Recherche '"stufañ"...' : 2 mots trouvés
Page 1 : de stufan-2 (1) à stufan-stufin-1 (2) :- stufañ .2stufañ .2
v. tr. d. =
●(1944) EURW I 23. C'hoari stuf. Unan a roe «stuf» d'eun all, (touch d'ezañ gant e viz) ; an hini stufet a rede war lerc'h eun all da rei stuf d'ezañ, hag an dra-se a c'halle padout pell, betek ma sone ar c'hloc'h, pe an anjelus, pe me oar ; an diweza stufet a veze mezus o vont d'ar gêr.
- stufañ / stufiñ .1stufañ / stufiñ .1
v. intr. Se gâter, s'altérer.
●(1744) L'Arm 322b. Rancir, tr. «Stuffein.. fétt.»
●(1876) TDE.BF 597a. Stufeiñ, v. n. V[annetais], tr. «Rancir, devenir rance ; p. stufet.»
●(1903) EGBV 70. stufein, tr. «s'altérer, se piquer par l'humidité.» ●(1907) VBFV.bf 73a. stufein (b[as] van[netais] tufein) v. n., tr. «rancir ; moisir, se piquer par l'humidité.» ●(1910) EGBT 90. stufan, tr. «se piquer (par l'humidité).» ●91. Pa ve moustret [ar foen] er soliero pe berniet er-mêz, e ve mat lakat gantan daou pe dri dornad holen : evelse ne dom ket ha ne stuf ket.