Devri

Recherche 'tign...' : 7 mots trouvés

Page 1 : de tign (1) à tignouzenn (7) :
  • tign
    tign

    m.

    I. (pathologie) Teigne.

    (1499) Ca 197b. Ting. g. taingne. ●(1633) Nom 263a. Porrigo : la teigne : an tign.

    (1659) SCger 116a. teigne, tr. «tign.» ●175a. tign, tr. «teigne.» ●(1697) CN 11. Leou, Roign, taign, ordur ar Vró, tr. «Poux, rogne, teigne, ordure du pays.»

    (1869) KTB.ms 14 p 133. ur c'hrennard hag a oa ann tign en he benn. ●(1870) FHB 280/145b. ar re zo an tign enho.

    (1907) KANngalon Even 428. Evit an tign... ●(1955) STBJ 168. Hervez ar vrud, e roe ar c'hegined tign d'ar vugale.

    II. (botanique)

    (1) Louzaouenn-an-tign : bardane, grateron.

    (1633) Nom 87b-88a. Lapathum acutum, oxylapathum, rumex acutus : pareille, herbe aux teigneux : an teaul, lousaoüen ouz an ting.

    (1732) GReg 491b. L'herbe au teigneux, bardane, & grateron, tr. «lousaouënn an tign

    (1879) BLE 63. Bardane mineure. (L. minor. DC) Louzaouen-an-tin.

    (2) Parelle Rumex sp.

    (1732) GReg 693b. Parelle, ou patience, plante, tr. «lousaoüenn an tign. voyez bardane et gratteron.»

  • tignasenn
    tignasenn

    f. Tignasse.

    (1869) KTB.ms 14 p 134. he dignassenn euzuz da welet.

  • tignol
    tignol

    m. –où Plate.

    (1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 135. ar er mor de besquetat guet en tignol nehué. ●(1844) LZBg 2l blezad-2l lodenn 106. diblacet a Wallis (...) ar un tignolik. ●(1856) VNA 56. une Nacelle, tr. «un Tignol

    (1907) VBFV.bf 76a. tignol, m. pl. eu, tr. «nacelle, esquif, pirogue, gondole, barque plate.» ●(1938) DIHU 326/117. Mikél Gilet én é dignol.

  • tignous
    tignous

    adj. Teigneux.

    (1499) Ca 197b. Tingnous. g. taingneux.

    (1659) SCger 116a. teigneux, tr. «tignous.» ●175a. tignous, tr. «teigneux.»

    (1913) FHAB Mezheven 168. eur vouez tignous.

  • tignous-glas
    tignous-glas

    m. (ornithologie) Mésange.

    (1931) FHAB Kerzu 475. Den ne sello ouzin-me ken rouz ha ken dilufr eo va fluñv e keñver re va c’henderv ar boc’h-ruzig ha zoken e-keñver re ar beufig a zo liou an tan war e vruched, re ar pabor ha re an tignouz glas.

  • tignouz
    tignouz

    m. –ed

    (1) (pathologie) Homme malade de la teigne.

    (1869) KTB.ms 14 p 133. hen defoa truez eûz ann tignouz. ●(1870) FHB 280/145b. pemp tignous varnugent.

    (1907) KANngalon Even 428. deuet eo da veza tignouz...

    (2) Homme teigneux.

    (1930) BIAL 28. Laer ! gaouiad ! hailhevod ! tignouz ! torfedour ma'z out. ●(1931) ATBR 17. Ha neuze, tignouz ! Petra a ra d'in e zilhad mar deo e zac'hadig leun a wenneien ? ●(1932) TUML 11. Piou eo an tignouz a Lukaz se ?

  • tignouzenn
    tignouzenn

    f. –où Tignasse.

    (1732) GReg 908b. Teignasse, perruque, ou cheveux mal coupez, & mal peignez, tr. «Tignousenn. p. tignousennou

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...