Recherche 'trenk...' : 18 mots trouvés
Page 1 : de trenk-1 (1) à trenkter (18) :- trenk .1trenk .1
adj.
I. Attr./Épith.
A.
(1) Acide.
●(1659) SCger 175b. trenc, tr. «aigre.» ●(c.1718) CHal.ms i. aigre, tr. «Treangu'.» ●(1732) GReg 10b. Acide, tr. «tréncq. Van[netois] treancq.» ●21b. Aigre, acide, tr. «Trencq.» ●(1744) L'Arm 6b. Acide, tr. «Tréang.» ●9b. Aigrre, tr. «Treang.»
●(1890) MOA 79. Les pommes aigres m'agacent les dents, tr. «taltouzet eo va dent gant ann avalou trenk.» ●(1896) GMB 441. à Sarzeau triañk et trañk aigre. ●(1897) EST 86. lèh trank.
(2) Trenk-put : très aigre.
●(1879) ERNsup 165. Trév[érec] treñk-put, tout à fait aigre.
●(1906) BOBL 20 octobre 109/3b. Mar deo trenk-put ar jistr.
(3) Trenk-railh : très aigre.
●(1952) LLMM 34/48. (Douarnenez) Trenk-railh : trenk-meurbet. Ne vez implijet railh e-giz-se nemet goude trenk.
B. sens fig.
(1) Acerbe, fielleux.
●(1857) CBF 68. oc'h ho flemma gant komzou trenk, tr. «qui leur lancent des paroles acerbes.» ●(1862) JKS 277. gouzanv a-wechou komziou trenk. ●(1894) BUZmornik 112. eul lizer leun a gomzou trenk ha rok.
●(1908) FHAB Gouere 222. Ar barner, trenk e c'her, garo e zremm. ●(1911) BUAZperrot 78. n'oa ket evit gouzanv an distera ger trenk. ●(1928) LEAN 9. ha buan am eus lavaret eur ger trenk.
(2) (Voix) Acide, aigre.
●(1944) EURW I 31. gant eur vouez trenk. ●97. ar vouez puta, trenka, a zo tu da glevout.
(3) =
●(1909) FHAB Kerzu 355. an digemer trenk ha kasaüz o deuz great tud ar C'houarnamant da Lizer Eskipien Frans var ar skoliou.
(4) (météorologie) Avel drenk : vent aigre.
●(1970) BHAF 350. Na chomit ket da gleri dindan an avel drenk.
(5) Éméché.
●(1964) LLMM 106/331. Ac'hanta ! lonker daonet, treñk da doull adarre !
(6) =
●(1905) KZVr Eost-Gwengolo. a-walc'h gant an tamm buhez trenk-mañ ! (d'après KBSA 75). ●(1921) PGAZ 52-53. Ne vez kavet, oc'h heul ar pec'het, nemet buez trenk hag aliez eur maro fall.
(7) Laezh trenk : lait aigre.
●(1732) GReg 559a. Lait aigre, tr. «Læz trencq.»
II. Adv. Aigrement.
●(1870) MBR 242. ar c'hreg-ma a gomz a-zoare ouzoc'h hag e komzit trenk outi. ●(1872) ROU 73a. Parler avec aigreur, tr. «caozeal trenc.»
III.
(1) Trenk evel ar veol : voir beol.
(2) Trenk evel gwinegr : voir gwinegr.
- trenk .2trenk .2
m. Aigre.
●(1732) GReg 21b. Cela sent l'aigre, tr. «C'hùez an tréncq a so gand an dra-ze.»
●(1908) FHAB Genver 5. Skiant an tanva. An dous, an trenk, ar c'huero, ar sall, ar goular, a zo discuillet ganthi. ●(1911) BUAZperrot 239. c'houez an trenk. ●(1935) KANNgwital 388/42. blas an trenk.
- trenk-eostektrenk-eostek
adj. Avaloù trenk-eostek : espèce de pomme de garde.
●(1915) FBBF 59 (28 juin). pommes «trinq Eostic ».
- trenkaattrenkaat
v.
I. V. intr.
(1) Devenir aigre.
●(1732) GReg 21b. Devenir aigre, tr. «Tréncqaat. pr. trénqéet.»
●(1872) ROU 73a. Devenir de plus en plus aigre, tr. «Trencaat.»
(2) sens fig. Mal tourner.
●(1919) MVRO 17/1b. An traou a yeas war drenkaat buhan.
II. V. tr. d. Rendre aigre.
●(1732) GReg 21b. Rendre aigre, tr. «Tréncqaat. pr. trénqéet.»
III. Trenkaat a ra ar soubenn : voir soubenn.
- trenkadur
- trenkadurezh
- trenkailheztrenkailhez
s. Mélange de choses aigres.
●(1732) GReg 21b. Mélange de choses aigres, tr. «Tréncqailhès.»
- trenkañ / trenkiñtrenkañ / trenkiñ
v.
I. V. intr.
A. Aigrir, devenir aigre.
●(c.1718) CHal.ms i. aigrir, tr. «Treanquein.» ●voila du lait qui m'aigrit sur L'estomac, tr. «chetu leah a dreang' ar me c'halon, ou Treanquein ara ar me c'halon.» ●(1732) GReg 21b. Aigrir, devenir aigre, tr. «Tréncqa. pr. tréncqet. Van[netois] Treancqeiñ. treincqeiñ.» ●(1744) L'Arm 9b. Aigrir, tr. «Treanguein.»
●(1868) FHB 193/296b. Pa vez arneu e teu buhan al leas da drei pe da drenka, da darza. ●(1872) ROU 73a. Devenir aigre, tr. «Trenca.»
B. sens fig.
(1) =
●(1915) HBPR 235-236. Kement-se a oa evit lakaat da drenka eneb ar Chouantet.
(2) S'aigrir, prendre de l'amertume.
●(1910) MAKE 24. Heman avat a drenkas muioc'h-mui e spered outan (...) pa welas e oa bet touzet gant Yan.
(3) Se gâter.
●(1909) MMEK 112. an amzer a drenkaz.
(4) =
●(1872) ROU 79b. Corrompre, tr. «trenca.» ●Mar teu ho credenn da drenca…
II. V. tr. d.
A. Aigrir, rendre aigre.
●(1732) GReg 21b. Aigrir, rendre aigre, tr. «Tréncqa. pr. tréncqet. Van[netois] Treancqeiñ. treincqeiñ.»
B. sens fig.
(1) Gâcher (le plaisir).
●(1929) KANNgwital 316/258. trenka plijadur an oll dre o youac'hadennou direiz ha mezus. ●(1942) HERV 165. N'eus nemet eun dra a zeu da drenka va flijadur o veza ganeoc'h : enebiez aheurtet va c'herent.
(2) Aigrir.
●(1883) MIL 246. Dre-ze ar voarizi a drenke mui ous mui kalon Rivod. ●(1894) BUZmornik 75. Beza drouk ha rust n'eo mad nemed da drenka ar sperejou ha da vaga kasouni.
III. V. pron. réfl. En em drenkañ : s'aigrir.
●(1854) MMM 203. evit ar viana opposition, e sao ar goad d'ar pen, ec'h en-em drenqer.
IV.
(1) Trenkañ (-aat) a ra ar soubenn : voir soubenn.
(2) Dont e laezh da drenkañ : voir laezh.
(3) Bezañ treñket e valadenn : voir maladenn.
- trenkedtrenked
voir tranked
- trenkenn
- trenkeritrenkeri
f. Acidité.
●(1864) KLV 16. ar pez a ra ann trenkeri el louzeier. ●66. ann drenkeri euz ann dachennou. (...) ann trenkeri euz ann douar.
- trenkettrenket
adj. & interj.
I. Adj.
(1) Devenu acide.
●(1905) HFBI 500. C'hoés ar réchet trinket. ●(1923) BUBR 31/603. c'houez ar jistr trenket.
(2) sens fig. (Personne) aigrie.
●(1870) FHB 267/43a. souplaad, dousaad ar sperejou trenket.
●(1936) BREI 455/2c. Tud trenket ; tud kollet.
II. Loc. interj.
(3) Injure. Suner mouilc'hi trenket ! : suceur de merles aigris !
●(1935) CDFi 21 septembre. Akre ! korbiner ma 'z out ! Suner mouilc'hi trenket ! Debrer c'houiled !
(4) (juron) Sac'h an dienn trenket ! : Sac à crème tournée !
●(1965) KATR 43. Sah an dienn treñket ! N'az-peus ket furchet 'barz an arbel ?
- trenkezenntrenkezenn
f. –ed (botanique) Sauvageon.
●(1659) SCger 108b. Sauuageons, tr. «trenquezennou.» ●(1732) GReg 849a. Sauvageon, arbre qui vient naturellement, & sans culture, sur lequel on ente d'autres arbres fruitiers, tr. «trencqezenn. p. trencqezennou.»
●(1876) TDE.BF 635b. Treñkezenn, s. f., tr. «Tout arbre à fruit non greffé ou venu de pépin.»
- trenkezennegtrenkezenneg
f. –où –i Pépinière.
●(1732) GReg 711b. Pepiniere, jeunes plants pour être greffez, tr. «treñcqesennecg. p. trencqesennegou.» ●L'Angleterre étoit autrefois une pepinere de Saints, tr. «guëchall edo qer stancq ar Sænt ê Breiz-veur ê c'hiz ma ez eo ar guëzigou en un drencqesennecg.»
- trenkijenntrenkijenn
f. Brouille, dissension.
●(1931) VALL 84a. Brouille ; division, dissension, tr. «trénkijenn f.»
- trenkoni
- trenkted
- trenkter