m. –ioù, -eier cf. kenev
(1) Toison.
●(1659) SCger 118b. toison, tr. «creon an dênvet.» ●(1732) GReg 927a. Toison, la laine qu'on tond aux moutons & aux brebis, tr. «Qreon. ar c'hreon eus an dêved.»
●(1954) LLMM 42/7. E peurvan deñval ar vourc’h n’eo ket ul leue a zo o peuriñ, met ur pikol ki louet, gleb ha gludek ar c’hrev anezhañ.
(2) Kreoñ-goañv : toison d’hiver.
●(1955) VBRU 126. ken ma weled ur skornenn vunut stag ouzh pep blevenn ar c’hrev-goañv gwisket gant ar chas hag ar c’hezeg.
(3) Tignasse.
●(1879) ERNsup 160. krev, chevelure (négligée), Trév[érec].
●(1905) LMDB 60. h[aut] tréc[orois] krê, krêv chevelure. ●(1931) VALL 118b. Chevelure, tr. «kreo, kreo, T[regor] krew, V[annetais] kaneù.»