Recherche '"stouvañ"...' : 1 mots trouvés

• stouvañ
  stouvañ

  v.

  I. V. tr. i. Stouvañ war ub. Enfermer qqn.

  ●(1827/29) VSA 100. rac me stoufou voarnoc'h gand ar gos rod car man. ●113-114. a gand eur gos rod car emeus stoufed voarne / a quen ne distoufin neind qued ahane.

  ●(1907) AVKA 314. hag e ruilljont ur min braz da stoufa warnehan.

  II. V. tr. d.

  (1) Boucher.

  ●(1499) Ca 190b. Stouffaff. g. estouper.

  ●(1659) SCger 15b. boucher, tr. «stoufa.» ●53b. etouper, tr. «stoufa.» ●173a. stoufa, tr. «boucher.» ●(1732) GReg 106a. Boucher une bouteille, tr. «stoufa ur voutailh.»

  ●(1896) GMB 660. pet[it] tréc[orois] stoufañ. ●(18--) SAQ I 250. Eur penn euz ar groaz-se a stouf ginou an ifern. ●(18--) GBI II 51. Da stoufa prennestro 'r c'hannono, tr. «Pour boucher les fenêtres (les embrasures) des canons.»

  ●(1902) PIGO I 94. An toull-ze 'n euz gallet den biskoaz na stouvan na golo anean. ●(1902) LZBg Mae 113. stufein é ziskoarn. ●(1903) MBJJ 137. stoufan an nor. ●(1907) AVKA 220. Ur c'hao a oa, gan ur min o stouva anehan. ●(1925) BILZ 157. ar sparl drêz a stoufe dor ar vered a zo koueet.

  (2) fam. Faire taire, clouer le bec.

  ●(1907) AVKA 248. Ar Farizianet, o c'hoût an evoa Jesus stouvet ar Sadduseanet.

  III. V. intr.

  (1) S'étouffer.

  ●(1909) FHAB Mezheven 182. ro dezhi eur c'hofad mad d'he lein, ken a stouvo.

  (2) (en plt de la voix) S'étrangler.

  ●(1867) LZBt Genver 233. en em gargan a re ma c'halon ; stouvan a re ma mouez.

  IV. Stouvañ e veg da ub : faire taire qqn, clouer le bec à qqn.

  ●(1970) BHAF 264-265 (T) E. ar Barzhig. Mignonez an Itron Teuzer a stouvas e veg dezañ meur a wech en eur niveri dezañ an holl strivadennou greet gand e dud evitañ.