f. –où & interj.
I. F.
(1) Conscience.
●(1732) GReg 199a. Conscience, tr. «coustyançz.» ●Bonne conscience, tr. «ur goustiançz vad.» ●(1790) MG 318. laquad é cource reihtæd ér gouciance. ●(1790) PEdenneu 77. Sontéet erhad hou couciance.
●(1846) BAZ 3. ar rebechou eus ho coustians. ●(1846) BAZ 681. Bez’ ez eus tud hac o deus eur goustians franc ha ledan. ●(1860) BAL 53. direusti ur goustians fall. ●(1877) EKG i 77. eur goustianz eeun a rank beza enn he greiz. ●(18--) SAQ i 123. a raio deoc’h guelet mad stad ho koustiansou.
●(1906) BOBL 29 septembre 106/2a. eun dlead a goustianz. ●(1906) KPSA 29. Furchal a rit hep paouez e koustians ho nesa. ●(1909) KTLR 180. goalc’hi koustiansou an nao-ze.
(2) Enklask a goustiañs : examen de conscience.
●(1944) VKST Genver 29. oferenn, ofis, pedennou a-raok ha goude ar prejou, enklask a goustians).
(3) Attr. Bezañ koustiañs =
●(1908) KMAF 56. Ya, n’am boa ket sellet c’hoaz outo, ma’z eo koustianz !
(4) Mouezh ar gousiañs : la voix de la conscience.
●(1906) DIHU 12/206. Mes, é kalon Katelin, er joé doh en argand e oé kriùoh eit boéh hé housians.
II. Interj.
(1) Ur gousiañs/goustiañs (eo) : (c’est) une pitié.
●(1869) FHB 210/6a. a zo eur goustians sonjal peguement a arc’hant a ia d’ho c’hempen.
●(1907) VBFV.fb 76a. c’est pitié, tr. «ur gousions é.»
(2) Mar nend eo ket kousiañs : si c’est pas pitié.
●(1912) DIHU 81/37. Sellet alkent, me heh tud, bahateit de dri uigent vlé ma nen dé ket kousians alkent !