Devri

Recherche 'gal...' : 131 mots trouvés

Page 3 : de galouaj (101) à galvin (131) :
  • galouaj
    galouaj

    s.

    (1) Sottise grossière.

    (1912) KZVr 407. Ha setu trouz ha gallouaj gant gallegerien Lanom ! ●(1931) VALL 701b. Sottise grossière, tr. «gallouach T[régor].»

    (2) Mont e galouaj : perdre la raison.

    (1924) NFLO. raison. je perd la raison, tr. «mont a ran e galouach.» ●(1931) GWAL 136-137/427. (kornbro Perroz, Treger-Vras) Gallouach (3 silabenn) : belbi. ●(1964) YHAO 131. an arziod a ginnige mont e gallouaj.

  • galoudet
    galoudet

    adj. (Pommes de terre) Galeuses.

    (1982) PBLS 59. (Langoned) garoudet, tr. «tachées, galeuses (pommes de terre).»

  • galoup
    galoup

    f./m.

    I. (en plt des équidés)

    A.

    (1) Galop (allure).

    (1732) GReg 447a. Galop, tr. «Galoup. galomp

    (1890) MOA 279b. Galop, tr. «Galoup, m.»

    (2) Bruit de galop.

    (1929) FHAB Ebrel 132. pa glevas eur galoup er porz.

    B. Loc. adv.

    (1) D'ar c'haloup : au grand galop.

    (1732) GReg 447a. Aller le grand galop, tr. «Mônet dar galoup

    (1869) FHB 216/55a. hag a deue d'ar c'haloup.

    (2) D'ar c'haloup ruz : au grand galop.

    (1857) CBF 20. Bremaik e kerzinn d'ann daoulamm ha d'ar c'haloup ruz, tr. «Je vais partir au grand galop.» ●(18--) SAQ I 94. An dud var varc'h, d'ar c'haloup ruz, a ia euz an diou gostezen.

    (1958) BLBR 114/2. o sevel d'ar halloup ruz.

    (3) D'ar c'haloup vihan : au peit galop.

    (1633) Nom 32a-b. Tollutim incedere, tollutim carpere incessus, glomerare greffus, ad numerum colligere vngulas ; ambler : mont d'an galop bihary (lire : bihan).

    II. sens fig. (en plt de qqn)

    (1) Course.

    (1902) PIGO I 184. Goude eun tam galomp, fri ebed ken na zante c'houez.

    (2) Loc. adv. D'ar c'haloup : très vite.

    (1900) FHAB Genver 22. deut d'ar c'haloup. ●(1906) KPSA 92. Diskleria a reomp hor pec'hejou d'ar c'haloup. ●(1909) KTLR 28. ha d'ar c'haloup en dra c'helle. ●(1915) HBPR 208. eun den iaouank o vond d'ar c'haloup varzu an ti. ●(1924) LZMR 16. evel ma vije bet o vreina d'ar c'halloup !...

  • galoupadeg
    galoupadeg

    f.

    (1) Galop de plusieurs chevaux.

    (1902) PIGO I 213. eur c'halompadek 'oe klevet o tont.

    (2) spécial. Course (de chevaux).

    (1904) BOBL 1er octobre 2/2c. Ar galoumpadek kezek, da eunnek heur, a zo bet deuz ar c'haërra. ●(1929) MKRN 19. gortoz fin ar galoupadeg, tr. «attendre la fin des courses.»

  • galoupadenn
    galoupadenn

    f. –où

    I.

    (1) Galopade.

    (1732) GReg 447a. Galopade, tr. «Galoupadenn. p. galoupadennou. galompadenn. p. ou

    (2) Course.

    (1913) NECH 16. e c'haloupaden noz.

    (3) Ober ur c'haloupadenn =

    (1877) EKG I 135. d'an ampoent m'edo ar persoun intru oc'h ober he c'haloupadenn.

    II. par ext.

    (1) Course.

    (1878) EKG II 115. evit ober eur c'haloupadenn.

    (1902) PIGO I 58. Dre n'euz penn ebed d'e c'haloupaden. ●(1908) PIGO II 124. gret eun tam galompaden. ●(1941) FHAB Mae/Mezheven 51. warlerc'h ar c'haloupadenn vat am eus graet.

    (2) Petite distance.

    (1908) PIGO II 165. War bouez eur c'halompaden dioutan.

  • galoupal
    galoupal

    voir galoupat

  • galoupat / galoupal
    galoupat / galoupal

    v.

    I. V. intr.

    (1) Galoper.

    (1732) GReg 447a. Galoper, tr. «Galoupat. pr. galoupet. galompat. pr. galompet.» ●(17--) TE 303. trous er roncèt é halopal. ●463. un armé roncèt é halopal.

    (1866) FHB 72/159a. Guelet o pije leou, saout, kezeg, ho flumachen savet gantho en ear, o c'haloupat, tu-ma, tu-hont.

    (2) Courir.

    (1838-1866) PRO.tj 194. Evel eur vioc'h o vreskin e c'haloup.

    (1919) KZVr 355 - 21/12/19. galompat, tr. «courir.»

    ►[empl. comme subst.]

    (1900) MSJO x. ar galoupat nos-ma a ro tro da veur a zizurch.

    II. V. tr. d.

    (1) Courir, parcourir.

    (1878) EKG II 22. oa soudarded Canclaux o c'haloupat ar vro. ●(1889) ISV 331. ha brema ema o c'haloupat ar mor. ●(1893) IAI 144. goude beza galoupet ar mor hag an douar.

    (1905) LZBl Mae 136. o c'haloupat ar meneziou. ●(1910) MAKE 34. o c'haloupat bro. ●(1929) FHAB Ebrel 141. o c'haloupat ar c'hoadou.

    (2) Poursuivre.

    (1902) PIGO I 7. mar goc'h o c'haloupad eul laer.

    (3) par ext. Fréquenter assidûment.

    (1889) SFA 10. o c'haloupat an ebatou...

    (1908) PIGO II 32. Ar c'homzou-ze n'o devoa ket harzet ac'hanon, 'pad pell amzer, da c'halompat ar pardoniou. ●(1909) MMEK 143. galoupet e doa oll vedisined ar vro.

    (4) Réciter rapidement.

    (1869) FHB 240/242a. Ar bedenn diouz ar mintin ha diouz noz (...) na reer nemed ho drailla pe ho galoupat.

  • galouper
    galouper

    m. –ion

    (1) Galouper noz : coureur de fêtes nocturnes.

    (1877) EKG I 205. ar galouperien noz a veler ho reded an hentchou.

    ►[empl. comme épith.]

    (1935) KANNgwital 390/62. greg loudouren, ozac'h galouper.

    (2) Galouper poulloù =

    (1872) GAM 77. eur mezvier, eur galouper poullou a c'hello prena mouesiou gant banneou. ●(1889) SFA 248. n'hoc'h nemed daou zen didalvez, daou c'hallouper-poullou.

    (3) Galouper-hent =

    (1889) SFA 53. n'oant nemed tud didalvez, galouperrien hent.

    (4) Galouper-bro =

    (1877) EKG I 174. kement galouper bro deuio da viret ouzoc'h da vale.

    (1907) BOBL 09 février 124/1a. eur galouper-bro eo bet.

    (5) Vagabond.

    (1908) PIGO II 39. rak aon ne vijen kemeret gante evit eur galomper. ●(1933) BLGA 27. Me am eus hogozik aon rak ar galouper-se.

  • galouperez
    galouperez

    f. –ed Coureuse (de fêtes, etc.).

    (1945) DWCZ 43. n'eo nemet eur c'halouperez foariou.

  • galouperezh
    galouperezh

    m.

    (1) Fait, action de courir les fêtes, etc.

    (1914) KANNgwital 144/484. difen ar c'halouperez noz d'ar iaouankiz. ●(1935) KANNgwital 387/37. ar galouperez sul a garg o fenn a avel.

    (2) Vagabondage.

    (1909) BOBL 20 février 217/3c. tri devez toull evid galouperez ha klask-boued.

  • galous
    galous

    adj. Galeux.

    (1659) SCger 61b. galeux, tr. «galoux.» ●(1732) GReg 446b. Galeux, tr. «galous.» ●(1744) L'Arm 169a. Galeux, tr. «Galouss

    (1847) FVR 107. Eno ann dud a zo galouz.

  • galouz
    galouz

    m. –ed

    I. Galeux.

    (1732) GReg 446b. Galeux, tr. «galous. p. galoused»

    II. (blason populaire) Galouzed : surnom des habitants de Saint-Tugdual.

    (1911) DIHU 73/282. Galouzed e hrér a ré Sant-Tudal.

  • galouzeg
    galouzeg

    m. galouzeion Personne galeuse.

    (1913) PRPR 85. Skrab da vronn, galouzek !

  • galouzennet
    galouzennet

    adj. (en plt de pommes) Galeuse.

    (1964) BAHE 38/19. Avaloù galouzennet : vil da welout gant takadoù rouz warno evel trouskenn.

  • galouzi
    galouzi

    s. = (?) Génésie, gélésie (?).

    (1633) Nom 93b. Symphonia, gomphæna : genesie, gelesie : galousy.

  • galuri
    galuri

    s. Aire de charrette.

    (1924) NFLO. aire de charette, tr. «galuri (H[au]te Corn[ouaille].»

  • galus
    galus

    adj. (pathologie) Galeux.

    (1732) GReg 446b. Galeux, tr. «galus.» ●Devenir galeux, tr. «doñnet da veza galus.» ●(1752) PEll 322. Galus, galeux.

  • galuz
    galuz

    m. –ed (pathologie) Galeux.

    (1732) GReg 446b. Galeux, tr. «galus. p. galused

  • galuzañ
    galuzañ

    v. intr. (pathologie) Devenir galeux.

    (1732) GReg 446b. Devenir galeux, tr. «Galusa. pr. galuset

  • galv
    galv

    m. –où

    I.

    (1) Appel.

    (c.1500) Cb 104a. [gueruell] Jtem hic accersitus / tus / ui. g. appellement. b. galu. ●(1530) Pm 103. Heman he galu a voe saluet, tr. «Celui-ci par son appel fut sauvé.»

    (1860) BAL 11. var ar c'henta galv.

    (2) War galv : à l'appel de.

    (1911) BUAZperrot 99. Var galv santez Berc'hed.

    (3) Kloc'h-galv : tocsin.

    (1877) EKG I 249. A benn eur pennad goude-ze, e oue great kloc'h-galf. ●(1878) EKG II 133. stag ouc'h bazoulenn ar c'hloc'h da ober kloc'h-galf.

    (1907) FHAB Genver/C'hwevrer 23. Egile a dec'h da zini ar c'hloc'h-galv. ●(1976) LLMM 175/115. seniñ ar c'hloc'h-galv.

    II. (droit)

    (1) Appel.

    (1732) GReg 43b. Appel, ou appellation, recours à un Juge superieur, tr. «Galv. p. galvou

    (2) Hep galv : sans appel.

    (1732) GReg 44a. Sans appel, tr. «Hep galv.» ●256b. Une Sentance deffinitive, tr. «ur Setançz hep galv

  • galvad
    galvad

    m. –où (rhétorique) Appel.

    (1931) VALL 30a. Apostrophe, tr. «galvad (ouz unan er brezegenn) m.»

  • galvadeg
    galvadeg

    f. –où Appel collectif.

    (1923) SKET I 134. setu ma klev, a-greiz-holl, eur c'halvadeg. ●(1931) VALL 31a. Appel à plusieurs, tr. «galvadeg f.»

  • galvadenn
    galvadenn

    f. –où

    (1) Appel.

    (1847) FVR 302. Ar c'halvaden (…) a oe klevet e pep leac'h dre Vreiz. ●(1868) FHB 202/361b. Eur c'halvaden eo aberz ar pastor mad.

    (1908) PIGO II 180. Porz ar vereri a oa leun a drouz hag a c'halvadennou. ●(1910) MBJL 136. Chilaouet ho peus e c'halvaden, ma bugaligo.

    (2) Ober ur c'halvadenn : faire un appel, appeler.

    (1888) SAQ I 33. Ar bed, deveziou a vez a ra hen ive, eur c'halvaden d'he vignoned.

    (3) Portée de voix.

    (1732) GReg 502b. Huchée, le terme de la voix quand on huche, tr. «Van[netois] Galvadenn. p. galvadennou

    (1924) NFLO. portée. à portée de voix d'ici, tr. «eur c'halvadenn ac'han.»

  • galvadur
    galvadur

    m. –ioù Action d'appeler.

    (1931) VALL 31a. action d'appeler, tr. «galvadur m.»

  • galvagnat / galvagnañ
    galvagnat / galvagnañ

    v. intr. Courir, traîner, galvauder.

    (1924) ZAMA 29. Perak ivez mont da c'halvagnat ker mintin ? ●(1967) LLMM 123/346. da vont d'ar skol pe da c'halvagnañ er ru.

  • galvel
    galvel

    voir gervel

  • galverezh
    galverezh

    m. Action d'appeler.

    (1931) VALL 31a. action d'appeler, tr. «galverez m.»

  • galvidell
    galvidell

    f. –où Portée de la voix.

    (1732) GReg 502b. Huchée, le terme de la voix quand on huche, tr. «Van[netois] galvidell. p. galvidellëu

  • galvidenn
    galvidenn

    f. –où Huchée.

    (1659) SCger 153a. galuiden, tr. «huchée.»

  • galvidigezh
    galvidigezh

    f. (religion) Vocation.

    (1869) HTC 48. Galvidigez Moïzes.

    (1912) MMKE xvi. heuilh a reont eur c'halvedigez uhel. ●(1924) FHAB Eost 293. Sant Erwan en deus lod, evel just, e galvedigez ar re-ze.

  • galviñ
    galviñ

    voir gervel

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...