Recherche '"stambouc'hañ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de stambouchan-stambouchin (1) à stambouchan-stambouchin (1) :

• stambouc'hañ / stambouc'hiñ
  stambouc'hañ / stambouc'hiñ

  v.

  I. V. intr.

  A. (en plt de qqn)

  (1) = (?).

  ●(1933) ALBR 28. Krog eo ar berr-alan warnan ; prest eo da stamboc'ha pa deul ar gordenn-garr e toull an ti-forn.

  (2) S'engouer.

  ●(1896) GMB 649. pet[it] Trég[uier] stañbouc'hañ, stañbouc'hein, tr. «s'engouer.»

  ●(1907) VBFV.fb 36b. engouer (s'), tr. «stanbohein.»

  (3) Stambouc'hañ gant : s'étouffer en mangeant.

  ●(1939) RIBA 151. hag er oei e stambouhè get er cherraj kerh.

  (4) Stambouc'het gant al lart : gras-fondu.

  ●(1732) GReg 469b. Gras-fondu, cheval gras-fondu, tr. «Marc'h stambouc'het gad al lardt.»

  B. (en plt d'aliments) Bourrer, gonfler (l'estomac).

  ●(1732) GReg 462b. Gonfler, enfler, remplir, tr. «Stambouc'ha. p. stambouc'het.» ●462b. Le millet gonfle, tr. «Ar yod mell a stambouc'h.»

  ●(1876) TDE.BF 587a. Stambouc'ha, v. n., tr. «Gonfler dans l'estomac, parlant d'un mets.» ●(1896) GMB 649. pet[it] Trég[uier] stañbouc'hañ, stañbouc'hein, tr. «bourrer, en parlant d'un aliment.»

  ●(1910) EGBT 54. stambouc'hañ, tr. «gonfler, dégoûter.»

  II. V. tr. d. =

  ●(1927) DIHU 191/260. Monet doñnoh ar iéh er vro ! Meit bout e zo kement a dreu de zeskein ér skol ! N'hellér ket kargein muioh ; hemb stambouhein er gèh vugalé vihan… Er brehoneg, studiet e vo arlerh ol en treu aral, mar bé hoar.