jablet

adj.

(1) Occupé.

●(1910) ISBR 193. Tré ma oé jablet Iehan pel doh Breih, nen doé ket Margeit kollet hé amzér.

(2) Bout jablet gant ub. =

●(1910) ISBR 242. Herri roué Navar, (…) en doé lakeit én é chonj skrapein Breih doh Frans épad ma oé hé roué, Herri III, jablet get ré-ral.