Recherche 'strakal...' : 1 mots trouvés

• strakal / strakiñ / strakat
  strakal / strakiñ / strakat

  v.

  I. V. intr.

  (1) Retentir.

  ●(1896) GMB 657. pet[it] tréc[orois] strakal retentir.

  ●(1949) KROB 9/12. War an daol, an dominoiou a strak.

  (2) sens fig. Se fendre, en plt du cœur

  ●(1915) HBPR 178. an dud a lenve ken a strake ho c'haloun.

  (3) Ken ma strake : tant que faire se peut.

  ●(1957) AMAH 136. ma stagis da ganañ dezhañ ar gousperoù ken ma strake.

  (4) Applaudir.

  ●(1910) MBJL 108. hag an daouarn, lod da strakal, lod da hejan 'us d'ar penno mouchouero ha manego.

  (5) Claquer.

  ●(1659) SCger 26b. claquer, tr. «straqual.»

  ●(1878) EKG II 89. an tenn a strakaz.

  ●(1915) MMED 8. an obuzou a strake. ●37. bouliji bian ar fuzuillou o sutal hag ar bouliji bras o strakal. ●(1915) HBPR 230. Pa vije deuet an enebourien var-n'hed tenn, ar fusuillou a strake.

  (6) Craquer.

  ●(1732) GReg 231a-b. Craquer, faire crac, causer un craquement, tr. «Van[netois] straqeiñ. straqal. pr. straqet.»

  ●(1847) MDM 81. lakaad ar plant da sevel, ar guez da strakal, ann eaust da zarevi. ●(1868) FHB 191/274a. hag e cave dezhi avechou clevet he izili seizet o stracal. ●(1876) TDE.BF 593b. Straka, strakal, v. n., tr. «Eclater comme fait le tonnerre, crquer au feu, se rompre avec bruit.»

  ●(1902) PIGO I 196. an tân a flamine en eur strakal er chiminal. ●(1912) FHAB C'hwevrer 50. ar pont hag a oa gwall zister evit tremen kement all a dud a ouane hag a strake.

  (7) Strakal gant : craquer sous l'action de.

  ●(1869) TDE.FB 224a. Le vent a fait craquer l'arbre, tr. «klevet a rann ar wezenn o straka gant ann avel. ●(1894) BUZmornik 295. he zent a strake gant ar riou.

  (8) (en plt de la guerre) Éclater.

  ●(1925) FHAB C'hwevrer 64. Er bloavez warlerc'h e strakas ar brezel etre Breiz hag ar Frans.

  (9) Bavarder, babiller.

  ●(1890) MOA 135a. Babiller, tr. «strakal.»

  (10) par euphém. Péter.

  ●(1866) BOM 36. Darn na reont nemed roc'hal, / Ha darn all (resped d'hoc'h), strakal. ●(1876) TDE.BF 593b. Straka, strakal, v. n., tr. «par extension, péter, faire un pet.»

  ●(1931) VALL 553. Péter, par euphémisme, tr. «straka(t).»

  II. V. tr. d.

  (1) Strakal e zaouarn : applaudir.

  ●(1910) MBJL 119. Me (...) a strak ma daouarn (...) herda m'hallan. ●(1915) HBPR 33. an oll a strakas ho daouarn. ●(1923) ADML 74. o strakal o daouarn, o youc'hal a leiz korzen.

  (2) Faire claquer (fouet).

  ●(1902) PIGO I 172. Personik n'an evoe ket amzer da strakal e skourje. ●(1910) EGBT 99. strakal ar skourje.

  (3) Strakal an dent : claquer des dents.

  ●(1659) SCger 26b. claqueter des dents, tr. «straqual an dent.» ●173a. staqual (sic) an dent, tr. «claquer des dents.» ●(c.1718) CHal.ms i. craquer des dents, tr. «staquein stlaguel en dent scrignein scrignal, straquein en déent.»

  III.

  (1) Strakal brulu : voir brulu.

  (2) Strakañ e foet : voir foet.

  (3) Strakañ e graoñenn : voir kraoñ.