Recherche 'tabutal...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de tabutal-tabutin (1) à tabutal-tabutin (1) :

• tabutal / tabutiñ
  tabutal / tabutiñ

  v.

  I. V. intr.

  (1) Disputer.

  ●(1659) SCger 36b. debattre de paroles, tr. «tabutal.» ●54a. etriuer, tr. «tabutal.» ●(1732) GReg 294b. Disputer, contester, tr. «Van[netois] tabutal.» ●(1744) L'Arm 112b. Disputer, tr. «Tabuttein ou ale.»

  (2) Se quereller.

  ●(1732) GReg 771a. Quereller, tr. «tabudtal. pr. tabudtet.»

  ●(1954) VAZA 55. da dabutal un nebeudig, ha fin dre eno.

  II. V. tr. d. Quereller.

  ●(1923) FHAB Kerzu 456. Arsa, Fransez, tabutal a rez ac'hanon e pep doare.

  III. V. pron. réci. En em dabutal : se quereller.

  ●(1732) GReg 771b. Se quereller, tr. «ên em dabutal.»

  ●(1912) BUAZpermoal 147. n'en em glevent ket etreze (...) nemet evit en em dabutal. ●239. N'o devoa nemet derc'hel d'en em dabutal eur pennad c'hoaz. ●(1966) LIMO 15 avril. Elsé en em dabuté e Neulieg er boulom hag é voufam.