Recherche 'tregern...' : 3 mots trouvés
Page 1 : de tregern (1) à tregernus (3) :- tregerntregern
m./f.
(1) Bruit retentissant.
●(1876) TDE.BF 633a. Tregern, s. f., tr. «Bruit éclatant de la mer sur les rochers.» ●(18--) MIL.ms (d’après BUBR 37/814). Neuze heman a ya ac’hano, eun dregarn gantan, ken na grene ar meneziou tro-war-dro.
●(1931) VALL 655b. Retentissement, tr. «tregern f.» ●(1976) LLMM 176/196. trouz ha tregern en ostaleri.
(2) Bruit (au sujet de qqn).
●(1869) FHB 210/5b. Perak kement a drouz, kement a storlok, eur seurt tregarn var ho fenn.
- tregerniñ tregerniñ
v. intr.
I. (en plt d'un bruit) Retentir.
●(1872) ROU 101a. Retentir, tr. «tregarni.» ●(1876) TDE.BF 633a. Tregerni, tr. «Faire le bruit appelé tregern ; résonner.» ●(1878) EKG II 291. kroz an taboulin o tregerni dre gear.
●(1910) FHAB Gouere 209. Eul levitennek, fô en e benn, eun tamm mad a veillen en dro d'e c'hinou hag a vardos ouz e helgez a dregerne e vouez dre ar zâl vras a bez. ●(1936) FHAB Ebrel 142. mouez ar c'hloc'h a dregerne.
II. (en plt d'un lieu)
(1) Résonner.
●(1906) KANngalon C'hwevrer 29. hag e krife da lakaat an ti da dregerni. ●(1909) FHAB Ebrel 113. lakat a reont [ar c'hleier] an douar da dregerni hag eur voudinell spontus da sevel pa skojont peb a daol evit saludi ar Pab. ●(1923) KNOL 123. Bemdez e veze kri ha dalac'hao ken a dregerne an ti eus an traon d'al laez.
(2) Tregerniñ gant : résonner, retentir de.
●(1854) MMM 292. An Æles a laca an Evou da dreguerni gat an ecleo eus ho c'hanticou. ●(1878) EKG II 2. ne dregerne ken an draonienn gand ar iouc'herez, an tennou fuzil hag an tennou kanol. ●15. Tregerni a rea ar vro gant-ho a dro-var-dro. ●(1889) SFA 108. Toui ha sakreal a rea ken a dregerne an ti gant-han.
●(1903) MBJJ 198-199. Kroec'h traou e tregerne an ti gantan. ●(1915) HBPR 32. Eur gurun spontus a zirollas. Kear Gemper a dregerne gant an talmou. ●(1924) LZMR 48. hag an iliz a dregerne gant an difronkadeg. ●(1925) KANNgwital 275/4. goazed Guitalmeze a oar kana. An iliz a dregarne gantho. ●(1933) MMPA 174. epad ma tregerne ar mêziou gant mouez ar c'hleier war vrall.
- tregernustregernus
adj. Qui retentit.
●(1911) BUAZperrot 429. boud spountus ar c'hoummou, trouz tregarnus ar gurun. ●(1912) BUAZpermoal 436. boud spontus ar c'hoummou, trouz tregernus ar c'hurun. ●(1931) VALL 655b. Retentissant, tr. «tregernus.» ●(1944) VKST Mae 132. eun tamm arem skiltrus, un tamm koevr tregernus.