Devri

Recherche 'fle...' : 105 mots trouvés

Page 2 : de flep-1 (51) à fleutan (100) :
  • flep .1
    flep .1

    adj.

    I.

    (1) Faible.

    (1912) GMGE 96. ar gwin-ardant, an alcool, an dour vénérer hag eur bern likeuriou all a harz an den da gaout bugale, pe mar en de, e vezint peurvuia flep ha dinerz. ●97. Ar gwin ardant hag an evachou krenv elec'h rei nerz a gas anea 'kuit, hag a lez ar mevier flepoc'h evid arog. ●(1913) BOBL 27 septembre 458/2e. Braz, dibrad ha skanv, fleb d'al labour, ar c'hezek-se, kroazet gant hon re, ken doujus ha ken krenv, o deus kollet gouenn ar bidochened.

    (2) Bezañ flep da ub. : être penaud.

    (1938) SAV 11/34. flep awalc'h e voe d'ezañ. ●(1955) STBJ 56. Flep ha mezek e voe din war-lerc'h an taol-se. ●101. O klevout eur seurt sarmon e oa flep din, me 'lavar deoc'h. ●(1965) LLMM 109/90. ken flep hag ur c'hi freet.

    II. Flep evel ul louarn bet louzet gant ur yar : voir louarn.

  • flep .2
    flep .2

    voir flap .2

  • flepaat
    flepaat

    v.

    (1) V. tr. d. Affaiblir.

    (1905) BOBL 01 juillet 41/1a. evid flepaat ha distruja hon arme-douar.

    (2) V. intr. Flepaat da ub. : devenir penaud.

    (1957) BRUD 2/46. flepaet deañ war-lerh abegou ha pismigou e wreg.

  • flepañ / flepat / flepiñ
    flepañ / flepat / flepiñ

    v. intr.

    (1) Bavarder.

    (1908) KMAF 19. me n'hellan ket flepat a zeou, a gleiz. ●(1963) LLMM 96/5. Kerkoulz eo deoc'h diskargañ ho sac'h e-lec'h flepañ diwar hanter-c'her. ●(1952) LLMM 32-33/135. (Douarnenez) Flepiñ, flapiñ : fistilhañ.

    (2) Flepañ diwar-benn ub. : médire.

    (1965) VROG 32/49. Flepet e vo diwar ho penn ha kontet e vo bet nac'het an absolvenn ouzhoc'h.

  • flepat
    flepat

    voir flepañ

  • flepennat
    flepennat

    v. intr. Babiller.

    (1876) TDE.BF 208b. Flepennat, v. n. C[ornouaille]., tr. «Babiller.»

  • fleperezh
    fleperezh

    m. Paroles sans importance, qui n'ont ni queue ni tête.

    (1964) BRUD 17/25. ne ra nemed konta sotoniou ha fleperez.

  • flepiñ
    flepiñ

    voir flepañ

  • flers
    flers

    adj. Non-attachés, en plt d'animaux.

    (1984) ECDR 162. ne oa ket posubl laoskat ar saout flers (distag). ●168. Ur bida (ur c'havr) o doe hag a veze flers (distag) atav.

  • fleskad
    fleskad

    voir freskad

  • flestrenn
    flestrenn

    f. –ed Putain.

    (1960) PETO 85. Flestrenn : Maouez fall ar vrud anezi. ●(1963) LLMM 96/7. ar paotr faro hag ar flestrennig. ●(1964) LLMM 102/24. flestrenn flaerius.

  • flet
    flet

    s. –où =

    (1939) MGGD 73. eun arc'hig (...) sternet gant fletou aour kizellet. ●(1955) STBJ 46. neuze e veze pilet lann d'al lôned en eur c'homm mên, gant herzier koad, fletou houarn outo. ●185. Gant fletou houarn-gwenn her stagis war eur fust koad.

  • fletan
    fletan

    m. –ed (ichtyonymie) Flétan.

    (1931) VALL 308a. Flétan, tr. «fletan pl. ed

  • fletanenn
    fletanenn

    f. fletaned (ichtyonymie) Grande sole.

    (1934) BRUS 257. Une sole, tr. «ur flutañnen, pl. flutañned (grande).»

  • fletenn .1
    fletenn .1

    f. Bavarde.

    (1983) PABE 71. (Berrien) fletenn, tr. «bavarde (affectueux).»

  • fletenn .2
    fletenn .2

    f. =

    (1986) CCBR 79. (Brieg) Le carreau était tenu en bas par une langue de zinc / ar fletenn.

  • fletenn .3
    fletenn .3

    f. Couchette.

    (1876) TDE.BF 208b. Grabat. On dit aussi fletenn. ●(1890) MOA 189b. Couchette, tr. «Fletenn, f.»

  • fletrenn
    fletrenn

    f. –ed Vieille fille.

    (17--) FG II 19. pa dleffen choum fletren ed va bues. ●20. Casseal a ran stat eur fletren.

  • fleugenn
    fleugenn

    f. Personne grosse.

    (1964) LLMM 107/413. ar fleugenn dev.

  • fleuj
    fleuj

    s. (boucherie) Viande de mauvaise qualité.

    (1908) FHAB Gwengolo 274. war dammou gorailhou, fleuj ha skiant...

  • fleukañ
    fleukañ

    v. (sexe) Baiser, sauter.

    (1885) ARN 41. Le «voayage à Cythère» se traduit par un certain nombre de verbes. On connaît déjà c'houila. Feusa, moins fréquent ; fleuka, entendu à six lieues de La Roche, sur les limites de la Cornouaille et du pays de Tréguier, à Louargat, jusqu'où pénètrent les chiffonniers rochois.

  • fleur .1
    fleur .1

    coll. (botanique)

    I. Fleurs.

    (1834) SIM 204. en em zifreza ra evit tenna ar spern, hac e coll ar blijadur da zastum ar fleur.

    II. C'hoari penn pe fleur : pile ou face.

    (1947) YNHL 26 (K) Y. Drezen. C'hoari penn pe fleur, ya ! Tennañ ar blouzenn werr (lenn : verr)...

  • fleur .2
    fleur .2

    s. (tissage) Temples.

    (1918) ITEX 45. Les temples (bois plat garni d'aiguilles ou de pointes aux deux extrémités – sert à conserver la même largeur au tissu). Ar fleur (Haute-Corn.).

  • fleur-amanenn
    fleur-amanenn

    coll. Bouton d'or.

    (1982) TKRH 87. roz kaouled, roz kamm, fleur amann, roz koukoug, hag all.

  • fleur-an-hañv
    fleur-an-hañv

    coll. Primevères.

    (1962) KOGI 15/04. fleur-an-hañv melen en-dro dezho. ●(1976) BAHE 91/23b. fleur gwenn ar Werc'hez, fleur an hañv ken brav gant o zorkadoù melen, ha neuze fleur-kleier, glas evel an oabl.

  • fleur-ar-Werc'hez
    fleur-ar-Werc'hez

    coll. =

    (1976) BAHE 91/23b. fleur gwenn ar Werc'hez, fleur an hañv ken brav gant o zorkadoù melen, ha neuze fleur-kleier, glas evel an oabl.

  • fleur-kleier
    fleur-kleier

    coll. =

    (1976) BAHE 91/23b. fleur gwenn ar Werc'hez, fleur an hañv ken brav gant o zorkadoù melen, ha neuze fleur-kleier, glas evel an oabl.

  • fleur-kurun
    fleur-kurun

    coll. Jasione des montagnes Jasione montana var. maritima.

    (1995) BRYV III 14. (Milizag) Eur fleur bleu aze a zigase ar gurun war an tiez. Neuze ne veze jamez kutuillet. He ano a oa ar fleur-kurun. Aon on-oa da weled anezi o poulza en-dro d'an ti.

  • fleur-penn-kamm
    fleur-penn-kamm

    coll. Jonquilles.

    (1984) LPPN 653. (Poullaouen) «fleur penn-kamm», jonquilles.

  • fleur-sant-Jozef
    fleur-sant-Jozef

    coll. =

    (1957) BAHE 11/11. En o daouarn ez eus bokedoù fleur melen : Fleur Sant Jozef.

  • fleurajet
    fleurajet

    adj. Orné de fleurs.

    (18--) RGE 24. Ni hon eus ur zal vras preparet, / Tapisset ha fleurachet.

  • fleurajiñ
    fleurajiñ

    v. intr. Butiner.

    (1869) SAG 151. ar guenan o vont kuit euz ho c'hest evit fleurachi.

  • fleurajoù
    fleurajoù

    plur. Pollens.

    (1710) IN I 11. Ar venanen, eme Aristod a den he mel eus ar fleurachou, hep noasout dezo.

    (1869) SAG 82. e leac'h enem vaga, edoare ar guenan, euz a fleuraziou.

  • fleured
    fleured

    m. –où (armement) Fleuret.

    (1741) RO 1146-1147. praiparin / Breman ar fleurego. ●(17--) EN 56. o hoari ar fleuret, tr. «à jouer du fleuret.»

    (1854) GBI I 342. Da c'hoari 'r c'hleze ar fleuret, tr. «Pour jouer de l'épée et du fleuret.» ●(18--) PEN 92/39. c'hoariomp un toll fleuret. ●61. c'hoarri mosklet c'hoarri ar fleured.

  • fleurenn
    fleurenn

    f. –où

    (1) Fleur.

    (1710) IN I 95. anes quemeret en o dourn ur peder pe bemp fleuren da ober ur boquet anezo.

    (1869) FHB 229/154. eur fleuren gaer.

    (1907) PERS 329. c'houessa eur fleuren.

    (2) Fleurenn ar merc'hed : la fleur des filles.

    (18--) SBI I 210. Am eus bet bet grêt al lez da fleuren ar merc'hed, tr. «Que j'ai fait la cour à la fleur des filles.»

    (3) Fleurenn ar yaouankiz : fleur de la jeunesse.

    (1973) SKVT II 67. N'emaon ket mui e fleurenn va yaouankiz.

  • fleurennet
    fleurennet

    adj. Décoré de fleurs.

    (1880) SAB 41. dantelezou fleurenned.

    (1957) BRUD 1/12. plajou fleurennet glaz ha ruz. ●(1973) KOBL 186. (Plougerne) Fleurennet e veze an dro gant al lod.

  • fleuret
    fleuret

    voir fleuriet

  • fleureuji
    fleureuji

    f. (pathologie) Pleurésie.

    (1846) BAZ 323. En eur vont da rei ar mission e parres Louvezc, e tastume fleureji. ●(1847) MDM 227. an danedigez a goumans ; hag a ro tersiennou krim, hag aliez fleureuji. ●(18--) SAQ I 219. eur gaouat fleureuji.

  • fleuriañ
    fleuriañ

    v. tr. d. Décorer de fleurs.

    (1922) BUBR 13/12. fleuria an aoter gant bokidi ha roz.

  • fleuriet / fleuret
    fleuriet / fleuret

    adj.

    (1) Fleuri, en fleurs.

    (18--) SBI I 214. Rac c'hui rofe da gredin da verc'hed zodezet / A ve war grouio raden tiwan lavand fleuriet ! tr. «Car vous donneriez à croire à des filles assoties / Que c'est sur les racines de fougères qu'il pousse de la lavande fleurie.»

    (2) Fleuri, décoré de fleurs.

    (18--) SBI II 272. Eur mouchouër zei rû fleuriet, tr. «Un mouchoir de soie rouge à fleurs.»

    (1909) BOBL 24 avril 226/2e. Kalz a dier a oa fleuriet ha dekoret. ●(1913) FHAB Eost 235-236. plajou fleuret a bep seurt liou.

  • fleurin
    fleurin

    voir florin

  • fleurisañ
    fleurisañ

    v. intr. Fleurir, produire des fleurs.

    (1852) GBI I 422. Ker 'zo donet d'hi c'hutuilla, / Na ra bepred met fleurissa ! tr. «Et on a beau la cueillir, / Elle continue de fleurir !»

  • fleuriset
    fleuriset

    adj. Fleuri, en fleurs.

    (1848) SBI I 148. An tu diouz-oc'h 'zo goenvet, / An tu diouz-in fleurisset, tr. «La bordure de votre côté est flétrie, / Celle de mon côté (est) fleurie.»

  • fleuskeur
    fleuskeur

    s.

    (1) (?) Confusion (?).

    (1530) Pm 67. Curunn ha reux ha drouc fleuzqueur, tr. «Tonnerre et ravage et mauvaise (?) confusion (?).»

    (2) Tracas, embarras moral.

    (1927) GERI.Ern 156. fleuskeur (i. de Batz) (…) embarras, tracas. ●(1931) VALL 247a. tracas, embarras moral, tr. «fleuskeur î[le] de B[atz].»

    (2) Derc'hel fleuskeur : avoir de l'embarras, du tracas.

    (1901) EPLQ 57. Mil. ms porte : «fleûskeûr. ne chomo ket eno da zerc'hel kement-se a fleûskeûr, il ne restera pas là à avoir tant d'embarras et de tracas (Ile de Batz).

    (1927) GERI.Ern 156. derc'hel kement-se a fleuskeur, tr. «(il ne restera pas à) avoir tant d'embarras et de tracas.» ●(1942) VALLsup 62a. avoir de l'embarras, tr. «derc'hel fleuskeur

    (3) Derc'hel fleuskeur = (?) fougeal e beadra (?).

    (1934) CDFi 8 juillet. mar deo ker dister-se ar bevans ganto, n'eo ket dâ da C'houlc'hen derc'hel kemend a fleuskeur ha ma rea, p'edo bet oc'h ober eun droïg er vro.

  • fleüt
    fleüt

    f. –où

    I. (musique)

    (1) Flûte.

    (1499) Ca 85a. Flaut. g. flute. ●(1633) Nom 212b. Tibiæ ligula : languette : languet vn fleüt. ●Tibia, buxus : fleuste : fleüt. ●Fistula, calamus, canna, harundo, cicuta, buxus : fleuste : fleüt.

    (1659) SCger 58a. fleute, tr. «fleut. p. ou.» ●148b. fleut, tr. «fleute.» ●(1727) HB 365. Meulit-ên gant an dabourin hac ar fleut chœur. ●(1732) GReg 420b. Fluste, ou flûte, instrument à vent, tr. «Fleüt. p. fleütou. flaüt. p. flaütou. Van[netois] flaouït. p. flaouïtëu

    (1849) LLB 750. Ar é flahouid sklintin.

    (1922) DIHU 130/63. Ur flaouit eit flaouitat.

    (1927) GERI.Ern 155. flaüt, fleüt, V[annetais] flaouit f., tr. «Flûte.»

    (2) Fleütoù an ograou : tuyaux d'orgues.

    (c.1500) Cb 86a. [flaut] Jtem pluraliter hec cantes cantium. g. flustes dorgues. bri. flautou ann ogrou.

    II. Sonde de beurrier, de fromager.

    (1744) L'Arm 361b. Sonde (…) De beurier, tr. «Flaouit.. eu

    (1927) GERI.Ern 155. flaüt, fleüt, V[annetais] flaouit f., tr. «sonde pour le beurre.»

    III. plais. (?) Pénis (?).

    (1647) Am.ms 532. Ho flehut so mut dargut astudicq, tr. «Votre flûte est muette, endormie, chétive.»

    IV.

    (1) Dastum e fleütoù // Pakañ e fleütoù : partir, quitter.

    (1935) ANTO 86 (T) *Paotr Juluen. Petra rajen-me nemet dastum ma fleütou ha sacha ma skasou ganin...

    (2) Dastum e fleütoù // Pakañ e fleütoù : mourir.

    (1978) PBPP 2.1/187 (T-Plougouskant). Emañ oc'h intentiñ pakañ o flaütoù, tr. J. le Du «ils sont sur le point de passer l'arme à gauche /lit. de ramasser leurs f. (?)/»

    (3) Dastum e fleütoù // Pakañ e fleütoù : ramasser ses outils, etc.

    (1993) MARV xii 26 (T-Pleuveur-Gaotier). Ha ne oam ket bet pell o tastum on flaütou.

  • fleüt-korz
    fleüt-korz

    f. (musique) Chalumeau.

    (1732) GReg 148a. Chalumeau, chalemie, flute champêtre, tr. «Flaüt-cors. p. flaütou-cors

  • fleütadeg
    fleütadeg

    f. –où (musique) Concert de flûte.

    (1923) SKET I 14. Ha setu neuze o skiltra ar fleütadeg.

  • fleütadur
    fleütadur

    m. Action de sonder le beurre.

    (1732) GReg 875a. Action de sonder [du beurre], tr. «fleütadur

  • fleütal / fleütañ / fleütat / fleütiñ
    fleütal / fleütañ / fleütat / fleütiñ

    v.

    (1) V. intr. (musique) Jouer de la flûte.

    (1499) Ca 85a. Flautat. g. fluter.

    (1732) GReg 420b. Jouer de la flûte, tr. «Fleüta. fleütal. ppr. fleütet. flaüta. pr. flaütet. Van[netois] flaouïtat. flaouïteiñ. ppr. et.» ●(1744) L'Arm 159b. Jouer de la fulute, tr. «Flaouitein, tatt

    (1907) VBFV.bf 22a. flaouitat, v. n., tr. «jouer de la flûte.» ●(1922) DIHU 130/63. Ur flaouit eit flaouitat. ●(1927) AVZH I 21. Fleütet hon euz deoc'h, ha n'hoc'h euz ket danset. ●(1927) GERI.Ern 155. flaüta, flaütal, fleüta, fleütal, V[annetais] flaouitat, flaouitein f., tr. «jouer de la flûte.»

    (2) V. tr. d. Sonder (du beurre).

    (1732) GReg 875a. Sonder du beurre, enfoncer la sonde dans une potée de beurre, pour voir s'il est tout marchant, tr. «Fleüta ur podad amann. (Van[netois] fleüteiñ ur podad amonenn.» ●(1744) L'Arm 361b. Sonder (…) Du beure, tr. «Flaouitein amonænn.»

    (1927) GERI.Ern 155. flaüta, flaütal, fleüta, fleütal, V[annetais] flaouitat, flaouitein f., tr. «sonder (le beurre).»

  • fleütañ
    fleütañ

    voir fleütal

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...