f. –ed
I.
(1) Vaurien.
●(1876) TDE.BF 314a. Kaillen, s. m. C[ornouaille], tr. «Vaurien, canaille.» ●(1877) FHB (3e série) 9/67a. epad ma vezo ar c'haillened-se oc'h ober procession varzu ti-kear. ●(1890) MOA 155a. Canaille, tr. «Kaillenn, m. (C[ornouaille]).» ●(18--) MILg 239. C'hui stlapp ann aour oc'h ar gaillen.
●(1912) FHAB Genver 22. mezo 'vel eur gailhen. ●(1913) FHAB Genver 21. ar gaillenned mezo dall. ●(1960) PETO 86. Kailhenn : Ano roet d'eun tamm kalet ha didalvoud a vez kavet en to. Implijet e vez evit ober fê war dud 'zo : «eur gailhenn a zen».
(2) Ober e gailhenn =
●(1868) FHB 203/372b. da ober ho c'haillen. ●(1872) FHB 384/149b. oc'h ober he benn fall, he lampon, he gaillen evel ar mab prodik.
II. Bezañ mezv evel ur gailhenn : être très ivre.
●(1941) ARVR 29/4e. Pa zeuas Yann er-maez e oa mezo-dal, mezo evel eur gailhenn, siouaz d'ezañ.