Devri

Recherche '"tec'h"...' : 14 mots trouvés

Page 1 : de tec_h-1 (1) à tec_hus (14) :
  • tec'h .1
    tec'h .1

    m. & adv.

    I. M.

    (1) Kemer an tec'h : prendre la fuite.

    (1878) EKG II 73. evit kemeret an teac'h euz a Franz. ●177. Anna ar Zant (…) a rankaz, evel ar re-all, kemeret an teac'h.

    (2) sens fig. Fuite.

    (1877) BSA 137. an teac'h dioc'h ar pec'het.

    (3) Ober un tec'hig : s'éloigner un instant.

    (1872) ROU 89b. s'éloigner un instant, tr. «Ober un tec'hic

    II. Loc. adv.

    (1) En tec'h : en fuite.

    (1865) LZBt Gouere 5. tronset he diliad beteg hanter he diouar, setu kempenn eur misioner enn tec'h.

    (2) War dec'h : en fuite.

    (1862) JKS.lam 71. Eat ounn war dec'h pell dioc'h trouz ar bed.

    (1941) SAV 19/22. an engroez war dec'h.

  • tec'h .2
    tec'h .2

    voir tec'hel

  • tec'h .3
    tec'h .3

    interj. Cf. tec’hel III.

    (1958) BRUD 3/19. Teh ! a responte. Arabad dit ober van.

  • tec'had
    tec'had

    m. tec'hidi Fugitif.

    (1931) VALL 323a. Fugitif subs., tr. «tec'had pl. tec'hidi

  • tec'hadeg
    tec'hadeg

    f. –où Fuite collective.

    (1931) VALL 323a. Fuite de plusieurs ensemble, débandade, tr. «tec'hadeg f. pl. ou

  • tec'hadenn
    tec'hadenn

    f. –où

    (1) Escapade, fuite, fugue.

    (1870) FHB 265/30b. En eur c'harroz o doa comanset ho zec'haden. ●(1872) ROU 83b. Escapade, tr. «Tec'hadenn.» ●(1894) BUZmornik 120. pardouni a eure d'ezhan he laeronsi hag he dec'hadenn.

    (1931) VALL 323a. (une) fuite, tr. «tec'hadenn f.»

    (2) sens fig. Tec'hadenn diwar (ar gont, an arroudenn) : digression.

    (1872) ROU 81a. Digression, tr. «Tec'hadenn divar ar gount, divar an ero, divar an aroudenn.» ●(1883) MIL 121. Ar pennad-man a zeblanto da veur a hini beza eun dec'haden divar an arouden.

  • tec'hat
    tec'hat

    voir tec'hel

  • tec'hel / tec'hout / tec'hat / tec'het / tec'h
    tec'hel / tec'hout / tec'hat / tec'het / tec'h

    v. & interj.

    I. V. tr. d.

    (1) Écarter.

    (1576) H 49. An grouec, an bugale, an seruicher, nep ho admonet hac an re na gousont ho bezafu excommuniet, hac an re na guellont ho euitafu na techel, tr. « The wife, the children, the servant, he who admonishes them, and those that do not know that they are excommunicated, and those that cannot avoid them nor flee from them. »

    (1900) MSJO 53. Ar Verc'hes Vari (…) a c'hoanteas ives tec'het an enor-ze. ●(1942) VALLsup 59a-b. Écarter. Tec'hout peut s'employer activement dans ce sens : E larfen : Va faotr bihan, tec'h da bennig (F. ha B. Eost, 1932).

    (2) Tec'hel ub. ouzh ub. : faire échapper qqn à qqn.

    (1850) MOY 233. hon tec'hel ouz Pharaon, tr. (GMB 684) «nous faire échapper à Pharaon.»

    (3) Parer.

    (1907) DRSP 66. Breman p'hon deuz gellet tec'het kleze ar saoz.

    (4) Tec'hel udb. diouzh ub. : éviter qqc. à qqn.

    (1911) BUAZperrot 98. da dec'hel diouzomp kement tra a c'hell ober gaou ouzomp.

    (5) Tec'hel udb. diwar ub. : éviter qqc. à qqn.

    (1910) BOBL 22 janvier 265/1e. Evit tec'het divarno al labouriou start evel ar falc'had, ar medi.

    (6) Tec'hel udb. diwar hent : écarter qqc. de devant.

    (1958) BAHE 15/20. kaout ar vadelezh da dec'hout e garr diwar hon hent.

    II. V. intr.

    (1) Fuir.

    (1499) Ca 194b. Techet. g. fouyr. ●(1575) M 1651-1652. Neuse pep lech pechezr, goude é trichezri, / Ne caffo da techet, oar an bet á detry, tr. «Alors partout le pécheur, après sa trahison, / Ne trouvera à fuir dans le monde entier.» ●1939. lech da techet, tr. «endroit où fuir.» ●(1650) Nlou 71. Techet cre en Egypt, / Da vezaff acuytet, tr. «Fuyez vite en Égypte / pour être libérés.»

    (1732) GReg 441b. Fuir, prendre la fuite, tr. «Tec'het. tec'hel. ppr. tec'het.» ●(1744) L'Arm 343a. Fuir à veau de route, tr. «Téhein peænnan ma eêllér.» (tr. GMB 477, «le plus directement qu'on peut.»).

    (1878) EKG II 133. me a dec'ho evel ma'z oun deuet, dre guz, a-rez an tiez hag ar c'hleuziou.

    (1907) BSPD I 616. ret e oé bet tehi arré téh ha monet arauk.

    (2) Tec'hel da : fuir en.

    (1878) EKG II 8. ranket en deuz tec'het da vro-Zaoz.

    (3) =

    (1907) FHAB Kerzu 297. ar goad (...) a rank tec'hat er voazien.

    (4) Tec'hel àr-dreñv : reculer.

    (1861) BSJ 37. ne dehou quet ardran.

    (5) Tec'hel a-raok, e-raok ub., udb. : fuir qqn, qqc.

    (1790) Ismar 496. én amzér ma téhai é raug Sàul. ●(17--) TE 143. de déh é raug ou enemisèt.

    (1860) BAL 62. da dec'het araog ar guall-gompagnunezou. ●(1878) EKG II 185. lakaat a rea atao he dro da gaout bag d'an nep a ranke tec'het araok an dispac'h. ●(1894) BUZmornik 224. tec'het araok offiserien ar roue.

    (1911) BUAZperrot 38. tec'het araok al labour. ●187. o tec'het araok ar Zaozon. ●(1912) BUAZpermoal 677. evit tec'hel arôk karante direiz ar brinsez. ●(1939) RIBA 72. Hag ean tih a her éraok er mein.

    ►absol.

    (1907) BSPD I 125. Ne oé ket er santéz eit disentein ha téh arauk.

    (6) Tec'hel a-raok, rak udb. : éviter qqc.

    (1847) FVR 93. en em guza evit tec'hel rak ar prizoun hag ar maro. ●(1883) SAQ I 30. ma oun sur, a hent all, da dec'hed araog kastiz an dud.

    (7) Tec'hel diwar an hent eeun : s'écarter du droit chemin.

    (1920) AMJV 59. Gant aoun ne vefe deuet unan pe unan euz ar Zuperiorezed da dec'het divar an hent eün.

    (8) Tec'hel diouzh ub. : s'éloigner de qqn, quitter qqn.

    (1911) BUAZperrot 327. Augustin ne dec'has ket eur pennad diouz e vamm epad e c'hlenved.

    (9) Tec'hel diouzh ub. : fuir qqn.

    (1911) BUAZperrot 364. Tec'het a rea diouz an dud yaouank skanv-benn.

    (10) Tec'hel eus, a : s'échapper de.

    (1878) EKG II 67. an ti a zo diouallet mad a bep-tu, ha den ne dec'ho anezhan.

    (11) Tec'hel diouzh, eus : fuir.

    (1612) Cnf 70a. hac ez techiff ha è estreniff eues an holl occasionou à pechet.

    (1659) SCger 174b. tec'het diouz ar pec'het, tr. «fuyr le péché.»

    (12) Tec'hel diouzh, ouzh : éviter, s'écarter de.

    (1659) SCger 47a. s'ecarter, tr. «tec'het dioc'h

    (1834) SIM 55. an oll voyenou da dec'hel ous an droug ?

    (1904) BSAB 9. An noter, o kemer an dra-ze evid gwaperez, a glaske bepred an tu da dec'hel dioutan.

    III. Interj. Gare !

    (1869) EGB 130. Téc'h, tr. «gare !»

    IV.

    (1) Tec'hel rak e skeud : voir skeud.

    (2) Tec'hel evel ur spontailh : voir spontailh.

    (3) Tec'hel a-raok e benn : voir penn.

  • tec'her
    tec'her

    m. –ion Homme qui fuit, fuyard.

    (1732) GReg 441b. Füiard, qui fuit effectivement, tr. «Tec'her. p. tec'héryen

    (1902) PIGO I 46. Te a vezo eur reder hag eun tec'her war an douar. ●(1944) VKST Genver 20. A ! tec'her, chom a-sav ! ●(1963) LLMM 99/264. e kredas d’an tec’her e oa ar gwaz-se en sell da sparlañ dezhañ e hent.

  • tec'het .1
    tec'het .1

    adj. Tec'het e oa se diganin : je l'avais oublié (chose entendue).

    (1925) CHIM 13. Klevet am oa gant Monig e oa Marianna du-ze. met tec'het e oa ze diganin !

  • tec'het .2
    tec'het .2

    voir tec'hel

  • tec'hidigezh
    tec'hidigezh

    f. Fuite.

    (1732) GReg 441b. Fuite, action de fuire, tr. «teac'hidiguez

    (1931) VALL 323a. Fuite (des occasions, etc.), tr. «tec'hidigez f.»

  • tec'hout
    tec'hout

    voir tec'hel

  • tec'hus
    tec'hus

    adj. Fugitif.

    (1732) GReg 441b. Füiard, arde, qui est sujet à s'enfuir, tr. «Tec'hus

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...