Devri

Recherche 'mal...' : 139 mots trouvés

Page 3 : de mallozher (101) à malzennin (139) :
  • mallozher
    mallozher

    m. –ion Celui qui maudit.

    (1931) VALL 455a. celui qui maudit, tr. «mallozer

  • mallozherezh
    mallozherezh

    m. Action de maudire.

    (1909) DIHU 48/281. Get é hent ne gleué en diaul nameit sinsakrereh, mallohereh, goal bedenneu.

  • mallozhiañ / mallozhiñ
    mallozhiañ / mallozhiñ

    v.

    I. V. tr. d. Maudire (qqn, qqc.).

    (1900) MSJO 41. mallozi ar vizer hag an dienez. ●(1907) BSPD I 378. er juj e hourhemen d'er sant mallohein Jézus-Krist. ●(1909) NOAR 44. o vallozi Doue endra c'helle ●(1909) FHAB Ebrel 107. Seul-vui eo bet malloziet, seul-vui e vezo henoret. ●(1912) BUAZpermoal 551. ec'h ee d'an iliz evit hon mallozi. ●(1931) VALL 455A. Maudire, tr. «mallozi.» ●(1942) DIHU 369/33. Pebeh torfet mallohein hanù Doué. ●(1963) LLMM 99/265. hag en ur vallozhiñ en em strinkas warlerc’h kement hini en em gave touellet.

    ►[au passif]

    (1911) BUAZperrot 846. ar c'henta malloziet gant Doue. ●(1912) BUAZpermoal 853. ar c'hentan mallozet gant Doue.

    II. V. tr. i. Mallozhiñ àr-lerc'h ub. : maudire ub.

    (1906) DIHU 12/208. Klan get er véh, el lorberéz e déhas fonabl én ur vallohein arlerh en diaul hag é soliteu.

    III. V. intr.

    (1) Maudire.

    (1908) FHAB Mae 134. bennigen eb morse mallozi.

    (2) Jurer.

    (1744) L'Arm 210a. Jurer, proférer des execrations, tr. «Malloaihein

    (1847) BDJ 58. Pa fell dezhan malloçzia. ●(1868) KTB.ms 14 p 194. Klask a ra, tripall ha mallozi. ●(1869) KTB.ms 14 p 23. a em lakas da vallozi ha da doui evel un Diaoul.

    (1911) RIBR 150. En em lakaat a eure da jarneal, da nondeal, da doui ha da vallozi evel eun daonet.

  • mallozhiñ
    mallozhiñ

    voir mallozhiañ

  • mallozhtoueañ
    mallozhtoueañ

    v. tr. d. Balancer, flanquer.

    (1975) LLMM 169/101. « Lugn 'ta miñsoner, an dovergn minik !... Rufan ha vis fall a dle bezañ e jagi e jez… Aonenn he deus ar wamell da vezañ mallouzhtouet war he ferier en andouv… » (*) 102. (*) Sell 'ta, gwaier, ar marc'h bihan… Tan ha vis fall a dle bezañ en e gorf… Aon he deus ar vaouez da vezañ taolet war he revr en touflez.

  • mallozhtouenn
    mallozhtouenn

    interj.

    (1) =

    (1970) BHAF 104. n'ez eus ket muoh a Alamanted (...) evid a viou e toull reor kog an tour, malloztouen, hini 'bed. ●112. n'eo ket ze, mallouztouen, a vank du-mañ.

    (2) Absolument aucun.

    (1943) SAV 29/7. kaer am eus furchal ho neiziou, mallestouen u ne gavan… ●(1970) BHAF 117. ne oa mallouztouen toull ebed ken.

    (3) =

    (1970) BHAF 138. setu eur malloztouen pez jelgenn a «feldwebel» oh erruoud.

    (4) (insulte) Maudit.

    (1970) BHAF 241. Petra, daonet 'vo ma ine, te a zo e sell da lemel ar bara diouz ma genou, mallouztouen a zo ahanout ? ●255. malloztouen genaoueg.

  • mallozhtoueoù
    mallozhtoueoù

    plur. Maudits.

    (1975) BAHE 87/11. Sapredie, mallezhtoueoù 'zo ac'hanoc'h, sikourit ma jez da zont er-maez eus ar wata...

  • mallus
    mallus

    adj. Urgent.

    (1927) GERI.Ern 372. mallus, tr. «urgent.» ●(1931) VALL 767a. Urgent, tr. «mallus

  • malord / malort
    malord / malort

    m. –ed

    (1) Lépreux.

    (1659) SCger 19b. caquin, tr. «malort pl. et.» ●158a. malort, tr. «coquin.» ●(1732) GReg 557b. Ladre blanc, lepreux qui n’ai au dehors aucun signe de la lepre qu’il a au-dedans, tr. «malord. p. malorded

    (1907) VBFV.bf 49b. malord, m. pl. ed, tr. «lépreux.»

    (2) (blason populaire) Malorded Pleheneg : les lépreux de Plouhinec(56).

    (1911) DIHU 773/282. Pléhenegiz e hrér penneu avaleu doar anehé ha pehoñned. Laret e hrér eùé Malorded Pléhenneg. Gueharal é vezé laret en devoé er malorded goed du : rak ma tiskennent ag er ré en devoé lakeit Jézuz ar er groéz, ha tud er parrézieu aral ne vennent ket diméein dehé ! ●(1947) BRMO 31. ceux [= habitants] de Plouhinec, Penneu Karot (têtes de carottes), Penneu Avaleu doar (têtes de patates) ou Malorted (lépreux).

  • malordez
    malordez

    f. –ed Lépreuse.

    (1732) GReg 558a. Ladresse, femme ladre, tr. «malordès. p. ed

  • malordiñ
    malordiñ

    v. tr. d.

    (1) Malmener.

    (1952) LLMM 34/45. (Douarnenez) Malordiñ gwallgas : malordiñ ur c'hrouadur.

    (2) Tripoter, manier sans soin.

    (1952) LLMM 34/45. (Douarnenez) Malordiñ flac'hotañ : malordiñ pesked.

  • malore
    malore

    = (?) sorte de maladie (?).

    (1934) OALD 48/110. malore evel pa vize torret hor c’horf ouzhomp.

  • malotru
    malotru

    adj. Maladroit.

    (1923) LZBt Gwengolo 7. leun 'int a volante vad, mes didu ha malotru.

  • Maloù
    Maloù

    n. pr. Malo.

    (1920) MVRO 28/2b. he eskibien, Malo, Tual, Briek, Paol, Kaourantin.

  • malouer
    malouer

    m. Égrugeoir.

    (1499) Ca 130b. Malouer an espicc vide in mortez.

    (1732) GReg 326b. Égrugeoir, ustencile pour égruger du sel, du poivre, &c., tr. «Malouër. p. malouërou

  • malsin
    malsin

    m. –ed (zoologie) = (?) Cygne mâle (?).

    (18--) PEN 92/30. ur nombr bras ha malcigne voar an dour o redec. ●32. o chasseal mal cign ebarz en stang Bizien.

  • maltokin
    maltokin

    m. –ed Paltoquet.

    (1914) DFBP 233a. paltoquet, tr. «Maltokin

  • maltourn
    maltourn

    adj. (en plt d'un cheval) Panard.

    (1886) RUSq 65b. Cagneux, adj. Mal bâti. tr. «Mal-tourn, du français mal-tourné.» ●341a. Panard, adj. Défaut du cheval. tr. «Maltourn. français mal tourné.»

    (1982) TKRH 97. ur c'hozh sprec'henn maltourn.

    ►[empl. comme subst.]

    (1958) BLBR 113/11. A-veh ma chome en e zav... eur rampog... eur maltroun !...

  • maltouter
    maltouter

    m. –ion

    I.

    (1) Maltôtier.

    (1732) GReg 595b. Maletotier, celui qui leve des droits non dûs & sans autorité legitime, tr. «maltouter. p. maltoutéryen.» ●(17--) EN 1024. lased dou valtoutier, tr. «tué deux maltôtiers.»

    (2) Douanier.

    (1878) EKG II 192. matoutier e Porz-Guenn.

    (1924) BILZbubr 807. hent ar valtouterien. ●(1931) VALL 229a. Douanier, tr. «maltouter pl. ien.» ●(1961) LLMM 86/150. Ur maltouter, setu petra ’oa va zonton David, Doue d’hen pardono !

    (3) local. Agent du fisc.

    (1903) EGBV 112. maltotér, m. plur. ion, tr. «agent du fisc.» ●(1916) KANNlandunvez 60/430. Pedomp evel publikan an Aviel (maltouter), en eur anzao da Zoue ne dalvezomp netra.

    II. Bezañ mezv evel ur maltouter : très ivre.

    (1947) YNVL 41 (K) Y. Drezen. Bez' oc'h ur bouilh, astennet aze, o c'hlaouriñ, mezv e-giz ur maltouter !

  • maltouterezh .1
    maltouterezh .1

    f. Douane (local).

    (1931) VALL 229a. Douane, tr. «maltouterez m. (f. pour la maison de la douane).»

  • maltouterezh .2
    maltouterezh .2

    m.

    (1) Maltôte.

    (1732) GReg 595a. Lametote, ou maltôte, imposition faite sans fondement, & sans autorité legitime, tr. «maltoutérez. p. maltouterezou. van[netois] maltoutereh

    (2) Douane (organisme).

    (1931) VALL 229a. Douane, tr. «maltouterez m.»

  • maluret
    maluret

    interj. =

    (1939) RIBA 266. Peb unan d'é dro, maluret !

  • malv
    malv

    coll. (botanique)

    (1) Mauves.

    (1499) Ca 130b. Malu. g. mauue vne herbe. l. hec malua ue. ●(1633) Nom 89a. Malua siluestris : maulve : malu.

    (1659) SCger 158a. malo, tr. «mauue.» ●(1732) GReg 609b. Mauve, plante, tr. «Malv. malo. malu. van[netois] maul.» ●(1744) L'Arm 234a. Mauve, tr. «Maule. f.»

    (1879) BLE 255. Mauve. (Malva. L.) Malv.

    (1934) BRUS 266. De la mauve, tr. «maol

    (2) Malv gallek : mauve des jardins.

    (1633) Nom 89a. Malua maior, vel hortensis, moloche : rose d'outre-mer, maulue de iardins : malu gallec.

    (1732) GReg 609b. Mauve cultivée, tr. «Malv gallecq. malo gall.»

    (3) Malv gall : mauve des jardins.

    (1732) GReg 609b. Mauve cultivée, tr. «Malv gallecq. malo gall

    (4) Kaol-malv : mauves.

    (1659) SCger 77b. Mauue, tr. «caul malo.» ●(1732) GReg 609b. Mauve, plante, tr. «caul malo.» ●(1774) AC 59. grisiou a delliou eus a gol malo pe gol gallec, tr. «des racines & des feuilles de mauve, de guimauve.»

    (1847) MDM 235. grichou kaol-malo. ●(1879) BLE 255. Mauve. (Malva. L.) Kaol-malô.

    (1925) FHAB Gwengolo 333. Ar c'haol-malo, anavezet gant an holl.

  • malvad
    malvad

    m. –où Forte gifle.

    (1924) NFLO. forte gifle, tr. «eur malvad

  • malvan
    malvan

    = (?).

    (1932) BRTG 161. Pegours é hellein-mé diovér ag er pen malùan dal Kroézegu ?

  • malvenn .1
    malvenn .1

    f. –où, malvinier

    (1) Aile, volant de moulin.

    (1931) GWAL 136-137/429. (kornbro Perroz, Treger-Vras) Malvenn : aile de moulin (gg. liester er ster-se : malvinier).

    (2) Flocon (de neige).

    (1744) L'Arm 159b. Flocon, tr. «Malhuenn.. neu. f.»

    (1857) LVH 247. Ean e zegas en éerh é kis malhuenneu-glouan, eit teilat en doar.

    (3) (charpenterie) Rebord (d'un toit).

    (1922) LZBt Meurzh 32. azeet dindan malwen toen e lochen. ●(1931) VALL 742a. bord du toit, tr. «malvenn f.»

    (4) (entomologie) Papillon.

    (1732) GReg 690b. Papillon, petit insecte volant, tr. «melvenn. p. melvennou.» ●(17--) CBet 579. Groahet, voalet, tavoan, malvinier ha raset, tr. «les cloportes, les tiques, les taons, les papillons et les rats.»

    (1919) DBFVsup 5b. baluen, balouen (Gr[oix]), meleuen (Arv[or]), f., tr. «papillon.»

    (5) Rayon (de soleil).

    (1847) BDJ 19. Balvenhou heol a rank beza her meas. ●21. D'an divez an heol en hem ziskoüez, / Dispaka a ra he valvehnou.

    (6) Malvenn an deiz : aurore.

    (1844) DMB 84. glouéh melhuen en dé.

    (7) Tranchant (de lame).

    (1931) VALL 751b. Tranchant ; subs., tr. «malvenn f.»

  • malvenn .2
    malvenn .2

    f. –où, d. divalvenn cf. balvenn (anatomie)

    (1) Cil.

    (1659) SCger 158a. maluennou, tr. «le cil des yeux.» ●(1732) GReg 168b. Cil, le poil des paupieres, tr. «Malvenn. p. malvennou. malfenn. p. malfennou

    (1931) VALL 541a. malvenn, tr. «cil.» ●(1983) PABE 47. (Berrien) balvennou, tr. «cils.»

    (2) Paupière.

    (1499) Ca 130b. Maluen. g. paupiere dueil. la. hec palpebra / bre. ●(1633) Nom 18b. Palpebra : paupiere : maluen an lagat.

    (1659) SCger 89b. paupiere, tr. «maluennou.» ●(1744) L'Arm 273b. Paupière, tr. «Malhuênn.. neu : Maluênn. f.» ●459a. Ophtalmie, tr. «Drouc énn divalhuænneu

    (1854) MMM 106. e tigor a anter ê valvennou quasi maro. ●(1896) LZBt Mae 21. Zartan tra ! a lariz dehan e neur blanta divalven ma zell in kreiz he zaoulagad bervet gant ar gounar.

    (1926) FHAB Mezheven 217. malvennou o daoulagad. ●(1931) VALL 541a. Paupière, tr. «malvenn.»

    (3) Sourcil.

    c. 1501) Lv 232/17. maluen gl. supercilium.

    (c.1718) CHal.ms iv. sourcil, tr. «baluen, diualuen, balueneu.» ●(1732) GReg 882a. Sourcil, sourci, tr. «Van[netois] maluënn. p. divaluënn

    (1834) SIM 181. gant e benn moal, e lagad lemm hac e valvennou guen.

  • malvenn .3
    malvenn .3

    f. (botanique) Pied de mauve.

    (1907) VBFV.bf 51a. maulen, f., tr. «plant de mauve.»

  • malvenn-Doue
    malvenn-Doue

    f. (entomologie) Papillon.

    (1869) KTB.ms 14 p 286. ur prad kaer leun a vleuniou c'houez-vad, a valvennigou-Doue.

  • malvenn-wenn
    malvenn-wenn

    f. (entomologie) Papillon blanc.

    (1914) FHAB Ebrel 114. Inouet en he c'hlozen, / Eun deiz, eur valvennik-ven.

  • malvennad
    malvennad

    f. –où (pathologie) Orgelet.

    (1931) VALL 541a. mal à la paupière (orgelet), tr. «malvennad f.»

  • malvennek
    malvennek

    adj. Qui a de grandes paupières.

    (1499) Ca 130b. [maluen] Jtem palpebrosus / sa / sum. b. maluennec.

    (1931) VALL 123a. Qui a de grands cils, tr. «malvennek

  • malvennel
    malvennel

    adj. Palpébral.

    (1914) DFBP 233a. palpébral, tr. «Malvennel

  • malvenniñ
    malvenniñ

    v. intr. Sourciller.

    (1744) L'Arm 364b. Sourciller, tr. «Malhuennein

  • malvoezi
    malvoezi

    m. Malvoisie.

    (1633) Nom 63b-64a. Vinum Aruisium, creticum, Chium, Momenbasites : maluoisie : maluoësy, vn seurt guin excellant composet.

  • malvran
    malvran

    voir marc'hvran

  • malzenn
    malzenn

    f. –où

    (1) Flocon (de neige).

    (1732) GReg 419b. Floccon, morceau de neige, tr. «malzenn erc'h. p. malzennou erc'h.»

    (1876) TDE.BF 424b. Malzenn, s. f., tr. «Flocon de neige.»

    (1931) VALL 309a. Flocon de neige, etc., tr. «malzenn f.»

    (2) Flocon (de laine)

    (1876) TDE.BF 424b. Malzenn, s. f., tr. «Flocon de laine.»

    (3) (anatomie) Paupière. cf. malvenn / balvenn

    (1982) PBLS 563. (Sant-Servez-Kallag) marzenn, tr. «paupière.»

    (4) Pépite.

    (1931) VALL 547b. Pépite, tr. «malzenn (d'or aour).»

  • malzennek
    malzennek

    adj. Floconneux.

    (1931) VALL 309a. Floconneux, tr. «malzennek

  • malzenniñ
    malzenniñ

    v. intr. Floconner.

    (1942) VALLsup 79a. Floconner, tr. «malzenni

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...