Recherche 'tiar...' : 3 mots trouvés

Page 1 : de tiar (1) à tiarenn (3) :

• tiar
  tiar

  adj. (argot de La Roche-Derrien) Vieux.

  ●(1965) KATR 5. koz-tiar. ●(1970) BHAF 387. Tiar. Koz-«tiar», koz-koz, koz-Noe. «Tiar» = koz, a zo eur ger euz «tunodou» Ar Roh, med anavezet mad eo bremañ e leh all. ●(1976) BAHE 91/38b. klask c'hoazh eme an drutell tiar. ●(1975) BAHE 87/4. an hini tiar a zo tortet. ●14. Tiar : kozh.

• tiarañ
  tiarañ

  m. (argot de La Roche-Derrien) Père.

  ●(1893) RECe xiv 268. Pegement a c'houilerien zo ba' c'houes ën qyara kos. (...) Më jes a didorto ag e hei de laret d'ën qyara : (...). Hag eñ divoaret war ar beos da glask ën qyara qôs. (...) Neuze qyara lares d'i ostañtet : (...).

• tiarenn
  tiarenn

  f. –où Tiare.

  ●(1931) VALL 738b. Tiare, tr. «tiarenn f.»