Recherche 'toner...' : 7 mots trouvés
Page 1 : de toner-1 (1) à tonerezh (7) :- toner .1toner .1
m. –ion
I. Vantard.
●(1970) LIMO 03 octobre. «Jiboéserion, tonnerion», e larér guéhavé. ●(1974) YABA 19.10. Tonér e oè, ha foénvour. ●YABAlevr 251. Toner m. –ion, tr. «fanfaron, homme qui se vante ou qui recherche la flatterie.» ●(1975) YABA 21.03. ur handervig bennag a Baris hag en doè klasket gobér en tonér.
II. Blasons populaires.
(1) Tonerion an Ardeven.
●(1911) DIHU 69/223. Tud en Ardeuen e larér e zou Tonerion ? pé hoah Trokerion ouignon; rak ma vé lakeit éleih a ouignon ér barréz-sé ha ma ha Ardeueniz de drokein ouignon d'er parrézieu aral. ●(1947) BRMO 31. ceux [= habitants] d'Erdeven, Tonerion (vantards) et, plus souvent, Penneu ou Trokerion Ouignon (têtes ou troqueurs d'oignons).
(2) Tonerion Mêlrant.
●(1947) BRMO 32. Dans le Pays de Baud et de Locminé, les habitants de Melrand étaient dits Tonerion (vantards), Foéùérion (vaniteux), Rèvreu plat (culs plats).
(3) Tonerion Seglean.
●(1911) DIHU 73/282. É Seglian é hes foéuerion pé toñnerion. Laret e vé eùé : gobér diskourieu èl ré Seglian. ●(1947) BRMO 32. les gens de Séglien sont dits Tonerion (vantards), Foéùérion (vaniteux) ou Maouton (moutons).
- toner .2toner .2
m. & interj.
(1) Loc. interj. Toner de daonet ! : tonnerre de damné !
●(1942) LANB 64. Tonner de daonet (ar ger-se a zeue gantañ en iliz koulz hag en nep lec'h all) n'eo ket posupl e kendalc'hfe an traou da vont e giz-se.
(2) M. [terme qui renforce les adv. interrog.] Peseurt an toner ? : que diable ?
●(1909) KTLR 121. Petra, aotrou, emezhan, peseurt kiez an tonner, ho peuz ama ?
- tonerañtonerañ
v. intr. Jurer, tempêter.
●(1920) FHAB Meurzh 274. va eontr a «donêre». «Truilhek ! laouek ! truant ! pez didalvez !»
- tonerdetonerde
m. & interj. –où
(1) M. (juron) Tonnerre de.
●(1866) FHB 56/30a. ho leusker a leïz he c'hinou ar sacreou, tonnerdeou. ●(1868) FHB 184/221b. ec'h ouzont distaga sakre, double, nonde, toner de... ●(1890) MOA 316. Imprécations dans la colère, tr. nondéou, – «tonerdeou.» ●Juron, tr. «tonerde.»
(2) Interj. ; juron. Forme abrégée de «tonerdedie».
●(1909) KTLR 156. Tonerde, nonde, daonet ! Setu aze kudennou !
- tonerdeal
- tonerdedietonerdedie
interj. (juron) Tonnerre de Dieu !
●(1981) ANTR 18. Arabad deoh sempla koulskoude ma klevit ar wazed, o sakreal... o nondeal... Tonerdedie, nondedie ha tribledie a deu ganto trumm a-walh. N'eo ket mallozi a reont. Terriñ o imor ha netra ken.
- tonerezh