f. –où Offrande.
●(1621) Mc 81. an offrancc digand vn souillet euel maz oume.
●(1659) SCger 85b. offrance, tr. «offrancç.» ●161b. offrançç, tr. «offrande.» ●(1688) MD I 20. tri sacrifis ha teir offrans. ●(1732) GReg 671a. Offrande, don fait à l'Eglise, tr. «Offrançz. p. ocfrançzou.»
●(1839) BSI 237. An offrançz-se ; el lavaret a ran hardiçz, a zo qênvatal ha trêc'h memes da guemend graçz am eus recevet hac a recevin biqen diguaneoc'h. ●(1883) KNZ 70. Roet hoc'h ofrans d'ho person ; hen a gaso ann arc'hant da Landreger. ●(1889) ISV 74. rei eun ofrans d'an Itron-Varia.
●(1900) MSJO 111. eur prof, eun ofrans. ●112. ofransou ar Rouaned. ●(1907) KANngalon Eost 479. ober euz an offranz-ze mean diazez an Emgleo Santel. (…) offranz an dervez.