Recherche 'ul...' : 16 mots trouvés
Page 1 : de ul (1) à ulvenn (16) :- ulul
art. ind. Un, une.
●(1710) IN I 267. ul loenic binimus. ●(1790) MG 298. ul lon én arrage. ●(1792) HS 231. abuse enn ul léh, caquèttal enn ul léh aral ?
●(1834) SIM 194. ul lunedou melen. ●(1839) BSI 78. ul labourer paour. ●(1849) LLB 173. ul livr. ●881. plantet én ul leh choul. ●(1856) VNA 8. ul lay bihan, tr. «un petit veau.» ●(1867) MGK 103. Eul leon asik.
●(1909) HBAL 41. ober eul leo. ●(1910) MAKE 101. eul lochen tôet gant drez ha raden. ●(1913) AVIE 96. ul lestr albastr.
- ulac'h .1ulac'h .1
s. (argot de Pont-l'Abbé) Haut.
●(1960) LLMM 82/311. Langaj-chon ar vilajenn gran. Ulac'h = Laez, krec'h.
- ulac'h .2ulac'h .2
voir uloc'h
- ulac'hennulac'henn
voir uloc'henn
- ulac'hetulac'het
voir uloc'het
- ulidulid
m. –où (agriculture) Oreille de charrue.
●(1744) L'Arm 459a. Oreille ou Orillon, de charue, tr. «Ulitt.. ideu. m.»
- ulmennulmenn
f. –où
A.
(1) Lacet.
●(1845) BBZ II 252. Ar jardinour pa’n deuz klevet ; / Eunn ulmenig en deuz leket, tr. p. 253 « Le jardinier, l’ayant écouté, tendit un lacet dans le jardin. » ●(1867) BBZ III 153. Eunn ulmennig en deuz stegnet, tr. «tendit un petit lacet.»
(2) Couture en retroussis à une étoffe.
●(1931) VALL 661a. couture en retroussis à une étoffe, tr. «ulmenn f.»
B. Éclat de pierre.
●(1732) GReg 209b. Copeau de pierres, tr. «Ulmenn-væn. p. ulmennou-væin.» ●722a. Gros copeau qu’on detache de la pierre en la taillant, tr. «Ulmenn væn. p. ulmennou væn.»
●(1876) TDE.BF 647b. Ulmenn, s. f. T[regor], tr. «éclalt de pierre taillée ; pl. ulmenno.»
●(1931) VALL 238a. Éclat de pierre, tr. «ulmenn f.»
C. (botanique) Nœud d’arbre, de plante.
●(1732) GReg 104b. Bosse d’arbre, neud, tr. «Ulmenn. p. ulmennou. ulmenn-coad.» ●Arbre plein de bosses, tr. «Guëzen leun vès a ulmennou.»
●(1876) TDE.BF 647b. Ulmenn, s. f. T[regor], tr. «Nœud d’arbre, de plante.»
●(1905) BOBL Du (d’après KBSA 149). Lezel a ra eun troatad warnugent a hed ganti [ar wezenn], hag er penn uhela eun ulmenn (skoulm) ker bras ha kloc’h Brasparz.
- ulmennañ / ulmenniñ
- ulmennek
- ulmenniñulmenniñ
voir ulmennañ
- ulmennusulmennus
adj. Noueux, plein de nœux.
●(1732) GReg 661b. Noueux, euse, plein de neus. (parlant du bois., tr. « ulmennus. »
- uloc'h / ulac'huloc'h / ulac'h
m. Poussière.
●(1907) FHAB 193. Skignet dre-holl e-giz uloc'h. ●(1920) KZVr 366 - 07/03/20. Elec'h, tr. «pour euff, poussière de lin, etc...» ●(1931) VALL 580a. poudre légère, tr. «uloc'h C[ornouaille]).» ●582b. Poussière poultr col. sg. –enn f. un grain de –, uloc'h C[ornouaille] (et) fulec'h P.– L'Abbé). ●(1949) SIZH 43. un uloc'h tanav e-giz moged. ●(1962) TDBP II 219. Hulah (coll.) moutons (de poussière) SP. Sell an hulah a zo amañ dindan ar gwele, tr. «regarde les moutons qu'il y a ici sous le lit !» ●(1970) BAHE 65/45. Hulac'h : ur boultrenn tev a-walc'h an elfennoù anezhi. Setu amañ ur ger anavezet mat e Treger. Betek-hen ez eo bet skrivet uloc'h (stumm Kernev, gouez da F. Vallée, Geriadur Bras e «poussière».) Koulskoude an H penn-ger, en tu-hont ma vez distaget fraezh gant Tregeriz, a zo harpet gant stumm Pont-'n-Abad (F. Vallée, ibidem) : «fulec'h». ●(1971) BAHE 68/23. Hulac'h : Poultr, gwiad-kevnid. Ur ger diaes a-walc'h. Evit darn eus an dud e talvez : Huzel. Evit darn all, poultrenn war an traoù. Kement ha ken bihan ma vez lavaret dihulac'hiñ e-lec'h digevnidañ.
- uloc'henn / ulac'hennuloc'henn / ulac'henn
f. Femme sale, souillon.
●(1962) TDBP II 219. Honnez a zo eun hulahenn, tr. «c'est une souillon.»
- uloc'het / ulac'het
- ulpentet
- ulvenn