Devri

Recherche 'steuñv...' : 11 mots trouvés

Page 1 : de steunv (1) à steunvlec_h (11) :
  • steuñv
    steuñv

    m.

    (1) Ourdissure.

    (1659) SCger 173a. steûn, tr. «ourdissure.»

    (2) Trame.

    (1659) SCger 120b. trame, tr. «steûn

    (3) Etre steuñv ha disteuñv =

    (1984) LIMO 09 novembre. Etre stanù ha distanù (étré sklablein ha disklabein en daol).

  • steuñvadur
    steuñvadur

    m. Ourdissage.

    (1732) GReg 682b. Ourdissure, action d'ourdire, tr. «Steuñadur

  • steuñvailh
    steuñvailh

    f. –où Ourdissoir.

    (1744) L'Arm 262b. Ourdissoir, tr. «Steuaill.. eu. f.»

    (1876) TDE.BF 590a. Steuaill, s. m. V[annetais], tr. «Ourdissoir, terme de tisserand.»

  • steuñvaj-avel
    steuñvaj-avel

    m. (météorologie) Nuages légers annonçant le vent.

    (1942) VALLsup 122b. Nuages légers annonçant le vent, tr. «steuaj-aùel V[annetais] m.»

  • steuñvenn
    steuñvenn

    f. –où

    I. (tissage) Chaîne d'une étoffe.

    (1499) Ca 190a. Steuffenn. g. estain de drap et de fil.

    (1732) GReg 578a. Lisse, chaîne, tr. «Steuënn. p. steuënnou.» ●682b. Mettre la chaîne ourdie, au métier, tr. «Sterna ar steuënn.» ●(1744) L'Arm 262b. Chaine ourdie, tr. «Steinhuenn.. neu.» ●(1790) MG 210. Un nedèn pé dihue bihannoh ér stanhuèn.

    (c.1820) COF 27. O blam a rer o deus an tech / Da g'emeret lies a vech / Eus an aneven cudennic, / hac eus ar fleven (lire : steven) ur branqic, / Evit sevel ul logodenn / Da ober d'e c'hrec saë pe losten. ●(1872) ROU 106a. Trame, tr. «anneuenn, et non steuenn, qui désigne la chaîne.» ●(1876) TDE.BF 590b. Steuenn, steuñenn, s. f., tr. «Chaîne ourdie de tisserand.»

    (1906-1907) EVENnot 20. (Priel) Eur steuen goton e zo ebarz ar mezer man. ●(1907) VBFV.bf 72b. stenùen, steùen, f. pl. eu, tr. «chaîne ourdie, trame.» ●(1910) MBJL 116. goloet gant eur steuen aour.

    II. par ext. Ensemble de choses entremêlées (racines, etc.).

    (1907) FHAB Gouere 138-139. e talc'hent c'hoaz [ar gwez] an douar hag an dour e steuen o griziou.

    III. sens fig.

    (1) Plan.

    (1906) SAQ-Jezegou I xiv. Mez ar c'halz anezho [sarmoniou an aotrou Quere] 'zo bet devet. Ne zeuz mui chommet dioutho nemet ar steuennou. ●(1909) FHAB Gouere 210. Mad eo e ve great araog ar vodadeg, eur steuen eus reolennou an emglev. ●(1910) MBJL 95. steuen e brezegen. ●118. steuen e ziviz.

    (2) Steuñvenn-lezenn : projet de loi.

    (1907) BOBL 30 novembre 166/1a. ar poentchou euz ar steuen-lezen gwiet var stern ar Palez-Bourbon.

    IV. Bezañ eeun e steuñvenn : (?) être franc du colier (?).

    (1838-1866) PRO.tj ç&ç. Tregueris zo eün ho steuen / Zo tud leal ha tud laouen.

  • steuñvenniñ
    steuñvenniñ

    v. tr. d. =

    (1908) FHAB C'hwevrer 54. ma raïnt eun danevell gant ar geriou-ze lakeat da steuenni o labour.

  • steuñverezh
    steuñverezh

    m. Ourdissage.

    (1732) GReg 682b. Ourdissure, action d'ourdire, tr. «steuérez

  • steuñvet
    steuñvet

    adj.

    (1) (en plt d'une matière textile) Tendu sur le métier à tisser.

    (1897) EST 59. De getan é teli dibun en darnedeu, / Ou funein hoah goudé ar ol er henelleu / Hag ou lakat ér stern steinwet ha klomet mat, tr. «Tout d'abord il doit dévider les écheveaux, enrouler ensuite le fil sur de petites roues, et enfin, le mettre bien tendu et bien noué sur le métier.»

    (2) par ext. (en plt d'un vêtement) Tissé.

    (1907) AVKA 24. Yan e oa e wiskamant steuet gant reun kanval.

    (3) sens fig. (en plt de qqn) =

    (1868) FHB 188/254a. eun den a ioa guelloc'h-steuet, startoc'h gueet eget he berson.

  • steuñvidigezh
    steuñvidigezh

    f. Ourdissage.

    (1732) GReg 682b. Ourdissure, action d'ourdire, tr. «steuñidiguez

  • steuñviñ
    steuñviñ

    v.

    I. V. tr. d.

    A. (tissage) Ourdir.

    (1659) SCger 87a. ourdir de la toile, tr. «steui lian.» ●120b. tramer ourdir, tr. «stenvi, steûn.» ●173a. steûnvi, tr. «ourdir.» ●(1732) GReg 682b. Ourdir, disposer en long les fils, ou la chaîne de la toile, ou d'une étoffe qu'on veut faire, tr. «steuñvi ar vyad, ou, ar vyadenn.» ●(1772) KI 504. a gas neud da steunvi, tr. «envoie du fil à tisser.»

    (c.1820) COF 28. Pa stevo un anter guiat. ●(1857) CBF 93. Steui, ober lien, tr. «Faire de la toile.» ●(1896) GMB 654. steunvi en Trég[uier]. ●(1876) TDE.BF 590b. Steui, steuñi, v. a., tr. «Terme d e tisserand. Tramer, ourdir.» ●(18--) SBI I 32. en ti ar guiader, hac o steui ma neud, tr. «Chez le tisserand, ourdir mon fil (ma trame).» (...) ped gwalen 'c'h eus steuet ? tr. «combien d'aunes avez-vous ourdies.»

    (1907) VBFV.bf 72a. stenùein, steùein, v. a., tr. «ourdir ; tendre (le fil).»

    B. par ext.

    (1) (en plt d'autres matières) =

    (1925) BILZ 115. ha gantan e tiske steui gant ar beüt, gwea ar gwial en-dro da stern ar c'hevell.

    (2) (en plt d'une araignée) Tisser (sa toile).

    (1888) SBI I 124. Caer a deveus ar genviden dont da steui he gwiad, tr. «L'araignée a beau tisser sa toile.»

    (1907) FHAB Here 225. ar c'henvid o steui o gwiaden. ●(1911) BUAZperrot 634. ne roë ket amzer d'al loustoni da zevel na d'ar c'hinid da steui o gwiad. ●(1950) KROB 31-32/16. ar c'hevnid o steui o gwiad ouz treustou ar c'hraou-zaout.

    ►absol.

    (1838) CGK 19. Ac ar c'henvit o steuï deus ma phen baz déro. ●(1880) ANN 71. eur gefniden o steui, tr. «une araignée filait.»

    C. sens fig.

    (1) Steuñviñ e blanedenn : construire son destin.

    (1924) BILZbubr 37/809. – Kalet ar blanedenn, ôtrou person ! – Petra a fell d'eoc'h !... Pep-hini ac'hanomp a steu e hini dindan dourn ha skoazell an Aotrou Doue.

    (2) Steuñvet gant : cousu de (mensonges).

    (1925) FHAB Genver 32. Lizer Golo a oa steuet gant gevier livet ker brao.

    II. V. intr. sens fig.

    (1) Tituber.

    (1932) BRTG 101. kenevé ma stanù a glei de zeheu. (...) stanùein get é hent.

    (2) Grandir.

    (1913) KZVr 30 - 28/09/13. Steui hag anwei war eun dro, tr. «faire le tissu des deux côtés (grandir et grossir en même temps) B[a]s-Trég[uier].»

    (3) =

    (1934) BRUS 63. Esquisser, tr. «stanùein

    III.

    (1) Steuñviñ hag anneuiñ war un dro : voir anneuiñ.

    (2) Na vezañ anneuet hir met bezañ steuñvet tenn : voir anneuiñ.

  • steuñvlec'h
    steuñvlec'h

    m. –ioù Ourdissoir.

    (1732) GReg 682b. L'instrument à ourdire, l'ourdissoir, tr. «Steuñlac'h. p. steuñlac'hyou

    (1872) ROU 93b. Ourdissoir, tr. «Steulac'h.» ●(1876) TDE.BF 590b. Steulac'h, steuñlac'h, s. m., tr. «Ourdissoir de tisserand.»

    (1905) FHAB Gwengolo/Here 150. Ar viad-se a zo da genta var ar vaz-treuz pe steunleac'h.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...