Recherche '"taouarc'henn"...' : 2 mots trouvés

Page 1 : de taouarc_henn (1) à taouarchennan (2) :

• taouarc'henn
  taouarc'henn

  f. –où, taouarc'h Motte de tourbe.

  ●(1633) Nom 235a. Gleba : motte, glason : taouarchen, mouden. ●235a-b. Cespes viuus, gramineus cespes, viridis : blette de terre verde : taouarchen glas, mouden á douar á ve glas an gueaut.

  ●(1659) SCyez 15b. Tauarchen, tr. «motte de terre.» ●(1659) SCger 81b. motte, tr. «tauarc'hen.» ●174a. tavarchen, tr. «motte de terre.» ●(1732) GReg 641a. Motte de terre marecageuse propre à brûler, tr. «Taoüarc'henn. p. taouarc'h.» ●931b. Tourbe, motte d'herbes & de terre grasses marécageuses pour brûler, tr. «Taoüarc'henn. p. taoüarc'h.»

  ●(1921) PGAZ 28. hag he c'holoaz an'ezho gant eun danvalc'hen.

• taouarc'hennañ
  taouarc'hennañ

  v. tr. d.

  (1) Terrasser (qqn.).

  ●(1923) KNOL 39. Eun taol baz en tu-ma, eun taol all en tu-ze hag e oant holl taouarc'hennet. ●(1931) VALL 646b. renverser violemment à terre, tr. «taoualc'henna C[ornouaille].» ●(1942) VALLsup 102a. Jeter par terre (un adversaire), tr. «taouarc'henna.»

  (2) par ext. Vaincre.

  ●(1925) FHAB Gouere 247. o taouarc'henna (...) soudarded Charlez Bleas. ●(1942) FHAB Gouere/Eost 174. taouarc'hennet e voent holl e Azincourt.