Devri

Recherche '"treañ"...' : 10 mots trouvés

Page 1 : de trean (1) à treantus (10) :
  • treañ
    treañ

    v. intr. (domaine maritime) Refluer.

    (1921) PGAZ 8. Eno e vez guelet ar mor o trea.

  • treañs
    treañs

    s. (domaine maritime) Reflux.

    (1931) VALL 634b. Reflux, tr. «Treañs T[régor].»

  • treant
    treant

    m. –où

    (1) (pêche) Harpon.

    (1732) GReg 487b. Harpon, dard pour prendre des baleines & des marsouins, tr. «Treant. p. treantou, evit pesketa balened, ha morouc'hed.»

    (1876) TDE.BF 631a. Treañt, s. m. V[annetais], tr. «Harpon pour la pêche de la baleine.»

    (1914) DFBP 165b. harpon, tr. «Treant.» ●(1919) DBFVsup 70a. trehuent (Pn), f., tr. «fouine, arpon. V. trend

    (2) Transe.

    (1732) GReg 934a. Transe, angoisse, crainte continuelle, tr. «Trèand.» ●Il est dans des transes continuelles, tr. «treand a so atau gandha.»

    (3) Pénétration.

    (1732) GReg 709b. Pénétration, tr. «tréant.» ●La pénétration de l'eau dans les pores de l'éponge, en chasse l'air, tr. «An treant eus an dour er spouë, a gaçz èr meas anezâ an ear a yoa ebarz.»

  • treantadur
    treantadur

    m. –ioù Harponnement.

    (1914) DFBP 165b. harponnement, tr. «Treantadur

  • treanter .1
    treanter .1

    adj. Responsable de collision.

    (1920) MVRO 58/1a. mekanik an trein tréanter.

  • treanter .2
    treanter .2

    m. –ion Harponneur.

    (1744) L'Arm 449a. Harponneur, tr. «Tréantour.. erion

    (1914) DFBP 165b. harponneur, tr. «Treanter

  • treanter .3
    treanter .3

    m.

    (1) Transe.

    (1732) GReg 934a. Transe, angoisse, crainte continuelle, tr. «trèandèr.» ●Il est dans des transes continuelles, tr. «treander a so atau gandha.»

    (2) Pénétration.

    (1732) GReg 709b. Pénétration, tr. «Treander

  • treantet
    treantet

    adj.

    (1) Pénétré (d'un liquide).

    (1732) GReg 709b. La pluïe m'a pénétré, tr. «Treantet oun gad ar glao.»

    (1924) BILZbubr 43-44/1034. Treantet gant an hao gleb-dour-teil. ●(1924) BILZbubr 46/1091. An daou bunseo a zavas en o zav, hag int war an trêz, treantet, nemet diveradur ne oant.

    (2) (en plt de qqn) En transes.

    (1732) GReg 934a. Il est dans des transes continuelles, tr. «trèandtet a véz bepret.»

  • treantiñ
    treantiñ

    v.

    I. V. tr. d.

    (1) Harponner.

    (1732) GReg 487b. Harponner, darder, accrocher avec le harpon, tr. «Treanti balened &c.»

    (1876) TDE.BF 631a. Treañtein, v. a. V[annetais], tr. «Harponner.»

    (1914) DFBP 165b. harponner, tr. «Treanti

    (2) Transpercer.

    (1850) JAC 70. Pe gant va forc'h houarn certen m'ho treanto, tr. (GMB 719) «je vous percerai certainement de ma fourche de fer.»

    (3) Pénétrer.

    (1732) GReg 709b. Penetrer, entrer bien avant, tr. «Treanti. pr. treantet.» ●(1834) APD 21. Lezit treanti hoc'h ene eus a ur joa santel.

    (1876) TDE.BF 631a. Treañtein, v. a. V[annetais], tr. «pénétrer bien avant.»

    (4) Transir.

    (1732) GReg 934b. Transir, tr. «Treanti. pr. tréantet.» ●Ce vent m'a transi de froid, tr. «Trèantet oun gad an avel yen-mâ.» ●Il est transi de peur, tr. «Trèantet eo e galoun gad an aoun.»

    (5) Imbiber.

    (1732) GReg 514a. L'huile s'imbibe sur la toile, tr. «An eol a zeu da dreanti al lyen.»

    II. V. pron. réfl. En em dreantiñ : entrer en collision.

    (1920) MVRO 58/1a. Daoud rein, unan karget a varc'hadourez hag unan all a veajourien, a zo en em dreantet disadorn diweza en kichen Houille, tost da Bariz.

  • treantus
    treantus

    adj. Pénétrant.

    (1732) GReg 709b. Penetrant, ante, qui entre bien avant, tr. «treantus.» ●L'action du feu est pénétrante, tr. «An tan a so treantus

    (1866) SEV 82. daoulagad an Aotrou Doue a zo treantusoc'h kant ha kant gueach all evit na d-eo ann heol hag he sklerijenn gaera.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...