Recherche 'trikamard...' : 4 mots trouvés

Page 1 : de trikamard (1) à trikamardourez (4) :

• trikamard
  trikamard

  m. Chenapan.

  ●(1977) PBDZ 806. (Douarnenez) trikamard, tr. «chenapan, trompeur.»

• trikamardiñ
  trikamardiñ

  v. tr. d.

  (1) Tracasser.

  ●(1936) IVGA 230. trikamardet e oa ken na oa gant eur roc'hell diastal a rastelle e askre. ●(1947) YNVL 69. Gwelout a ran eo trikamardet ho poulien gant ar relijion. ●(1972) SKVT I 48. N'oa ket Veig paotr da drikamardiñ e voulienn re en a-raok.

  (2) Combiner.

  ●(1977) PBDZ 720. (Douarnenez) trikamardiñ, tr. «faire des entourloupettes.» ●806. trikamardiñ, tr. «faire des combines pour voler ou escroquer.»

  (3) = (?) Trafiquer (?).

  ●(1905) BOBL 12 août 47/2f. Oblijet eo da werza prodûou e vereri hanter briz deuz o zalvoudegez, ha da hadprena anezo goude diou wech keroc'h evid na dalont, p'int bet trikamardet eun tu bennag.

• trikamardour
  trikamardour

  m. –ion Combinard.

  ●(1977) PBDZ 526. (Douarnenez) trikamardour, tr. «trafiquant.» ●640. trikamardour, trikamardourien, tr. «celui qui fait des embrouilles, combinard.»

• trikamardourez
  trikamardourez

  f. –ed Combinarde.

  ●(1977) PBDZ 526. (Douarnenez) trikamardourez.