Recherche 'tonius...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de tonius-tonus (1) à tonius-tonus (1) :

• tonius / tonus
  tonius / tonus

  adj.

  I. Adj.

  A. Attr./Épith.

  (1) (en plt de qqn) Distingué, élégant.

  ●(1942) VALLsup 61b. Élégant, tr. «tonius.» ●(1939) MGGD 10. eur plac'h tonius ha troet d'en em ficha. ●(1955) STBJ 43. tonius ha gwisket brao. ●59. eun nebeud tud tonius, bourc'hizien ha divroidi. ●114. e oa tonius dezo. ●61. pôtred kran ha tonius an darn vrasa anezo. ●(1964) ABRO 93. Gant an dilhad-se e voe peuz-tonius da Wener.

  (2) =

  ●(1943) TRHS 51. na gavont ket tonus a-walc'h an trede klas ha re ger ar c'hentañ. ●78. Ar re-mañ moarvat a gav an traoù-se brav ha tonus ! ●(1955) STBJ 112. eun digemer kran ha tonius. ●191. Hogen prosesion gouel ar Zakramant a gaven ar gaera hag an doniusa.

  B. Attr. Bezañ tonius da =

  ●(1955) STBJ 114. Daoust petra bennak e oant, e oa tonius dezo ha n'emede ket liou an dienez war o genou.

  II. Adv. Élégamment.

  ●(1964) ABRO 146. Gwisket tonius.