refuz .1

m. –où Refus.

●(1659) SCger 102b. refus, tr. «refus.» ●(1732) GReg 793a. Refus, denegation, tr. «Réüs. p. réüsou.» ●(17--) TE 6. anquinein é voès dré ur refus huerhue.

●(1872) ROU 99b. Refus, tr. «Revuz.» ●(1888) LTU 65. Den na c'hello ho reüz.