a servich da ober chapeledou.
- soc'hañ / soc'hiañ / soc'hiñsoc'hañ / soc'hiañ / soc'hiñ
v.
I. V. tr. d.
(1) Mettre un soc à.
●(1931) VALL 695a. mettre un soc à, tr. «so(u)c'h(i)a.»
(2) Arrêter, coincer (qqn).
●(18--) KTB.ms 14 p 29. Heman a-vad a zo ur paotr ! Meta na euz forz, warc'hoaz me a zouc'ho anehan.
(3) Émousser (la pointe d'un outil).
●(1876) TDE.BF 581b. Souc'ha, v. a., tr. «Emousser la pointe, parlant d'un outil ; p. souc'het.»
II. V. intr.
(1) S'arrêter, se reposer (pendant le travail).
●(1942) FHAB Meurzh/Ebrel 150. (Plouarzhel) Souc'ha = chom a-sav gant al labour, ober kein hir. ●(1942) FHAB Gwengolo/Here 210. (note de F. Vallée) Souc'ha «chom a-sav, harzet». Sellet Geriadurig Ern[ault] p. 564.
(2) Rester en panne.
●(1931) VALL 527b. rester en panne, tr. «souc'hi.»
- soc'hellatsoc'hellat
v. intr. (agriculture) Charruer avant de fumer un champ.
●(1904) DBFV 45a. devoém, v. n. ouvrir la terre avec la charrue, avant de fumer un champ ; se dit surtout en bas van[netais], ailleurs c'est sohellat (Bul[éon]) (Voir divoemmein).
- soc'hellersoc'heller
m. –ioù (agriculture) Grosse charrue.
●(1985) AMRZ 73. ouz an alar da genta, goude ouz ar souheller pe ar pomper. ●341. souheller, pomper m. –iou : grosse charrue qui creuse plus profondément le sillon déja tracé par la charrue.
- soc'hetsoc'het
adj.
(1) Émoussé.
●(1923) ADML 37. Ho filc'hjer, gwall zouc'het goulskoude.
(2) =
●(1792) CAg 31. Satan, hac é vanden cruele, / Dérac er Groés ë chomm souhet.
●(1871) KTB.ms 15 p 65. Sell aman al labour as po da ober hirie, ha mar deues a-benn anezhan, n'eman ket da bar war ann douar ; met ama, ma fotr, a vi souc'het.