Recherche 'tampon...' : 3 mots trouvés

Page 1 : de tampon (1) à tamponnus (3) :

• tampon
  tampon

  s.

  (1) Ménage.

  ●(1970) BHAF 387. Tampon. Doare-urzia eun ti, disurz en eun ti. «Laosk an hini goz d'ober he zampon.» i.e. d'ober he zammig «menaj». ●(1977) LLMM 185/473. daou di kozh-tiar, unan evit ar person, egile evit ar c'hure pep hini e dampon... ●(1982) TKRH 73. plijadur o welet tampon Soez.

  (2) Ober e dampon e-unan : vivre seul, célibataire.

  ●(1970) BHAF 253. Bez ez eus tud, lakeda, ha n'int ket greet evid beva heb den en-dro deze, ha n'hellont ket ober o zampon o-unan.

  (3) Désordre.

  ●(1977) BAHE 92/28. Pa rae an daou varmouz re a dampon, e kroze gant douster Mari-Suzanna dezho. ●(1988) TOKO 41. Ze diskouell penôz pell a zo e vez klasket ar merhed hag e vez eun tampon divalo leh na vez hini ebed.

• tamponiñ
  tamponiñ

  v. pron. réci. En em damponiñ : se mettre en ménage.

  ●(2003) TONKA 41. N'eo ket posubl ? Daoust hag-eñ 'vefe 'n em damponnet an daou-ze ?

• tamponnus
  tamponnus

  adj. Bileux.

  ●(1927) GERI.Ern 602. tamponnus C[ornouaille] adj., tr. «Qui se tourmente, se tracasse facilement, se fait de la bile.»