Devri

Recherche 'trantell...' : 6 mots trouvés

Page 1 : de trantell-1 (1) à tranteller (6) :
  • trantell .1
    trantell .1

    adj.

    (1) Chancelant.

    (1931) VALL 109a. Chancelant (toupie, etc.), tr. «trantell T[régor].»

    (2) Oferenn drantell : messe à rebours.

    (1879) ERNsup 168. eun overn drañtel, drañntel, une messe à rebours, Trév[érec].

    (1974) TDBP III 345. Gwechall ar gloer a ouïe lavared an oferenn-drantell. Honnez a veze lavaret war an tu-gin. Pa lavare ar beleg an oferenn-drantell war Venez-Bre e veze ken tomm dezañ o tifenn ene an hini maro diouz an diaoul ken e fonte bloukou e votou. ●(1977) TDBP II 535. Pa lavare eur beleg an overenn drantell war Venez-Bre a veze ken tomm dezañ ken e fonte bloukou e votou. (...) An overenn drantell a veze lavaret war an tu-gin. ●note Jules Gros : « An overenn drantell, la messe de trentaine. C'était la dernière des trente messes que l'on faisait dire pour les défunts. Le prêtre la disait à la chapelle du Ménez-Bré, à minuit et à rebours. On racontait que l'officiant avait maille à partir avec la troupe des démons accourant à son appel autour de la chapelle et à qui il voulait arracher l'âme du mort. Celà explique la phrase suivante que j'ai entendu prononcer par une vieille dame de Trédrez. »

  • trantell .2
    trantell .2

    f. –où

    I.

    (1) (?) Claire-voie pour la graisse des andouilles (?).

    (1919) KZVr 325 - 25/05/19. trantell, tr. «claire-voie pour la graisse, les andouilles, féminin, Dastumet e gouelet Léon gant Loeiz ar Floc'h.» ●(1927) GERI.Ern 643. trantell, tr. «f. Claire-voie pour la graisse des andouilles (L[éon]).» ●(1942) VALLsup 33b. pièce à claire-voie pour la graisse des andouilles, tr. «trantell

    (2) =

    (1905) BOBL 28 octobre 58/1b. ann dors vara a zo debret hep gellout lakaat eunn all da c'houde war an drantell.

    (3) (agriculture) Ridelle à claire-voie avant et arrière.

    (1942) VALLsup 31a. Les pièces à claire-voie à l'avant et à l'arrière de la charrette, tr. «trantell.» ●33b. pièce à claire-voie de la charrette, tr. «trantell

    (4) (en plt de qqn) =

    (1902) PIGO I 79. Sell ar goz trantel, emean.

    II.

    A.

    (1) Biens, fortune.

    (1868) FHB 203/374b. eo teuzet peusvad an drantel. ●(1879) ERNsup 168. trañtel (fortune). ●(1890) MOA 121b. Argent en poche, pour jouer, tr. «trantell, f.»

    (2) Foet-e-drantell : dissipateur.

    (1870) FHB 271/80a. Eur paourkez fouet-e-drantel.

    (1908) FHAB Even 177. lakaat sao dindan zeuillou potred an troc'h-ialc'h ha foet-ho-zrantel ne roont fors penoz forani danvez ar vro.

    B.

    (1) Gargotte, boui-boui.

    (1927) GERI.Ern 643. trantell, f., tr. «chétif ménage, pauvre cuisine où tout manque ou est en désordre, gargotte.» ●(1942) VALLsup 459b. Ménage chétif (et gargotte), tr. «trantell

    (2) Mauvaise cuisine.

    (1931) VALL 175a. Mauvaise cuisine, tr. «trantell, tretell f.» ●547a. mauvaise pension, tr. «trantell, tretell.» ●575b. popote en mauv[aise] part, tr. «trantell f.» ●723a. mauvaise table, tr. «trantell

    III.

    (1) Foetañ e drantell : dépenser tout son bien.

    (1732 GReg 100b. Boire, depenser son bien, tr. G. Rostrenenn «Foëta e drantell.» ●268a. Dépenser follement son bien, tr. G. Rostrenenn «foëta e drantell

    (1859) SAVes 10. Al lounqer couezet var e fri; / Fouettet en deus pis e drantel. ●(1874) (L) G. Morvan FHB 491/168b. Ean al lun hen desk da foueta he drantel.

    (1931) VALL 223. Dissiper, gaspiller, tr. «foueta (e drantell) fam.» ●323a. Manger son saint frusquin, tr. «foueta e drantell fam.» ●(1957) (T) *Jarl Priel AMAH 222. Ha foetet he devoa he zrantell dre gasoni ouzh ar paour kaezh Nini.

    (2) Fripañ e drantell : dépenser tout son bien.

    (1890) (L) MOA 210. dépenser son bien en orgies, tr. J. Moal «fripa he drantell, m. he zrantell, parlant d'une femme.»

    (1954) (T) *Jarl Priel VAZA 76. Ha ma teuas ar paour kaezh da fripañ e drantell un nebeudig kent mont da anaon...

    (3) Fritañ e drantell : dépenser tout son bien.

    (1924) (T) F. al Lay BILZ 152. Ar brud a oa en em skignet penôs an ôtrou marc'heg, fritet gantan e drantell e Roazon pe e Pariz, an nevoa ranket dont da c'houlenn repu digant e vamm.

    (4) Lipat e drantell : dépenser tout son bien.

    (1921) (L) F. Moan PGAZ 46. Ar map-kaer, goude beza lipet he drantel, a voe kavet maro, gant e govad, e korn eur c'hleuz. ●(1931) VALL 223. Dissiper, gaspiller, tr. «lipat (e drantell) fam.»

    (5) Debriñ e drantell : dépenser tout son bien.

    (1931) VALL 323a. Manger son saint frusquin, tr. «dibri e drantell fam.»

    (6) Flipat e drantell : dépenser tout son bien.

    (1950) KBSA 116. Hag e voe lavaret d’ezañ mont da flipat e drantell da lec’h ma karje.

    (7) Mont e drantell da netra : se ruiner.

    (1870) (L) Goulc'hen Morvan FHB 273/95b. Hag ep dale ez ai he drantel da netra.

    (8) Kas e vadou da drantell : se ruiner.

    (1931) VALL 668a. Se ruiner, tr. F. Vallée «kas e vadou da drantell fam[imiler].»

    (9) Lipat e zrouin hag e drantel : voir drouin.

  • trantellañ
    trantellañ

    v.

    I. V. tr. d. =

    (1859) SAVes 44. Ar mezier zo eun hitropic / Seul ma c'haval, seul an itic / A drantel e vouzellou.

    II. V. intr.

    (1) Tituber.

    (1834) SIM 20. trantella a ra, bale ra var dreid e gamaradet.

    (1918) KZVr 294 - 20/10/18. Trantella, tr. «chanceler en marchant.» ●(1927) GERI.Ern 643. trantella, v. n., tr. «chanceller en marchant (L[éon].» ●(1931) VALL 109a-b. Chanceler, tr. «trantella

    (2) =

    (1931) VALL 459b. monter un ménage chétif, tr. «trantella

    (3) Faire une mauvaise cuisine.

    (1931) VALL 175a. préparer une mauv[aise], une maigre cuisine, tr. «trantella

    (4) =

    (1927) GERI.Ern 643. trantella, v. n., tr. «construire une chaumière.»

  • trantelleg
    trantelleg

    m. trantelleion Homme qui a de longues jambes.

    (1931) VALL 404b. qui a de grandes jambes, tr. «trantellek (...) substantif.»

  • trantellek
    trantellek

    adj. Qui a de longues jambes.

    (1927) GERI.Ern 643. trantellek, tr. «qui a de longues jambes.» ●(1931) VALL 404b. qui a de grandes jambes, tr. «trantellek

  • tranteller
    tranteller

    m. –ion Homme qui chancelle en marchant.

    (1931) VALL 55a-b. celui qui se balance en marchant, tr. «tranteller» 109b. personne qui chancelle en marchant, tr. «tranteller m. L[éon].»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...