Devri

Recherche 'stloag...' : 5 mots trouvés

Page 1 : de stloag (1) à stloagerez (5) :
  • stloag
    stloag

    m.

    (1) Charrée, cendre qui reste après la lessive.

    (1633) Nom 172a. Lixius cinis, cinis lixiua : cendre de lexiue : ludu'n lichou, sloac.

    (1732) GReg 154a. Charrée, cendre qui reste sur le cuvier, après la lessive coulée, tr. «Stloacq.» ●(1752) PEll 838. Stloac, Cendre, qui a servi a faire la lessive. Ce terme de blanchisserie est commun en Cornwaille, Léon & Tréguer.

    (1857) CBF 104. Stloak, m., tr. «Charrée.» ●114. Da biou e werzit-hu ar stloak ? tr. «A qui vendez-vous la charrée ?» ●(1864) KLV 44. Ann eil gwiniz, pe eiz luduet a nevez gand skloak pe ludu keuneud. ●55. ar skloak (ludu-kouez), a zo koulz hag al ludu keuneud. ●(1876) TDE.BF 592a. Stloak, s. m., tr. «Charrée, ou cendre qui a servi à faire la lessive.»

    (1927) GERI.Ern 581. stloag m., tr. «Charrée.» ●(1931) VALL 113a. Charrée, tr. «stloag m.»

    (2) par ext. Résidus qui se mêlent à la vase.

    (c.1656) VEach 145. Neusé souden euel mauoé gouestlet é cõmanças da digueri é daou lagat entre diou breach é mam desolet, hac ho fermas adarré ; Goudé mauoé goalc'het gant dour clouar ha lousaou mat, é vomissas muy euit leiz vr scudell bras á dour hoauez leün à lichit, á stloac, hac à teil munut, heuelep mauoé incomodet á het vn nebeüt deizyou, hoguen quer buan é recouras è iec'het, hac ezema brema é buez hac en oat á tric'huec'h bloaz, è contantamãt bras de tud.

    (3) (pathologie) Saburre.

    (1942) VALLsup 105b. Langue chargée (d'un malade), tr. «teod sloagennet, de sloagenn saburre, dérivé de sloag charrée.»

  • stloagañ
    stloagañ

    v. tr. d. Faire bouillir (le fil dans une lessive).»

    (1857) CBF 93. Skloaga ann neud, tr. «Faire bouillir le fil dans une lessive.»

  • stloagenn
    stloagenn

    f. –où

    (1) (pathologie) Saburre.

    (1917) KZVr 225 - 24/06/17. Skloagen, kramen, saburre ou enduit coloré qui se trouve sur la langue dans diverses maladies, Loeiz ar Floc'h. ●(1927) GERI.Ern 581. skloagenn L[éon] f., tr. «saburre, matière blanchâtre qui vient sur la langue dans diverses maladies.»

    (2) Mouton de poussière.

    (1982) HYZH 147/61. (Treboull) skloagennoù : des moutons (poussières).

    (3) Coup violent.

    (1977) PBDZ 189. (Douarnenez) skloagenn, tr. «coup violent.»

  • stloagennet
    stloagennet

    adj. Saburral.

    (1917) KZVr 225 - 24/06/17. va zeod a zo skloagennet, krammenet, Loeiz ar Floc'h. ●(1927) GERI.Ern 581. skloagennet, tr. «(langue) saburrale, ainsi chargée.» ●(1942) VALLsup 105b. Langue chargée (d'un malade), tr. «teod sloagennet, de sloagenn saburre, dérivé de sloag charrée.»

  • stloagerez
    stloagerez

    f. Liñsel stloagerez : charrier pour la lessive.

    (1993) HYZH 196/49. vie graet ken kouez d'ar liñselioù ha d'an traoù bras ur wech ar bloaz ha vie ivez gant ludu, vie bervet dour e barzh en ur vasin vras, basin bras aze e-giz-se, machin, birvet dour hag an traoù oa barzh en ur bailh, ur bailh bras spesial ha ludu war gorre barzh en ul liñsel, barzh ul liñsel spesial, vie lavaret deus an dra-se al liñsel skloayerez a vie lavaret deus an dra-se ha vie lakaet war gorre ludu.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...