Recherche 'bre...' : 385 mots trouvés
Page 1 : de bre (1) à brec_hiad (50) :- BreBre
voir Menez-Bre
- bre .1
- bre .2
- bre .3bre .3
voir breou .1
- bre .4bre .4
voir brae
- Bre-Houarne
- breañbreañ
v.
(1) Tourmenter.
●(1847) BDJ 24. Evid brea Samha en he gorf, tr. (GMB 80) «tourmenter.»
●(1927) GERI.Ern 66. brea v. a., tr. «tourmenter.»
(2) Travailler.
●(1847) BDJ 303. brêa kalz deiz ha nôz, tr. (GMB 80) « travailler. » ●158. Rei a rhan deoc'h c'hoëc'h dervez da vrea, da laboura, / Hoghen e-pâd ar seizved ne rehot an dister-dra.
●(1927) GERI.Ern 66. brea v. n., tr. «travailler.»
- brean
- breanek
- breanig
- brebonbrebon
m. Personne qui choie son entourage.
●(1919) DBFVsup 10a. brebon, berbon, tr. «personne qui est aux petits soins avec soin (lire : son) entourage.»
- brebonellbrebonell
f. Personne qui choie son entourage.
●(1919) DBFVsup 10a. brebonnell, f., tr. «personne qui est aux petits soins avec soin (lire : son) entourage.»
- breboniñ
- Brec'hBrec'h
n. de l. Brech.
I. Brec'h
●(1748) CI.pou []. Bréh.
●(1892-1815) CHCH 104. Hag er jénéral Georg, a Vreh étal Alré.
●(1902) LZBg Mae 100. Breh. ●(1905) ALMA 70. Bresh (sic). ●(1909) NIKO 97. É Brèh. ●(1910) IBRK []. Jord Kadoudal, miliner brudet a Vrec'h. ●(1934) BRUS 294. Bréh. ●(1937) TBBN 1. Jorj Kadoudal e oé gañnet é parréz Bréh.
II.
(1) Proverbe.
●(1912) PBHV 156. Etré Bréh ha Landaul / E hes ur leuig hag en taul. (Pluv.)
(2) Blason populaire : voir gourener.
III. [Toponymie locale]
●(1656) HYZH 306-307, 2021, p. 47] (2 exemplaires connus : BNF LK7-558 & Rés. 8-LK7-558).">VEach 36. hac auancet ma-z-oant varzu creis ar parc, hanuet Boçennou, en em arrettas.
●(1732) GReg 70a. Ar champ. ●83b. er Champ. ●155b. Ar c'hamp. (Van. er champ.) chartouzy Alré. ●(1744) L'Arm 54b. Er Champ. m.
●(1792-1815) CHCH 244. A gosté er Cham é saùas. ●(1847) FVR 289. Kadoret ha Kadal, beleien euz ar C'hamp. ●312. Ann darn vuian anezho a oe merzeriet e prat Trealre. ●(1865) FHB 38/298a. Bez’ edo e creis eur parc hanvet Bocennou, (Bocenneu e iez guenet). ●(1866) FHB 52/411a. ti pe couent ar Chartreuzet ha Parc ar Verzerien. ●(1877) BSA 279. an hini a veze guelet o labourat e parc ar Bocenno. ●(1891) LPK 103. Ché, in un taul, Keriolet in awél, hag ieu coéhet ar hent Cornevec. ●(1891) LPK 92. A pe arriwas in Alré, be oé ur goh hroah ar bont san Stén.
●(1905) ALMA 70. Sant-Kirin (...) Er Verzerien. ●(1909) NIKO 5. Park er Boseneu. ●(1910) IBRK 74. An diou armead en em stokas e-kichen Alre, el lec'h m'eman breman ar Chartrouzi. ●(1911) BUAZmadeg 505. E park Bosenno, eun dorgen a verke c'hoaz plas ar japel. ●(1922) KEPE 8. Ha chetu perak é has de skoein ar dor er houvand ag er Cham, étal en Alré. ●(1934) BRUS 294. Park er Vartired, er Champ. ●(1937) TBBN 1. é Kerleañneu, ur hart-leù benak doh kérig Alré. ●279. an hini a veze guelet o labourat e parc ar Bocenno. ●(1937) TBBN 2. é vezé kaset de huélet chapél er Champ.
IV. Mont d’ar Cham : se taire, ne pas vouloir parler.
●(1962) HYZH 36/24. mont d'ar Cham a vez lavaret d'an dud o deus kollet ar gomz, pe gentoc'h na fell ket dezho komz.
- brec'h .1brec'h .1
f.
I. (pathologie)
(1) Variole, petite vérole.
●(c.1500) Cb 29b. brech bri. cest verolle gal. ●(1633) Nom 264a. Papulae : rougeole, petite verolle : an ruzel, an bræch. ●Vari, ecthymata, pituitæ eruptiones, vocant : morbilles, les petites verolles : an vreach bian.
●(1744) L'Arm 452a-b. Insertion de la Petite-vérole, tr. «Aivradur ag er vréh.»
●(1834) SIM 55. en danger da drapout ar vrec'h an eil ous eguile. ●(1857) CBF 78. Paket en deuz ar vreac'h, tr. «Il a attrapé la petite-vérole.» ●Pigoset eo gand ar vreac'h, tr. «Il porte les marques de la variole.» ●(1857) HTB 107. D'an oad a bemzek vla em oe ar wreac'h. ●146. Ar vreac'h hen difoa oll difrezet. ●(1872) ROU 96b. Nous avons été préservés de la petite vérole, tr. «diouz ar vreac'h ômp bet erbeded. (Trég[or]).» ●(1887) LZBg 45et blezad-3e lodenn 148. chetu deit en derhian hag er vrèh d'er vrô.
●(1904) DBFV 31a. bréh, f., tr. «petite vérole, variole.» ●(1934) BRUS 226. La variole, tr. «er vréh.»
(2) Vérole.
●(1659) SCger 123b. verolle, tr. «brec'h.»
(3) Clavelée.
●(1890) MOA 171a. Clavelée, s. f. (Claveau), maladie de bêtes à laine, tr. «breac'h, f.»
II. (médecine)
(1) Vaccin.
●(1857) CBF 78. Goret eo ar vreac'h enn-han, tr. «Le vaccin a pris sur lui.»
(2) Lakaat ar vrec'h : vacciner.
●(1857) CBF 78. Lakaat ar vreac'h enn eur bugel, tr. «Vacciner un enfant.»
●(1962) EGRH I 19. lakaat ar v[rec’h], tr. « vacciner. »
III. (botanique) Louzaouenn-ar-vrec'h : scabieuse succise.
●(1933) OALD 45/215. Louzaouen ar vreac'h, tr. «Scabieuse succise.»
- brec'h .2brec'h .2
f. –ioù, d. divvrec'h
I. (anatomie)
A.
(1) Bras.
●(1499) Ca 26a. Brech. g. bras. ●(c.1500) Cb 29b. [brech] g. petit bras. b. brechyc. ●(1557) B I 370. Heman so taul sech a brech mat, tr. «Voilà un coup sec, d'un bon bras.» ●(1633) Nom 23a. Brachium : le bras : an bræch, breach. ●177a. Mitella : linge où le bras repose estant blessé : liennen pe voar hiny ez læcquer an bræc'h blesset. ●(1650) Nlou 220. Ne chommas barr, en garr, na brech, / Goat vn bannech na dysechas, tr. «il ne resta point ne jambe ni bras, / goutte de sang qui ne se dessécha.»
●(c.1680) NG 1582. Quén nen doué e Langroes e diureh astenet. ●(1732) GReg 115a. Bras, membre du corps, tr. «Breac'h. p. diouvreac'h. bræc'h. p. diouvræc'h. Van[netois] breh. p. diü vreh.» ●(17--) TE 6. hi e astennas hé bréh.
●(1904) DBFV 31a. bréh, f. duel diùvréh, divréh, pl. bréhieu, tr. «bras (d'un homme).» ●(1910) MBJL 170. ne vel er zal nemet brec'hio en êr.
►[duel] divvrec'h
●(1580) G 760. dyou ha dyou var ma dyou brech, tr. «Deux ha deux sur mes bras.» ●(1650) Nlou 215. Pan voa en croas pren astennet, / Oz cr'ech é dyoubrech dylechet, tr. «Lorsqu'il fut étendu sur le bois de la croix / en haut, les deux bras disloqués.»
●(1790) MG 13. n'ou dès na corv, na divréh na divarr. ●127. A boén e ra-hi ur pas, ne vènt ar hé divréh.
●(1867) MGK 92. Ar re-man a labour bemdez gant ho divrec'h.
►[plur. du duel] divvrec'higoù
●(1860) BAL 240. e zivrec'higou.
(2) (en plt des enfants) Bezañ war ar vrec'h : être sur le bras, être encore un bébé.
●(1969) BAHE 62/23. Abredig 'ta e oa kroget an darempred etrezomp-ni bugale, emichañs, pa oamp c'hoazh war ar vrec'h.
(3) Bevañ diwar-bouez e zivrec'h : gagner sa vie d'un métier manuel.
●(1904) SKRS I 231. divar bouez e zivrec'h e ranke beva.
B. (en plt des animaux)
(1) Patte, pince de crustacé.
●(1738) GGreg 34. Brec'hyou ar c'hrilh-vor, tr. «les branches et les pinces de l'Ecrevisse de mer.»
(2) Bras des céphalopodes, tentacule.
●(1919) BUBR 3/65. brec'hiou eur zoaven rampsek. ●(1925) BRUD n° 11, 12, 14, 15, en 1963 par Emgleo Breiz, Brest, graphie et pagination différentes de l’édition de 1925, puis en 2003 une édition bilingue par Skol Vreizh préparée par Bernard Cabon)">BILZ 111. brec'hiou gwevn ha ramplus evel kroc'hen eur zilienn, oc'h astenn o spegou yen war ho troad pe war ho kof-gar ?
II.
A. par meton. Manche de vêtements.
●(1867) BUE 56. eur zae dindan gant divrec'h hirr ha ledan.
B. par anal.
(1) [au plur.] Brancards.
●(1738) GGreg 34. brec'hyou ar c'hastell-carr, tr. «les bras, les soutiens du corps de la charrette.» ●brec'hyou ar c'hravaçz, tr. «les bras, les soutiens de la civiere.»
●(1869) EGB 17. Brec'hiou ar c'hravaz, tr. «les bras de la civière.»
(2) Bras d'une croix.
●(1821) SST 7. divreh er groez. ●(1869) SAG 274. divreac'h ar c'hroaziou-all.
(3) Bras de moulin.
●(c.1718) CHal.ms i. les ailes d'un moulin a vent, tr. «branqueu ur velin a aüel', diureh ur velin a aüel.» ●(1744) L'Arm 9b. Aîle d'un Moulin, tr. «Bréh.»
●(1904) DBFV 31a. bréh, f. duel diùvréh, divréh, pl. bréhieu, tr. «bras (de moulin).»
(4) Bras de chaise.
●(1732) GReg 115a. Bras d'une chaise, tr. «Breac'h an gador. p. divreac'h.»
C. (architecture) Transept (d'une église).
●(1732) GReg 326a. La croisée d'une Eglise, tr. «divreac'h an Ilis.» ●(1744) L'Arm 86a. Croisée d'une Eglise, tr. «Bréhieu unn Iliss.»
●(1867) FHB 119/113b. hag e deus lezet daou vil lur gant he ilis parrez evit lacat guer nevez var brenestrou an divrec'h.
●(1909) MMEK 55. mez an divrec'h kroaz a zoug, heb drouk ebed, eur bec'h a nao c'hant vloaz.
E. Brec'h dehou : bras droit (de qqn).
●(1889) ISV 379. An aotrou Boassier am galve he vreac'h deou.
III. Loc. adv.
(1) A-nerzh-brec'h : à la force des bras.
►[avec un adj. poss.]
●(1792) BD 3720. men en harso a ners ma brec'h, tr. «je l'arrêterai par la force de mon bras.»
III.
(1) Astenn e vrec'h : étendre son emprise.
●(1893) IAI 124 (L) L. Kerne. Bemdez ec'h astennent ho breac'h hag ho galloud pelloc'h pella tro var dro.
(2) Bezañ hir e vrec'h : avoir le bras long.
●(1790) MG 117 (G) I. Marion. En Eutru-Doué e zou hir a zivréh, m'ami.
●(1871) CST 8 (L) Y.-V. Gwilhou. «Ya, eme Zioklesian, ha prest e vo gwelet eo hir va brec'h ha pounner va dourn. ●(18--) SAQ I 9 (L) J. Quéré. Eur zell a druez ouzin : ho preac'h zo hirroc'h eget va hini.
●(1922) IATA 23 *Alan Yann. Brema ar c'houarnamant a zo keit he vreac'h ma ne gredan ket mont. ●(1923) ADML 125 *Alan Yann. Meur a dro o d'euz klasket gwall dizad aneza; e kuz, rag aoun 'zo araok Meriadek, a zo hirr e wreac'h.
(3) Bezañ hiroc'h e vrec'h eget e vañch : avoir le bras long, avoir du pouvoir.
●(1942) VALLsup 24 (T). Il a le bras long, tr. F. Vallée «hiroc'h eo e vrec'h eget e vañch. Dicton T[régor].» ●(1954) VAZA 97 (T) *Jarl Priel. Ministr ar Verdeadurezh-stad abaoe ur pennad, ha dre-se, kalz hiroc'h e vrec'h eget e vañch. ●(1957) AMAH 141 (T) *Jarl Priel. Ur skrivagner hag ur barzh anezhañ, ur gwaz pinvidik-tre ha gant ur vrec'h kalz hiroc'h eget e vañch. ●(1961) BRUD 14-15/82 (T) E. ar Barzhig. E gwirionez, eñ a oa ivez kuzulier-kêr, pe eun dra bennak e giz-se ha hirroh e oa e vreh eged e vañch. ●(1965) BRUD 20/16 (T) E. ar Barzhig. Ha dreist-oll pa vezer unan euz ar pennou-braz hirroh e vreh eged e vañch.
(4) Plegañ ar vrec'h : boire.
●(1941) SAV 22/37 (K) *Perig an Noz. Karout a ra Yann plega e vrec'h alïesoc'h eget e dro.
(5) Reiñ brec'h : aider. Cf. reiñ dorn, reiñ skoaz.
●(1926) FHAB Gouere 265 F. M.. Roi a reas brec'h dreist-holl d'an dud santel a brezege an Aviel dre bevar c'horn ar vro.
(6) Lakaat brignenn en e zivrec'h : voir brignenn.
- brec'h-dubrec'h-du
voir brec'h-zu
- brec'h-ha-brec'h
- brec'h-karrbrec'h-karr
f.
(1) Brancard.
●(1906) BOBL 11 août 99/2e. pehini oa azeet war ar vrec'h-kar deou.
►absol.
●(1904) BOBL 8 octobre 3/3a. a oa tond da Garnoët gant e gar, pa goueaz divar ar breïou. ●(1905) BOBL 22 avril 31/3c. azeet edo var ar breï, hag hen da vond da lampat er meaz euz ar c'harr. ●(1905) BOBL 08 juillet 42/3d. Var breil e gar edo azeet. ●(1925) FHAB Du 435. Ar paotr spontet kloz a laoskas brec'hiou ar garrigell.
(2) Rayon de roue.
●(1919) DBFVsup 10b. bréh kar, tr. «rayon de roue.»
- brec'h-kroaz
- brec'h-moull
- brec'h-nij
- brec'h-ognon
- brec'h-ouzh-brec'hbrec'h-ouzh-brec'h
adv. Bras dessus, bras dessous.
●(1857) CBF 52. daou vignon o vale breac'h oc'h breac'h, tr. «deux amis qui se promènent bras dessus bras dessous.
- brec'h-rodbrec'h-rod
f. Rayon de roue de charrette.
●(1499) Ca 26a. [brech] Jtem hic radius / dii. b. brech an rot.
●(1919) DBFVsup 10b. bréh rod, tr. «rayon de roue.» ●(1927) GERI.Ern 66. V[annetais] bréc'h pl. ieu (moll, rod, karr), tr. «rayon (de) roue).» ●(1934) BRUS 281. Un rayon, un rais tr. «ur vréh-rod, bréheu…»
- brec'h-vihanbrec'h-vihan
f. (pathologie) Varicelle.
●(1633) Nom 264a. Vari, ecthymata, pituitæ eruptiones, vocant : morbilles, les petites verolles : an vreach bian.
- brec'h-vorbrec'h-vor
f. (domaine maritime) Bras de mer.
●(1633) Nom 245a. Fretum : destroit de mer : vn bræch mor.
●(1659) SCger 17a. bras de mer, tr. «brec'h mor.» ●43b. detroit de mer, tr. «brec'h mor.» ●(1732) GReg 115a. Bras de mer, tr. «Bræc'h-vor. p. bræc'hyou-vor.»
●(1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 127. é ma ret dihoal mad a vout taulet ar er hérrêc guet er gouh-lammen e hum gave tro-ha-tro, meit én ur vrehic mor, é péhani ur hache-maré en devehé béh erhoalh é tremeine. ●(1868) FHB 159/20a. var rib ar vrec'h-vor aza euz Brest d'ar C'hastellin. ●(1869) SAG 48. en eur vreac'h-vor, anvet Lepant.
●(1942) VALLsup 52b. Détroit, tr. «brec'h-vor f.» ●(1971) TONA.morl 6. Brec'h-vor est un bras de mer étroit qui s'enfonce assez profondément dans l'intérieur des terres.
►absol.
●(1904) DBFV 31a. bréh, f. duel diùvréh, divréh, pl. bréhieu, tr. «bras (de mer).»
- brec'h-zu
- brec'hadbrec'had
f. & adv.–où cf. briad
I. F.
(1) Brassée.
●(1897) EST 60. E hia d'er blouzègui, E den ou brahad plouz, tr. «vont aux meules de paille, en tirent des brassées.»
●(1904) DBFV 31a. bréhad, brahad, f. pl. eu, tr. «brassée.» ●(1910) MAKE 42. eur vrec'had keuneud. ●(1937) DIHU 312/279. aveit stardein er brahadeu ed.
(2) (natation) Brasse.
●(1904) LZBg Genver 47. Ur hant bréhad benak hun boé hoah de hobér.
(3) (pathologie) Mal au bras.
●(1927) GERI.Ern 66. brec'had f., tr. «mal au bras.»
II. Adv.
A. Adv.
(1) A-vrec'had : en embrassant.
●(1831) RDU 125. doh hé hemér a vréhad, doh hé boquein. ●(1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 55. Antoén (...) e grogas a vréhad én hou. ●(1844) LZBg 2l blezad-1añ lodenn 143. Ean ou digueméras a vréhad. ●(1855) BDE 408. guet græn a vrahad. ●414. hag é zorn deheu em hemér a vréhad.
(2) A-vrec'hadoù : par brassées.
●(1849) LLB 1418. plouz seh a vrehadeu. ●(1897) EST 25. réral, a vrahadeu, / A ziar en erwi e cherr en ed trohet.
B. Loc. adv.
(1) Brec'had-ha-brec'had : bras-dessus, bras-dessous.
●(1919) DBFVsup 10b. brahad ha brahad, tr. «bras-dessus bras-dessous.» ●(1934) BRUS 102. Bras-dessus bras-dessous, tr. «brahad ha brahad.»
(2) Brec'had-ouzh-brec'had : embrassés.
●(1938) ARBO 80. Ha, en dé arlerh vitin, a pe zas en Eutru d'obér skarhein er gambr, peguir n'hellè kaout blank erbet get er hoh tud-sé, é chomas souéhet é kavet en deu gorv-sé marù, bréhad-oh-bréhad, astennet ar er guélé hoarn hag, ar ur goh kadoér, diù dorhig bara braù ha ne oent ket boulhet.
- brec'hagnbrec'hagn
adj.
(1) Stérile.
●(1499) Ca 25b. Brahaing. g. brahaigne non portant enfant. ●190a. Steril vide in brahaing. ●(c.1500) Cb 29a. Brahaing / aliter grec na dougas nepret froez. gall. brehaigne non portant enfant.
●(1659) SCger 56b. femme sterile, tr. «grec'h (lire : grec) brehain.» ●113b. steril, tr. «difrouez brehaign.» ●(17--) TE 434. Heurus er-ré breheign. ●(c.1718) CHal.ms iv. Sterile, tr. «difroeh, brehaign'.»
●(1904) DBFV 31a. breheign, brehagn, marhein, marhign, adj., tr. «(femelle) stérile.» ●(1913) AVIE 3. rak me oé breheign Élizabet. ●(1943) DIHU 383/261. chomel brehagn a geteh kaer.
(2) par ext. (Arbre) qui ne produit pas de fruits.
●(17--) FG II 20. trouc'h ar vezen brehaign.
(3) sens fig. Stérile.
●(1866) FHB 87/273b. Ar Relijion catolic ne deo ket brec'haign evel ar fals relijionou.
- brec'hagnadur
- brec'hagnder
- Brec'hant
- brec'hard
- brec'hata
- brec'hataatbrec'hataat
v.
(1) V. tr. d. Prendre (qqn) dans ses bras, l'embrasser, étreindre.
●(1732) GReg 331b. Embrasser, serrer de ses bras, tr. «Van[netois] brehatât»
●(1825) COSp 188. pehani er bréhatas hac er boquas. ●(1831) RDU 185. é zihue-vréh digueor eit hun bréhatat. ●(1854) PSA II 341. aveit bréhatat en ol dud. ●(1856) GRD 358. Ean hou prehattou guet caranté.
●(1904) DBFV 31a. bréhatat, tr. «embrasser.» ●(1927) GERI.Ern 66. brec'hatat V[annetais] v. a., tr. «serrer dans ses bras.»
(2) V. pron. réci. En em vrec'hataat : s'embrasser.
●(1839) BESquil 425. ha goudé ou dout hum vréhatteit, ind hum separas.
●(1913) HIVR 59. chetu ind doh hum vréhatat èl bredér.
- brec'hatadbrec'hatad
m. –où Étreinte.
●(1996) CRYK 188. Ha reit neus d'añ ur brec'hatad, tr. «Elle lui a donné une embrassade.»
- brec'hataerezh
- brec'hataezhbrec'hataezh
v.
(1) V. tr. d. Étreindre.
●(1744) L'Arm 5a. Accoler, tr. «Bréhataeh ou Bréhatein.»
●(1878) BAY 10. eañ ha préhattei.
●(1904) DBFV 31a. bréhateah, bréhatein, tr. «embrasser.»
(2) V. pron. réci. En em vrec'hataezh : s'étreindre.
●(c.1785) VO 155. Bet oemb èl-ce un hærrad doh hum vrehataeh. ●(17--) TE 61. ha bet oènt peèl doh hum vreheateah.
- Brec'hedBrec'hed
voir Berc'hed .1
- Brec'hegBrec'heg
voir Plouha
- brec'hegadbrec'hegad
f. –où Certaine quantité.
●(1984) HBPD 115. a pe gaven ur vréhégad anehé [merhed] ar me hent ne ouien é men fardein.
- brec'hegenn
- brec'hegenn-saebrec'hegenn-sae
f. Manche de vêtements.
●(1913) DIHU 95/261. hui dorcho-hui hou fri get hou préhigen-sé (manche).
- brec'hekbrec'hek
adj.
I. Pourvu de bras.
●(1962) EGRH I 19. brec’hek a., tr. « pourvu de bras. »
II. Kador-vrec’hek.
(1) Chaise à bras.
●(1904) DBFV 31a. bréhek, adj., tr. «(chaise) à bras.» ●(1921) GRSA 316. chouket ar ur gadoér-bréhek é argant.
(2) Fauteuil.
●(1903) EGBV 46. kadoér bréhek, f., tr. «fauteuil.»
III. Kantolor brec’hek : chandelier à branches.
●(1942) DHKN 118. én ur ziskoein dein en hantolér-bréhek doh er cheminal.
- brec'hel
- brec'hennbrec'henn
f. –où
(1) Bras d'instruments.
●(1872) ROU 58. Brec'henn, tr. «bras d'instrument.»
●(1927) GERI.Ern 67. brec'henn f., tr. «bras (d'un instrument).»
(2) Ramification de route, fleuve, etc.
●(1872) ROU 58. Brec'henn, tr. «Ramification de route.»
●(1927) GERI.Ern 67. brec'henn f., tr. «ramification (d'une route).» ●(1942) VALLsup 146a. Ramification d'un fleuve, etc., tr. «brec'henn f.»
(3) Bielle.
●(1931) VALL 66a. Bielle, tr. «brec'henn f.»
(4) Brassard.
●(1931) VALL 80b. Brassard (ordinaire), tr. «brec'henn f.»
- brec'henn-zourbrec'henn-zour
f. –où (hydrologie) Bras de rivière.
●(1880) SAB 253. eus ar vammen-se, e save, e tivoane ur ganol, ur ster vraz a ree teir ster all, teir vrec'henn zour.
- brec'hennaouiñ
- brec'hiadbrec'hiad
f. –où Grosse femme bien en chair.
●(1732) GReg 301a. Dondon, Gaguy, tr. «breyad. p. breyadou.»