Recherche 'min...' : 119 mots trouvés
Page 2 : de minor-plouz (51) à mintous (100) :- minor-plouzminor-plouz
m. plais. = (?) Pauvre orphelin (?).
●(1905) DIHU 5/89. ne gavér ket stank minoured plouz èldon.
- minoraj
- minored
- minorelezh
- minoretminoret
adj. Devenu mineur.
●(1883) MIL 59. Deuit da velet eur prins iaouank, esperans eur bobl, hirio minoret hag e danjer he vuez e ti he dad.
- minorezminorez
f. –ed
(1) Fille unique.
●(1849) LLB 270. ur vinourez vras. ●272. mab er vinourez.
●(1942) DHKN 76. Fonapl é rédas dré er barréz er vrud éh oè torret er broch étré er vinouréz hag hé galant.
(2) Orpheline.
●(1878) EKG II 171. Ar barrez a-bez a ioa en em zestumet enn drà d'ar vinorez keaz.
(3) (apiculture) Koloenn vinorez : ruche orpheline.
●(1908) BOBL 29 août 192/2d. Eur goloen pehini e deuz kollet eh mam, a zo hanvet eur goloen minorez.
- minoriezh
- minorig
- minot
- minotañminotañ
v. tr. d. Museler.
●(1941) SAV 20/19. (Pleiben) Minota, verb. Lakaat eur minot d'eul loen. Sk. : Ken diviñs eo va c'hi, ma'm eus ranket e vinota.
- minotennminotenn
f. –où Sentier.
●(1732) GReg 859a. Sentier, ou sente, petit chemin battu, tr. «Van[netois] minodten. p. éü.»
●(1838) OVD 279. na hènt na minoten. ●(1857) LVH 329. disquet t'ein hou minottenneu. ●334. ur vinotten dret. ●(1861) BSJ 54. groeit dehou minotenneu éan.
●(1901) GKLA 32. Pelleit eus ho minojen ar vignonet diroll. ●(1906) HIVL 72. ar gement minotenn e zibouké é kér é vezé guélet tud é tonet. ●(1921) BUFA 184. èl me oé er sant én ur vinoten. ●(1924) SBED 35. ni iei hun deu ar un dro get er memes minojen. ●(1934) BRUS 279. Un sentier, tr. «ur vinoten.»
- minotezetminotezet
adj. À qui on a mis les menottes.
●(c.1825-1830) AJC 2394. den honduin minoteset dar ger a landreger.
- minotezoù
- minouer
- minouerañminouerañ
v. tr. d. (zootechnie)
(1) Boucler le groin (d'un cochon).
●(1732) GReg 106b. Boucler les groüins des pourceaux, tr. «Minoüera moc'h, evit miret outo da oc'hellât.» ●(1766) MM 740. da vinouera hô moc'h, tr. «à enferonner leurs cochons.»
●(1857) CBF 96. Mad e ve ho minouera, tr. «Il serait bon de leur boucler le groin.»
(2) Museler.
●(1931) VALL 487b. Museler, tr. «minouera.»
- minoueretminoueret
adj. (Cochon) à qui on a bouclé le groin.
●(1877) EKG I 125. evel ma'z oant minoueret [ar moc'h] gand eun tamm neud orjal.
- miñs .1
- miñs .2miñs .2
f. –où Escalier tournant. cf. biñs
●(1903) MBJJ 84. e keñver ar vinz. ●364. Miñz = escalier. ●(1910) EGBT 64. mins, tr. «escalier.» ●(1936) BREI 444/3a. a-hed minz an Drinded ez eus meur a bazenn. ●(1982) TKRH 35. Miñs, dorojoù, prenistri. ●66. o ruilhal gant miñs ar c'hrignol, gant miñs ar gambr.
- miñsadur
- miñsañ / miñsat
- miñsennmiñsenn
f. Miette.
●(1954) Le Carre – K 1366. (Plogastell-Sant-Jermen) or visenn : miette, brin goutte. Probablement pour briñsenn ‘une pincée'.
- miñserezmiñserez
f. Hachoir mécanique.
●(1931) VALL 351a. Hache-viande, tr. «miñserez-kig f. miñserezed-kig.»
- miñsetmiñset
adj. Haché.
●(1633) Nom 55b. Minutal : chair mincée, hachis, paté en pot : quic mincet, haceïs, pastez pot.
●(1732) GReg 484a. Hachis, râgout de viande hachée, tr. «qicq. mincet.» ●(1792) BD 2656. minset euel col mins, tr. «hachés comme du chou émincé.»
●(1931) VALL 351a. Hachis, tr. «kig miñset.»
- miñson .1miñson .1
adj. & interj. (argot de La Roche-Derrien)
I. Adj.
(1) Mauvais.
●(1885) ARN 56. Mauvais. Br. : Fall. Arg[ot] : Minson. ●Minson e bet ann tariek, tr. «maigre a été le pourboire.» ●(1893) RECe xiv 269. en deus divoaret toud i c'hourdajo gañd ër bilhezed miñson.
(2) Tunodoù miñson : mensonges.
●(1935) ANTO 82. N'eus nemet tunodou miñson gant i jes.
(3) Miñson war da glankouer : ferme ta gueule.
●(1974) SKOL 55/45. E Lannuon, e lavaras dezhañ : «Miñson war da glankouer !»
II. Interj. Rien, que dalle.
●(1968) BRUD 30/18. netra d'ober (...) «Miñson», da laras Rohiz.
- miñson .2miñson .2
m. –ed (argot des tailleurs vannetais) Enfant.
●(1932) BRTG 74. Girieu ag el langaj «kemenér» misoned = bugalé.
- miñsonajoùmiñsonajoù
plur. (argot de La Roche-Derrien) Mauvaises actions.
●(1893) RECe xiv 268. groet 'm eus miñsonajo eneb ën éñ ag eneb d'o ches.
- miñsonardiñmiñsonardiñ
v. intr. (argot de La Roche-Derrien) Médire.
●(1935) ANTO 82. Goût a oar miñsonardi gant e glank ?
- miñsonermiñsoner
m. (argot de La Roche-Derrien) Homme pingre.
●(1885) ARN 27. Pingre. – Br. : Tastoner. Arg[ot] : Minsoner.
●(1970) BHAF 61. Tro da gein, «misoner», ma «spoeñsin» dit eun toulladig karotez da lakaad em zrotaj. ●(1975) BAHE 87/9. Goje, miñsoner, deus e-barzh ar c'houez ha taol da bouez war ar bank. 'T eus ket granig, paour ? ●10. Ho chez, miñsoner, a zo ur sapre ambreilhon. ●14. Miñsoner : ma faotr, gwaier.
- miñsonetmiñsonet
adj. (argot de La Roche-Derrien) En colère.
●(1893) RECe xiv 269. Neuze oa miñsonet an añbrelhin.
- mintmint
m. (botanique)
(1) Menthe.
(2) Mint-du : menthe poivrée.
●(1990) TTRK 75. ar mint-du (Mentha piperita).
- mintardmintard
m.
(1) Froid, froidure.
●(1732) GReg 439a. Froid, froidure, tr. «Et burlesquement. Miñtard, mitard.»
●(1876) TDE.BF 460b. Miñtard, mitard, s. m. V[annetais] Le P. Grégoire donne à ce mot, en style burlesque, le sens de froidure, par rapport aux corps animés.»
(2) En devout ar mintard : avoir froid.
●(1732) GReg 439a. Avoir grand froid, tr. «Van[netois] endevout er mitard.»
●(1876) TDE.BF 460b. Endevout er mitard, V[annetois], tr. «attraper froid.»
(3) Serriñ ar mintard : attraper froid.
●(1732) GReg 439a. J'ai ramassé du froid, tr. «Van[netois] serret em es er miñtard.»
- mintenn
- minterminter
m. –ion Chaudronnier.
●(1659) SCger 23b. chaudronnier, tr. «minter.» ●(c.1718) CHal.ms i. chaudronnier, tr. «mignan, miter.» ●Dinandier, tr. «mignan, mitter, peligaour, peligour.» ●(1732) GReg 158a. Chaudronnier, tr. «Minter. p. mintéryen.
●(1896) GMB 420. dinandier (…) à Pontrieux minter.
●(1934) BRUS 269. Un chaudronnier, tr. «ur mitour.»
- minterezh
- minti
- mintinmintin
m. & adv. –ioù
I. M.
(1) Matin.
●(1499) Ca 21a. Beure vide in mintin. ●138b. Mintin. g. matin. ●(1575) M 255. Son deze pep myntin, ara tabourinou, tr. «Chaque matin sonnent pour eux les tambours.»
●(1659) SCger 77b. matin, tr. «mintin.» ●160a. mintin, tr. «matin.» ●(1710) IN I 11. ar mintiniou hac ar pardaeziou. ●(1732) GReg 608a. Matin, le commencement du jour, tr. «Mintin. ar mintin. Van[netois] mitin. er mitin.»
●(1847) MDM 76. aichui marvailladen ar mintin-man. ●(1878) EKG II 270. gouzout a rit peger berr eo ar mintiniou er mareou-man euz ar bloaz.
(2) Kousk-mintin : grasse matinée.
●(1877) EKG I 76. e feson e karer ober ar c'housk-mintin e kostez bro Leon.
●(1924) ZAMA 28. er paleziou, an holl a ra kousk mintin. ●(1934) FHAB C'hwevrer 410. chom a ra da ober e gousk mintin. ●(1964) YHAO 136. da ober e gousk mintin.
(3) Pred-mintin : petit déjeuner.
●(1921) PGAZ 46. Epad ma veze oc'h aoza ar pred-mintin.
(4) Antronoz vintin : le lendemain matin.
●(c.1680) NG 329. Hac en tronos mintin.
●(1846) BAZ 105. partial antronos-vintin. ●(1849) LLB 2096. Hag en trenoz vitin é kleu en Overen. ●(1878) EKG II 11. betek antronoz vintin.
●(1900) MSJO 70. hag anternos vintin e tiblaser adarre. ●114. Anternos vintin e lavaras da dud he di n'oa ket dinec'h. ●(1910) MAKE 92. antronoz vintin.
(5) Warc'hoazh vintin : demain matin.
●(1732) GReg 262b. Demain au matin, tr. «Varc'hoaz-vintin.»
●(1878) EKG II 315. Varc'hoaz vintin me a vezo e Plougasnou.
(6) Dec'h vintin : hier matin.
●(1856) VNA 113. hier matin, tr. «déh-vitin.»
(7) [après un nom de jour] Matin.
●(1854) PSA II 218. Eid el lun vitin. ●247. Eid er merh vitin. ●281. Eid er merhér vitin. ●(1877) BSA 307. D'ar zadorn vintin.
II. Adv.
(1) Tôt.
●(1710) IN I 145. sevel mintinoc'h.
●(1838) OVD 103. seuel mitinoh en trenoz. ●(1877) EKG I 169. re vintin oa. ●(1894) BUZmornik 34. sevel mintinoc'h eged ar re all. ●273. Ho boaza a eure da zevel mintin.
●(1905) FHAB Meurzh/Ebrel 60. ker mintin hag ar voualc'h. ●(1906) DIHU 13/224. Ne saù ket mitin eit donet de govésat. ●(1907) PERS 356. o tont ker mintin da labourat. ●(1910) MAKE 62. great re vintin.
►[au diminutif]
●(1732) GReg 259b. Mintinicq avoalc'h.
(2) Da vintin : le matin.
●(1612) Cnf 68a. diouz an Nos, ha da Mintin, ha var an dez.
●(1790) MG 377. Me mès bet un amzér ma vourrèn ém gulé de vitin.
●(1838) OVD 189. De vitin é ma ehué lipran sperèd mab-dén.
(3) Diouzh mintin / diouzh ar mintin : le matin.
●(1612) Cnf 27a. ma lauaren oll assamblez ma breuier diouz an mintyn. ●(1633) Nom 11b. Manius : né du matin : vnan á ve ganet diouz an mintin.
●(1710) IN I 438. lavaret ho pedennou diouz nos ha diouz vintin.
●(1860) BAL 217. da 7 eur diouz ar mintin. ●(1868) KMM 25-26. Diouz ar mintin, goude ar bedenn.
●(1906) KPSA 26. Red eo ober, dioc'h ar mintin, e doare ar bugel a zo en e gavel. ●(1944) VKST Ebrel 113. ober eun tamm dibikouza diouz ar mintin.
(4) A-vintin : dès le matin.
●(1787) BI 58. hac ë ouai à vitin quenn irrauquet el er-ré-ral...
●(1821) SST iv. Ne rer meit blasphemein a vitin bet en nos. ●(1849) LLB 490. A vitin bet en noz.
●(1939) RIBA 45. Divernet ha lédet e oè dehè a vitin, un dé, danùé diù pé tér karg, d'obér ur hrazad araok bout dastumet.
(5) A-vintin-mat : de bon matin.
●(1787) BI 224. Pier (...) ë-yass à vitin matt de gavouét ur Hovezour.
●(1838) OVD .189 seuel en trenos a vitin mad.
●(1913) AVIE 281. Ha rah er bobl e zé, a vitin mat, d'en tanpl aveit er cheleuet. ●(1921) BUFA 194. A vitin mat, en trenoz.
(6) Mintin mat : de bon matin.
●(1783) BV 7/150-151. no deffo nemert chom er guer euit fette / ha donet mintin mat argoas ar beure.
●(1911) SKRS II 77. Mintin mad ez a kuit dioc'h ar gear, ha ne zistro nemet da noz.
(7) Mintin-c'houloù : de bon matin.
●(1659) SCger 77b. de bon matin, tr. «mintin goulou.» ●(1727) HB 28. Mintin-c'houlou d'am c'hlasq nep a savo, / Eme Zoue, a dra sur am c'havo. ●(1744) L'Arm 233b. Bien-matin, tr. «Mitin-goleu.»
●(1929) FHAB Genver 31. Houman a yea mintin c'houlou, a-raok ma veze sec'het ar c'hlizenn diwar ar geot.
(8) A-darzh ar mintin : de bon matin.
●(1939) RIBA 38. En trenoz, a darh er mitin, é ta en tad-gad de bark er maligorn.
(9) Aube, point du jour.
●(1922) BUBR 16/100. Diouz an tarz-mintin betek ar serr-noz.
- mintin-c'houloùmintin-c'houloù
adv. Très tôt.
●(1727) HB 28. Mintin-c'houlou d'am c'hlasq nep a savo, / Eme Zoue, a dra sur am c'havo. ●335. hac a vezo vigilant d'he difen mintin-c'houlou. ●(1732) GReg 608b. De grand matin, tr. «Mintin-goulou. mintin-c'houlou. mintin c'houlou deiz.» ●(1744) L'Arm 233b. Bien-matin, tr. «Mitin-goleu.»
- mintin-pasapl
- mintinad
- mintinajoùmintinajoù
plur. Besoins du matin.
●(1957) PLBR 52. mintinachou, tr. «besoins du matin (Pouldreuzic).»
- mintinal
- mintinaplmintinapl
adv. Matinal.
●(1744) L'Arm 233b. Matinal, ale, tr. «Mitinable.» ●Matineux, euse, tr. «Mitinable.»
- mintiniad
- mintinius / mintinus
- mintinvezhmintinvezh
m./f. –ioù
(1) Matinée, durée d'un matin.
●(1499) Ca 139a. b. mintinguez. g. matinee. ●(1521) Cc. mitinguez, matinée. (d'après DEBm 337).
●(1732) GReg 608b. Matinée, tout le tems du matin, tr. «Mintinvéz. p. mintinvezou.»
●(1876) TDE.BF 460b. Mintinvez, s. f., tr. «Matinée, du point du jour à midi.»
(2) (Un) certain matin.
●(1835) AMV 130. Eur mintinves e casas e zomistiq gant eul lizer. ●(1877) EKG I 239. ar persoun intru a ieaz kuit eur vintinvez. ●(1894) BUZmornik 636. Eur mintinvez, var dro ar pevarzek a viz guengolo.
●(1905) IVLD 106. Edo o vont d'he zevez, eur mintinvez, pa velaz daou amezeg d'ezhan. ●(1906) KANngalon C'hwevrer 35. eur vintinvez a viz Even.
- mintinvezhiadmintinvezhiad
m. –où Contenu d'une matinée.
●(1931) VALL 454b. le contenu de la matinée, tr. «mintinveziad m.»
- mintouemintoue
interj. Espèce de juron (déformation de m'en tou : je le jure).
●(1909) HBAL 8. Un dra farsus, mintoue ! ha, ha, ha !... ●(1910) BUJA 61. Me ne anavezan nemet al lezen-ze, ha ma ve heuillet mad, e ve neubeutoc'h a vizied skotet, mintoue ! ●63. Koulz oa d'id dusdu, mintoue, beza lezet ganeomp hon daou ar restad kig-ze. ●63-64. Mintoue, te zo diskiant awoalc'h o terri da ben evelse.
- mintouellemintouelle
interj. Espèce de juron (voir : mintoue).
●(1912) CHEG 9. Gant ar yec'hed az peus, mintouelle ! e c'helfez ober kaeroc'h !
- mintouellermintoueller
interj. Espèce de juron (voir : mintoue).
●(1909) ATC 9. Mintoueller ! C'hoari mat a rez.
- mintousmintous
coll. (pathologie) Boutons.
●(1896) GMB 429. pet[it] tréc[orois] mintous boutons, irritation de la peau.