Recherche '"spletiñ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de spletin (1) à spletin (1) :

• spletiñ
  spletiñ

  v. intr.

  (1) Suffire.

  ●(c.1718) CHal.ms iv. Suffire, tr. «spletein, bout assés endeuout assés.» ●(1732) GReg 759a. Profiter ; tr. «spleidteiñ. pr. et.»

  ●(1927) FHAB Genver 22b. Seurt digareziou ne spletont ket. ●(1935) BREI 424/2b. paouez d'ober goab ouz al labourer gant sikouriou ha na spletont ket. ●(1935) BREI 435/2a. met ne spletas ket ar pez a rejont.

  (2) Compter, valoir.

  ●(1926) FHAB Eost 289. Hogen, ar rebech-ze ne spled ket. ●(1930) BREI 176/3a. N'eus nemet giziou Pariz hag a dalv ; n'eus nemet e yez, e oberou hag a splet. ●(1935) BREI 406/2a. Met doare an amzer hag a splet kement en eur valeadenn, en eur pirc'hirinaj ne ra ket nemeur.

  (3) Paraître.

  ●(1849) LLB 2013-2014. dirak é zeulagad / En doar ne spleit ket mui hag e seblant pelat.

  ●(1949) ENRO 293. Ne spletont ket fiñval, ker pell e pad o fiñvadenn.

  (4) Spletiñ ouzh ub. : faire le poids.

  ●(1977) LIMO 10 mars. nen doè ket ket spleteit soudarded Frans doh ré en Alemagn.

  (5) Spletiñ e =

  ●(1825) COSp 90. penaus é spleitant ol é Doué én ur fæçon admirable.