Recherche 'stroñsad...' : 3 mots trouvés

Page 1 : de stronsad (1) à stronsadur (3) :

• stroñsad
  stroñsad

  m. & adv. –où

  I. M.

  (1) Cahot, choc, secousse.

  ●(1918) LZBl Du 439. derc'hell gant kerdin lost an drenell, a vije anez pilet bep stronsad. ●(1927) GERI.Ern 589. stroñsad, L[éon] strouñsad m., tr. «Ebranlement ; cahot, secouse (d'une carrette, etc.).» ●(1931) VALL 682a. Secousse, tr. «stroñsad.»

  (2) Stroñsad kailhar : boue éclaboussée.

  ●(1927) GERI.Ern 589. stroñsad kailhar, tr. «boue éclaboussée.»

  II. Adv. A-stroñsadoù : par accoups, par secousses.

  ●(1927) GERI.Ern 589. a-stroñsadou, tr. «par secousses.» ●(1931) VALL 7b. par à-coups, tr. «a-stroñsadou.» ●682a. par secousses, tr. «a-stroñsadou.» ●(1955) VBRU 92. ur galon na dalme ken nemet a-stroñsadoù.

• stroñsadenn
  stroñsadenn

  f. –où

  (1) Cahotement.

  ●(1914) DFBP 57b. collision, tr. «Stronsaden.» ●(1924) LZBt Meurzh 15. mil boan am eus o lenn ma breurier gant ar stronsadennou a ra d'imp kât ar skoasellou. ●(1925) FHAB Du 435. An torziou a ruilhas a bep tu gant ar stronsadenn... ●(1931) VALL 90a. (un) cahot, tr. «stroñsadenn f.» ●136b. Commotion, tr. «stroñsadenn m.»

  (2) sens fig. Secousse.

  ●(1920) FHAB Genver 196. ar stronsadenn an eus bet ar bed a zo dleet d'eur gelennadurez a zismantr hag a rivin.

• stroñsadur
  stroñsadur

  m. –ioù Commotion.

  ●(1931) VALL 136b. Commotion, tr. «stroñsadur m.»