Recherche 'spazh...' : 11 mots trouvés
Page 1 : de spazh-1 (1) à spazhidigezh (11) :- spazh .1spazh .1
adj.
(1) Hongre.
●(1499) Ca 188a. Spaz. g. chastre. ●(c.1500) Cb 41b. [clun] sans couillons. britonice. spaz. ●(1633) Nom 31a. Canterius, spado : cheual chastré, cheual hongre : march spaz, spazart. ●33b. Maialis : porc chastré : ouch spaz, digastret.
●(1659) SCger 172b. spaz, tr. «chatré.» ●(1732) GReg 162a. Cheval hongre, tr. «Marc'h spaz. Van[netois] marh spah.» ●498a. Hongre, cheval châtré, tr. «marc'h spaz. p. ronceed spaz. Van[netois] marh spah.»
●(1857) CBF 37. eur marc'h spaz, tr. «un cheval hongre.»
●(1970) GSBG 251. (Groe) ur marc'h spazh, tr. «un cheval hongre.»
(2) Eunuque.
●(1732) GReg 567a. Il est leger de deux grains, tr. «spaz eo.»
- spazh .2
- spazhad
- spazhadur
- spazhañ / spazhiñspazhañ / spazhiñ
v. tr. d.
I.
(1) Castrer, châtrer.
●(1499) Ca 188a. Spazaff. g. chastrer.
●(1659) SCger 23a. chastrer, tr. «spaza.» ●(1732) GReg 157b. Chatrer, tr. «Spaza. p. spazet. Van[netois] spaheiñ. spaoüeiñ. spaheign. ppr. spahet, spaoüet.» ●498a. Hongrer, tr. «Spaza ur marc'h. pr. spazet. Van[netois] spaoueiñ ur marh. spaheiñ ur jau.»
●(1907) VBFV.bf 71a. spaùein, v. a., tr. «châtrer, chaponner.» ●(1931) VALL 115a. Châtrer, tr. «spaza.»
(2) par ext. Percer à l'aide d'un couteau le pli de l'articulation des crustacés pour qu'ils ne puissent plus se servir de leurs pinces.
●(1944) GWAL 163/176. (Ar Gelveneg / Le Guilvinec) Evit mirout a vezañ piñset gant meudoù (pav-gwan) ar c'hranked, e toull Gelvenegiz ar c'hroc'hen a zo e pleg ar pav bras-se gant beg ur gontell ; goude-se ne c'hell ken kregiñ nag ober droug : «spaia» a reer eus an doare-ober-se ; ar c'hranked hag al ligistri a vez «spaiet» evel-se.
(3) sens fig. Censurer.
●(1913) PRPR 75. e vo red d'ezan spaza e ganaouennou.
II.
(1) En devout ur gontell a spazh hep gwadañ : voir kontell.
(2) Spazhañ ar c'hog : voir kog.
(3) Spazhañ laou : voir laou.
- spazhardspazhard
m. –ed Homme ou animal castré.
●(1633) Nom 31a. Canterius, spado : cheual chastré, cheual hongre : march spaz, spazart. ●272b. Semiuir, cunuchus gallus, cuiratus, semimarem, ouidius dixit : chastré, demy homme : vn spazard, rangouill.
●(1732) GReg 162a. Cheval hongre, tr. «spazard. p. spazarded.» ●381a. Eunuque, impuissant par foiblesse, ou par froidure, tr. «spazard. p. spazarded.» ●498a. Hongre, cheval châtré, tr. «Spazard. p. spazarded.» ●(1744) L'Arm 146b. Chatré, tr. «Spaouartt.. ardétt. m.»
●(1876) TDE.BF 583b. Spazard, s. m., tr. «Qui n'est pas apte à la génération, parce qu'il a été châtré ou qu'il lui manque quelque portion des parties sexuelles.»
●(1907) VBFV.bf 71a. spaùard, m., tr. «(cheval) hongre.»
- spazhart
- spazherspazher
m. –ion
(1) Châtreur.
●(1499) Ca 188a. Spazer. g. chastreur.
●(1659) SCger 172b. spazer, tr. «chatreur.» ●(1732) GReg 157b. Chatreur, tr. «Spazer. p. spazéryen. Van[netois] spahour. p. yon, yan.» ●Châtreur de truyes, tr. «Spazer ar güisy.»
●(1876) TDE.BF 583b. Spazer, s. m., tr. «Châtreur, qui fait le métier de châtrer les animaux.»
(2) Spazher ar yilc'hier : coupeur de bourses.
●(1732) GReg 223a-b. Couppeur de bourses, tr. «spazer an ilc'hyer. p. spazéryen an ilc'hyer.»
- spazherezh
- spazhetspazhet
adj.
(1) Castré.
●(1499) Ca 113a. Houch lart spazet. g. porceau gras senne. ●188a. Spazet. g. chastre.
●(1659) SCger 23a. chastré, tr. «spazet.» ●(c.1718) CHal.ms i. cheual hongre, tr. «marh spaoüet, trouhet spauart.» ●(1732) GReg 162a. Cheval hongre, tr. «marc'h spazet.»
(2) Eunuque.
●(1732) GReg 381a. Eunuque, châtré, tr. «Spazet. p. tud spazet.»
- spazhidigezh