Recherche 'ven...' : 23 mots trouvés
Page 1 : de ven (1) à venoni (23) :- venven
adj.
(1) Vain.
●(1499) Ca 75b. en et vaen tout vng ibi vide. ●204b. Vaen. g. vain. ●(1576) Cath 6. pezadra ez eux te assemblet quemet-man a pobl en vean, tr. «pourquoi as-tu assemblé tant de peuple en vain (…) ?» ●(1612) Cnf 27b. Doué en vaen ne touey. ●(1621) Mc 7. Bet em eux songesounou vuosiff, ha ven. ●12. Lauaret em eux comsaou ven.
●(1659) SCger 176b. VÆn, tr. «vain.»
(2) Faible.
●(1844) LZBg 2l blezad-2l lodenn 44. Èl ma oen goann ha væn. ●(1879) BAN 175. Dre he labouriou hag he binijennou dreist-vuzul oa deut da veza ven ha sempl a gorf.
(3) Mauvais.
●(1912) KZVr 419 - 07/04/12. (projur) Ven – fall, divalo.
- venaat
- venadurvenadur
m. Faiblesse.
●(1839) BEScrom 208. en hérétique e santas ér memb momand ur vaenadur quer bras, ma chongé guet-ou bout preste de verhuel : ... ●(1841) IDH 52. en ivraignereah (...) e zou ur venadur méhus. ●(1844) LZBg 2l blezad-2l lodenn 35. é huélet er stad a vænnadur é péhani é oé. ●117. n'hur boé santet meit droug-pèn hag ur vænadur bras.
- vendemvendem
voir mendem
- vendikañ
- venennouvenennou
= (?).
●(1647) Am 662. Ac eur chupen great à venennou, tr. «Et un pourpoint fait de (?) … (?).»
- venerer
- veniel
- venielamant
- venin
- Venisian
- venison
- veñjañveñjañ
voir veñjiñ
- veñjañs / vañjañsveñjañs / vañjañs
f.
(1) Vengeance.
●(14--) Jer 291. Evyd compret venganç, tr. « Pour prendre vengeance » ●(1499) Ca 205a. Vengancc. g. vengance. ●(c.1500) Cb 34b. g. paine / vengence. b. poan vengencc. ●(1612) Cnf 48a. dré cassony, dré vaengeancc, dré auaricc, dré amittaig, dré ambition, dré ignorancc.
●(1659) SCger 123a. vengeance, tr. «vegeancç.» ●(c.1680) NG 537-538. E goulen deguet Doué / Vangeancë ol ahanamp. ●(1688) MD ii 36. ar vengeançou grïez. ●(1767) ISpour 42. arreste vangeance unn Doué.
●(1824) BAM 53. douguen d'ar gaçzoni, d'ar vengeanç. ●(1857) HTB 70. eur venjans pounner.
●(1915) HBPR 112. dre venjans.
(2) Kemer veñjañs : se venger.
●(1659) SCger 105a. se reuenger, tr. «quemeret vengencç.»
- veñjañsiusveñjañsius
voir veñjañsus
- veñjañsus / veñjañsius / vañjañsiusveñjañsus / veñjañsius / vañjañsius
adj. Venjeur.
●(1767) ISpour 64. er-ré vangeanciuss. ●(1790) MG 14. a dud colerus, vanjancius. ●(1792) CAg 160. Calon Jesus zou charitable / Ha me hani vanjancius. ●(1792) HS 122. cri ha vangeanciuss èl ma hoai.
●(1838) OVD 500. étal bout vangeancius, colérus, chagrinus. ●(1847) MDM 86. ar-re venjansus. ●(1854) PSA i 268. en dud vangeancius.
●(1906) KANngalon Mae 108. eun den fallakr ha venjansuz. ●(1906) KANngalon Du 257. tan vinjansuz an env. ●258. he voaligner vinjansuz.
●(1909) FHAB Eost 232. Hum ! Kou a oa venjansus.
- veñjer / vañjour
- veñjet
- veñjiñ / veñjañ / vañjiñveñjiñ / veñjañ / vañjiñ
v.
(1) V. tr. d. Venger.
●(1499) Ca 205a. Vengeaff. g. venger.
●(1659) SCger 122b. vanger, tr. «vengi.» ●(1727) HB 622. Varnezo em venchot ivez.
●(1878) EKG II 86. mont a ranken da venji va c'houmper.
(2) V. pron. réfl. En em veñjiñ : se venger.
●(1659) SCger 105a. se reuenger, tr. «en em vengi.» ●(1767) ISpour 48. é clasque hum vangein. ●(1792) BD 3757. quement aveso o clasq en em vangin.
●(1847) FVR 234. Doue a fallaz d'ezhan en em venji war ann dibourc'herien-ze. ●(1866) HSH 224. caout an occasion d'en em venji.
●(1911) BUAZperrot 851. an tu d'en em venji. ●(1932) BSTR 55. Hennez en deus great divalo d'in. Plijadur em befe oc'h en em venji, oc'h ober divalo d'ezan.
- veñjus
- venniñvenniñ
voir mennout
- vennoïzvennoïz
= (?) bennozh (?).
●(1866) FHB 56/28b. Eur boked-lili e kornik eul liors a zalc'h pelloc'h he c'houes-vad hag he vennoïz.
- venoni