[mbr alouret, brpm alaouret < ar- + aour + -et .1 (GMB 34)]
adj. Doré.
●(1499) Ca 6b. Alouret. g. dore.
●(1659) SCger 128a. A laouret, tr. «doré.» ●(1732) GReg 302a. Quadre doré, tr. «Stærn alaouret.»
●(1849) LLB 2019. En oreu aleuret. ●(1860) BAL 8. evel alaoured gant an eol. ●(1867) MGK 139. frezillonou, / Darn arc'hantet, darn alaouret. ●(1868) FHB 195/311a. eur goabren alaouret tro var dro d'an imach santel. ●(1877) BSA 45. e kiche an or Alaouret. ●(1882) BAR 221. eur vantel allaouret.
●(1927) KANNkerzevod 14/12. balan alaouret. ●(1929) MKRN 80. Botou alaouret en o zreid. ●(1963) LLMM 99/261. erbediñ ar goantenn a zouge eveltañ, stag ouzh he c’horfenn, arouez alaouret ar Skol-Veur.