Devri

Recherche 'ar...' : 725 mots trouvés

Page 4 : de arc_hdiagondi (151) à arc_hwez-dour (200) :
  • arc'hdiagondi
    arc'hdiagondi

    m. –où Archidiaconé.

    (1688) DOctrinal 197. é Diocès, pehini à divisas é teir arrihandi-se. Leon ac’h ha quimilidilly, tr. GMB 37 « (Saint-Paul) divisa son diocèse en ces trois archidiaconés : Léon, Ac’h et Quemenet-Elli. ». ●(1732) GReg 49b. Archidiaconé, étenduë des Paroisses sujettes à un archidiacre, tr. «Arryagoundy. p. arryagoundyou

    (1927) GERI.Ern 23. arriagondi, tr. «archidiaconé.»

  • arc'hdiagonelezh
    arc'hdiagonelezh

    f. Archidiaconat.

    (1927) GERI.Ern 23. arriagonelez f., tr. «archidiaconat.»

  • arc'hdiakr
    arc'hdiakr

    m. (religion) Archidiacre.

    (1867) BUE 23. arc'hdiakr ann Eskopti.

  • arc'hdiaoul
    arc'hdiaoul

    m. –où, –ed, –ion Archidiable.

    (1877) FHB (3e série) 12/94a. Arc'h-diaoulou, ar re genta int etouez an Diaoulou.

  • arc'hdrouiz
    arc'hdrouiz

    m. –ed Archidruide.

    (1905) BOBL 19 août 48/3a. An Arc'hdrouiz Houva Mon. ●(1909) FHAB Here 302. N'eus forz petra strakello darn eus an «arc'hdrouized» a zo abaoue eun neubeut bloaveziou 'zo o klask dre o brizerez penn-an-dro da lakât taoler dismeganz var hor bro.

  • arc'hdug
    arc'hdug

    m. –ed Archiduc.

    (1931) VALL 34b. Archiduc, tr. «arc'hdug pl. –ed

  • arc'hdugelezh
    arc'hdugelezh

    f. Archiduché.

    (1931) VALL 34b. Archiduché, tr. «arc'hdugelez f.»

  • arc'hdugez
    arc'hdugez

    f. –ed Archiduchesse.

    (1931) VALL 34b. Archiduc, tr. «arc'hdug, f. –ez pl. –ed

  • arc'hdugiezh
    arc'hdugiezh

    f. Archiduché.

    (1931) VALL 34b. Archiduché, tr. «arc'hdugiez f.»

  • arc'hel
    arc'hel

    s. Aile (?).

    (1905) MHAD 277. Ha kas d'oh me sonnenig ar arc'hel en auel, tr. « Et en vous envoyant ma petite chanson, sur l'aile du vent. »

  • arc'helar
    arc'helar

    m. Feu-follet.

    (1927) GERI.Ern 23. arc'helar L[éon] m., tr. «Feu follet.» ●(1929) SVBV 140. eun arc'helar o kammigella. ●187. arc'helar, tr. «feu follet.» ●(1931) VALL 301b-302a. Feu-follet, tr. «arc'helar L[eon].»

  • arc'hen
    arc'hen

    m. –où (habillement) Chaussure.

    (1939) KOLM 79. lakat é dreid én é arhenneu. ●(1962) GERV 10. arc'henou kroc'hen. ●28. arc'hennou ler.

  • arc'henad
    arc'henad

    m. –où Chaussure.

    (1499) Ca 11a. Archenat. g. chauson.

    (1732) GReg 159a. Chaussure, bas, souliers, pantoufles, sabots &c, tr. «Arc'henad. p. arc'henadou

    (1927) GERI.Ern 23. arc'henad m., tr. «chaussure.»

  • arc'henañ / arc'heniñ
    arc'henañ / arc'heniñ

    v.

    (1) V. tr. d. Chausser (qqn).

    (1499) Ca 11a. Archenaff. g. chauser.

    (1732) GReg 158b. Chausser quelqu'un, lui faire des souliers, tr. «Arc'hena ur re.»

    (1904) DBFV 10b. arhenein, v. a., tr. «chausser.» ●(1927) GERI.Ern 23. arc'hena v. a., tr. «Chausser.»

    (2) V. intr. Se chausser.

    (1659) SCger 129b. arc'hena, tr. «se chausser.» ●(c.1718) CHal.ms i. Chausser, tr. «quemer, gusquein er botteu, el lereu, arhenein.» ●(1732) GReg 159a. Chausser, se chausser, tr. «Arc'hena. (arc'hena comprend la chaussure du pied & de la jambe. : boutaoüi, celle du pied seulement.»

    (3) V. pron. réfl. En em arc'henañ : se chausser.

    (1659) SCger 23b. se chausser, tr. «en em arc'hena

  • arc'henaoueg
    arc'henaoueg

    m. arc'henaoueion Presqu'imbécile.

    (1879) ERNsup 147. eun arc'henauek, presque un imbécile, Trév[érec], St-Clet.

    (1913) KZVr 32 - 12/10/13. Arc'henaoueg, tr. «presque un imbécile.» ●(1927) GERI.Ern 21. arc'henaoueg T[régor], tr. «(une) sorte d'imbécile.»

  • arc'henet
    arc'henet

    adj. Chaussé.

    (c.1500) Cb 16a. [archenat] et soccatus / ta / tum. g. chause. b. archenet.

    (1866) FHB 57/40a. eun troad arc'hennet, hag eun troad diarc'hen.

  • arc'heniñ
    arc'heniñ

    voir arc'henañ

  • arc'her
    arc'her

    m. –ion Fabricant de huches, de coffres.

    (1499) Ca 11a. Archer. g. hugier. l. hic archarius rii. ●(c.1500) Cb 16a. Archer. g. hugier. l. hic archarius / rij. ●(1521) Cc [Archer]. Archer. gal. huchier. la. hic archarius rij.

    (1744) L'Arm 419a. Bahutier, tr. «Arhour.. herion : a ra couffreu.»

    (1904) DBFV 10b. arhour, m. pl. –herion, tr. «bahutier.»

  • arc'heskob
    arc'heskob

    m. –ed, arc'heskeb, arc'heskibi, arc'heskibion Archevêque.

    (1499) Ca 11a. Archescop. g. archeuesque. ●(1612) Cnf 62a. Sant Gregor Archescop ves an quear à Teurgn. ●(1633) Nom 281a. Archiepiscopus : Archeuesque : Archescop.

    (1659) SCger 11b. Archeuesque, tr. «Arc'hescop pl. Arc'hesquibien.» ●129b. Arc'hescop, tr. «Archevesque.» ●(1741) RO 317. A leret dan arch escop dont da jlis an drindet. ●(17--) EN 3515. ma teaus [dam haed] eunan 'n arhisquiby, tr. «en sorte qu'il vint un des archevêques me trouver.»

    (1866) FHB 61/65b. etre arc'heskeb hag eskeb.

    (1907) PERS 55. an arc'heskop a ranke chomm e Paris. ●(1910) MBJL 112. eun arc'heskob australian. ●(1927) GERI.Ern 23. arc'heskob pl. arc'heskeb, arc'heskibien, tr. «archevêque.»

  • arc'heskobelezh
    arc'heskobelezh

    f. Archiépiscopat.

    (1927) GERI.Ern 23. arc'heskobelez f., tr. «archiépiscopat.»

  • arc'heskobiñ
    arc'heskobiñ

    v. tr. d. Consacrer archevêque.

    (1932) GUTO 46. Azé éh oè bet arheskobet Malaki.

  • arc'heskopti
    arc'heskopti

    m. –où (religion) Archevêché.

    (1659) SCger 11b. Archeuesché, tr. «Arc'hescopti

    (1894) BUZmornik 573. pa ginniget d'ezhan eunn eskopti pe eunn arc'heskopti bennag.

    (1905) IVLD 179. arc'heskopti Bourges. ●(1911) BUAZperrot 17. eskopti Dol a oue great eun arc'heskopti anezan.

  • arc'hier
    arc'hier

    m. –ion Bahutier.

    (1927) GERI.Ern 22. arc'hier, tr. «celui qui fait des coffres, bahutier.»

  • arc'hig
    arc'hig

    f. –où

    (1) Coffret, cassette.

    (1919) DBFVsup 3b. arhig, s., tr. «coffret.» ●(1927) GERI.Ern 22. arc’hig f., tr. «coffret, cassette.»

    (2) (ichtyonymie) Palourdes.

    (1950) LLMM 20/48 (île de Sein). arc’hig palourde (rigadell (Leon) a zo coque e Brest, rigadeau e Naoned).

  • arc'hiñ
    arc'hiñ

    v. tr. d.

    (1) [suivi d'un subordonnée infinitive] Demander que.

    (1575) M 767-769. Neuse an re damnet, me cret hep arretaff / Disacun (lire : disaçun) á vn moez, ez archynt rez coezaff : / Oarneze nede gaou, menezyou do plomaff, tr. «Alors les damnés, je crois, sans arrêter / Horriblement, d'une voix, il demanderont nettement que tombent / Sur eux ce n'est pas un mensonge, les montagnes pour les frapper.»

    (2) Arc'hiñ udb. da ub. : commander à qqn d'exécuter qqc.

    (1557) B I 250. Hoz tat eu heb faut hon autrou / A archas dimp plen e guenou / Nemet dou hon oa dezrouet, tr. «C'est votre père, sans mentir, c'est notre maître qui nous a commandé de sa propre bouche de n'en faire point d'autre que les deux que nous avions commencées.» ●287. Houz merch heb faut baut (var. : Haut) Autrou, / A archas plen diff perguen e guenou / Ouz a (lire : ouzpen) an ou amoa gnou dezrouet / Ez groasenn net en effet an trede, tr. «C'est votre fille, sans mentir, entendez bien, seigneur, qui m'a commandé expressément de sa propre bouche qu'en plus de deux que j'avais déjà commencées j'en exécutasse une troisième.»

  • arc'hlas
    arc'hlas

    adj. Bleuâtre, verdâtre.

    (1879) ERNsup 147. ar-c'hlaz, un peu vert, bleu, Trév[érec].

    (1913) KZVr 32 - 12/10/13. Arc'hlas, tr. «verdâtre, bleuâtre. Trég[uier].»

  • arc'hlazañ
    arc'hlazañ

    v. intr. Devenir bleuâtre ou verdâtre.

    (1913) KZVr 32 - 12/10/13. Arc'hlazan, tr. «devenir bleuâtre ou verdâtre, Abbé Etienne.»

  • arc'hlean
    arc'hlean

    m. –ed (religion) =

    (1939) KOLM 13. arhléan Klonard. ●108. arhléañned Iona.

  • arc'hleanez
    arc'hleanez

    f. –ed =

    (1939) KOLM 106. Berhed, en arhléañnez glan.

  • arc'hleb
    arc'hleb

    adj. Un peu humide.

    (1879) ERNsup 147. ar-c'hleb, assez humide, Trév[érec], St-Clet.

    (1913) KZVr 32 - 12/10/13. Arc'hlep, tr. «un peu humide. Trég[uier].» ●(1927) GERI.Ern 21. arc'hlep, tr. «un peu humide, moite.»

  • arc'hmanac'h
    arc'hmanac'h

    m. arc'hmenec'h (religion) Père abbé d'une abbaye.

    (1937) TBBN 44. Konvoion, arhmonah Redon. ●66. deu uigent arhmenah diar huéh uigent arhmenati. ●(1939) KOLM 6. arhmonah Magh-bile.

  • arc'hmanati
    arc'hmanati

    m. –où =

    (1937) TBBN 66. deui uigent arhmenah diar huéh uigent arhmenati.

  • arc'hme
    arc'hme

    m. (botanique) Saxifrage.

    (1904) DBFV 10b. arhmé, m., tr. «saxifrage, casse-pierre.» ●(1927) GERI.Ern 23. arc'hme, arrme V[annetais] m., tr. «Saxifrage, casse-pierre.»

  • arc'hmel-
    arc'hmel-

    voir amheul-

  • arc'hmestr
    arc'hmestr

    m. arc'hmistri

    (1) Maître suprême.

    (1939) KOLM 2. arhvestri en Iùerhon ha Bro Alban.

    (2) Arc'hmestr an deñvalded : surnom du diable.

    (1932) GUTO 29. Ha nezé ind tosteit d'en ihuern, hag ind guélet arhvestr en tioelded.

  • arc'hmestroni
    arc'hmestroni

    f. =

    (1921) GRSA 18. gelloud hag arhvestroni de feahour er marù.

  • arc'hoazh
    arc'hoazh

    adv. & m. –où cf. warc’hoazh

    I. Adv.

    (1) Demain.

    (1499) Ca 10b. Arhoaz. g. demain.

    (1659) SCger 38b. demain, tr. «arc'hoaz.» ●104b. reseruer pour demain, tr. «miret voar ben arc'hoas.» ●(1732) GReg 262b. Demain, tr. «Van[netois] arhoah

    (1857) GUG 100. Hiniw, marcé arhoah.

    (1904) DBFV 10b. arhoah, adv., tr. «demain.» ●(1925) DLFI n° 6/2c. Ar pez a faotr d’ar re-ze hiou, evel deac’h, evel ar c’hoaz, eo be mestr partoud.

    (2) [empl. comme épith.] De demain.

    (1790) Ismar 469. dobérieu arhoah.

    (3) Diàr arc'hoazh : après-demain.

    (c.1718) CHal.ms i. aprés demain, tr. «endé goude aroüah, diar aroüah arlerh aroüah.»

    (1904) DBFV 46a. en dé diar arhoah, tr. «après demain.»

    (4) Arc'hoazh da noz : demain soir.

    (1732) GReg 262b. Demain au soir, tr. «Van[netois] arhoah de nos

    (5) Arc'hoazh vintin : demain matin.

    (1732) GReg 262b. Demain au matin, tr. «Van[netois] arhoah-vitin

    (1904) DBFV 10b. arhoah vitin, tr. «demain matin.» ●(1922) EMAR 70. Me a zammo arc'hoaz vintin / War va marc'h diou vaninkin.

    (6) Arc'hoazh penn (...) : demain, d'ici en (...).

    (1732) GReg 262b. Demain en huit, tr. «Van[netois] arhoah penn-eih de. arhoah peenn-suhun

    (7) War arc'hoazh : demain. (?) erreur pour warc'hoazh (?).

    (1838) CGK 17. Rac var arc'hoas n'y vo luduët.

    (8) Bet arc'hoazh : à demain.

    (1919) DBFVsup 5a. ba (vers Locminé), abréviation de bet : ba arhouah, tr. «à demain.»

    II. M. Lendemain.

    (1790) MG 328. n'en dès mui arhoah er bet aveid-on.

    (1934) MAAZ 132. Ha dalbéh é vezé haval en arhoaheu doh en déieu kent. ●(1942) DIHU 374/117. aveidout n'en des déh nag arhoarh erbet.

    III.

    (1) Keit hag ac'hann d'arc'hoazh / da warc’hoazh : très long.

    (1766) MM 1104-1105 (Li) C.-M. le Laé. A gata er picol pesq bras / Queit, queit evel ac'hân dorc'hoas, tr. G. Esnault «...long comme d'ici à demain.»

    (2) Mont da glask arc'hoazh beure : aller se coucher.

    (1898) MELu IX 211 (T-Trevereg). Dem dë glask arc'hoaz beure, tr. E. Ernault «Allons chercher demain matin (nous coucher).»

    (3) Mont da glask arc'hoazh ar beure : aller se coucher.

    (1915) KZVr 101 - 07/02/15. An dud zo eat da glask arc'hoaz ar beure, tr. «les gens sont allés chercher demain matin, se coucher.»

  • arc'hopr
    arc'hopr

    m. ­–où Prime sur salaire.

    (1955) VBRU 136. un arc'hopr hor beze da gaout.

  • arc'houere
    arc'houere

    m. –ed Génie familier.

    (1732) GReg 269b. Demon, esprit soit bon, soit mauvais, génie, tr. «Arc'houëre. an arc'houëre.» ●455a-b. Genie, soit bon, soit mauvais, qui selon l'opinion du peuple, accompagnent toûjours chaque homme, tr. «An arc'houëre.» Génie familier, démon privé, tr. «An diaul prinvet. an arc'houere. (je ne sais pas d'où peut venir ce mot de, arc'houëre, fort commun parmi les anciens du peuple, si ce n'est de, arc'hantour, apporte-argent : parce qu'ils disent que celui qui a cet arc'houëre, ne manque point d'argent.»

    (1890) MOA 209a. Le démon familier, tr. «ann arc'houere, m.»

    (1927) GERI.Ern 23. arc'houere m., tr. «Génie familier.»

  • arc'houest
    arc'houest

    m. Veillée funèbre. cf. arkuz

    (1752) PEll 19. Arc'heust de deux syll. Veille ou garde des corps morts, en faisant des prières pour leurs ames pendant la nuit qui précède les funérailles.

    (1876) TDE.BF 19a. Arc'heust, s. m., tr. «Le Pelletier donne à ce mot le sens de garde ou veille et prière des morts depuis le décès jusqu'au moment des funérailles.» ●(1899) MSLp xi 16 [107]. G. Milin a ajouté en note ; arc'host « veillée des morts ».

    (1927) GERI.Ern 23. arc'houest m., tr. «Veillée du mort.» ●(1929) LAPK 23. hi eo a zibabe al leoriou santel a veze lennet e-pad an arc'houest.

  • Arc'houest
    Arc'houest

    n. de l. Beg-an-Arc’houest : L’Arcouest (Ploubazlanec).

    (1913) BRIT 337. Na kaera taol lagad a zo eus an Arcouest ! ●(1995) LMBR 8. Eus Beg an Arc’houest – un nebeud kilometradoù a-us da Bempoull – e seblant Briad bezañ a-hed dorn. 10 Enez-Vriad zo 2 km er-maez da Veg an Arc’houest.

  • arc'houester
    arc'houester

    m. –ion Celui qui veille un mort.

    (1931) VALL 774a. celui qui veille [un mort], tr. «arc'houester

  • arc'houestiñ
    arc'houestiñ

    v. tr. d. Veiller un mort.

    (19--) GwerzSM. Korf ar mous en deiz memes en aod 'zo deuet. / (Ar santez diouz ar batimant he deus he heuliet.) / Arc'hostet eo bet en eun ti brudet mat. / Da c'hedal beza añterret e gwered Ploueskad.

  • arc'houzougal
    arc'houzougal

    v. intr. Tendre, allonger le cou.

    (1959) BAHE 21/4. arc'hougal evel Marc'harid-goug-hir en ur wafleg bennak. ●(1968) LOLE 41. An drived pe ar bevarved devez e oa o harvougel war ar mogeriou kreñv. ●133. o harvougel (T.) : «bayer aux corneilles» ; genaoui, genaouegi, badaoui. ●(1982) LLMM 211-212/134. oc'h arc'houzougal war-gaout an oabl.

  • arc'hsinagogour
    arc'hsinagogour

    m. –ion (religion) =

    (1913) AVIE 198. Mes en arhsinagogour e oé droug geton.

  • arc'hteñzorier
    arc'hteñzorier

    m. –ion Grand trésorier, grand argentier.

    (1910) ISBR 223. Kâsoni de varù e oé saùet étré en arhtrézolour Landéz hag er hansellour. ●(1937) TBBN 69. Kansellour hag arhtrézolér Breih.

  • arc'hul
    arc'hul

    m. –ed

    (1) (zoologie) Mulet.

    (1904) DBFV 10b. arhul, tr. «mulet.» ●(1932) BRTG 63. arhul er manér. ●(1934) BRUS 249. Un mulet, tr. «un arhul –ed

    (2) sens fig. (en plt de qqn) Personne entêtée.

    (1919) DBFVsup 3b. arhul, arkul, m., tr. «entêté.»

    (3) (Blason populaire) Arc’huled : mulets. Surnom des habitants de Caudan.

    1911 DIHU 70/240. Guéharal é oen un Arhul èl tud Kaudan. Nen don ket mui, bremen ma zou bet saùet ur barreé neùé é Lann-er-Stér. Chetu ur barréz hag e zou ur morhanù de glah dehi. Più e gavou en hani braùan ? Arhul e zou mulet e galleg. Reit é bet en hanù-se de Gaudañniz a gaust d'ou fen kallet. ●1947 BRMO 32. ceux [= habitants] de Caudan, Arhuled (archi-mulets).

  • arc'hvreuriezh
    arc'hvreuriezh

    voir arc'hbreuriezh

  • arc'hwez
    arc'hwez

    m. (pathologie)

    (1) Refroidissement fiévreux.

    (1910) EGBT 52. aroue, tr. «refroidissement fiévreux.» ●(1927) GERI.Ern 25. arouez f. pl. iou, tr. «sorte de maladie, rhumatisme.»

    (2) Kouezhañ en arc'hwez : tomber malade.

    (1965) KATR 12. ne servijfe ket dit koueza en arouez.

    (3) Arc'hwez an aour : la fièvre de l'or.

    (1927) GERI.Ern 26. arouez an aour, tr. «fièvre de l'or.»

  • arc'hwez-dour
    arc'hwez-dour

    m. Hydropisie.

    (1927) GERI.Ern 25-26. arouez dour, tr. «hydropisie.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...