v.
I. V. intr.
(1) Disputer.
●(1659) SCger 36b. debattre de paroles, tr. «tabutal.» ●54a. etriuer, tr. «tabutal.» ●(1732) GReg 294b. Disputer, contester, tr. «Van[netois] tabutal.» ●(1744) L'Arm 112b. Disputer, tr. «Tabuttein ou ale.»
(2) Se quereller.
●(1732) GReg 771a. Quereller, tr. «tabudtal. pr. tabudtet.»
●(1954) VAZA 55. da dabutal un nebeudig, ha fin dre eno.
II. V. tr. d. Quereller.
●(1923) FHAB Kerzu 456. Arsa, Fransez, tabutal a rez ac'hanon e pep doare.
III. V. pron. réci. En em dabutal : se quereller.
●(1732) GReg 771b. Se quereller, tr. «ên em dabutal.»
●(1912) BUAZpermoal 147. n'en em glevent ket etreze (...) nemet evit en em dabutal. ●239. N'o devoa nemet derc'hel d'en em dabutal eur pennad c'hoaz. ●(1966) LIMO 15 avril. Elsé en em dabuté e Neulieg er boulom hag é voufam.