Devri

Recherche 'ar...' : 725 mots trouvés

Page 15 : de arzel (701) à arzuaat (725) :
  • arzel
    arzel

    adj. Artistique.

    (1931) VALL 645b. Renouveau artistique, tr. «aznevezadur arzel

  • arzell
    arzell

    f. –où d. divarzell

    (1) (anatomie) Jarret.

    (1904) DBFV 12a. arzel, f. duel ; diù arzel, tr. «jarret.» ●(1927) GERI.Ern 27. arzell m. (et f.), tr. «Jarret.»

    (2) (boucherie) Quartier (de viande).

    (1895) GMB 41. En petit Tréguier, arzel, f., veut dire en général un quartier (d'animal) eun arzel gik, une pièce de viande.»

  • arzh
    arzh

    m. –ed (zoologie) Ours.

    (1732) GReg 682b. Ours, bête feroce, tr. «ãls. arth. p. arthed

    (1926) FHAB Eost 315. marmouzed pe arzed. ●(1929) FHAB Genver 20. tud ar c'heviou a veve en amzer an arz bras. ●(1939) ANNI 40. hetat, get ou goafeu, moh goué, arhed.

  • Arzh .1
    Arzh .1

    hydronyme An Arzh : Ars (affluent de l’Oust, source à Meucon, 69 km).

    (1914) ARVG Mae 80. al Lié, an Ninian, an Af, ar C'hlê, an Arh a deu d'he c'hreski. ●(1942) ARVR 98. hag an Oud a zo o paouez bezañ kresket gant an Hañv hag an Arz. ●(1986) BRSZ 65b. Arz.

  • Arzh .2
    Arzh .2

    voir Enez-Arzh

  • Arzhal
    Arzhal

    n. de l. Arzal.

    (1847) FVR 348. Ar Bot, Persoun Arzal, a varvaz o tremen euz a Spagn da Jerzea.

  • Arzhanaou
    Arzhanaou

    n. de l. An Arzhanaou : Arzano.

    (1) An Arzhanaou.

    (1907) DIHU 19/IV. Chapélieu é Baud, en Arhenneu. ●(1934) BRUS 294. en Arhenneu. ●(1941) DIHU 363/328. brehoneg en Arhennaou.

    (2) Arzhanaou.

    (1748) CI.pou 100. Arhaneu.

    (18--) OLLI 1008. Ar zoma zo composet gant er voant Kerervé / Deus canton Arzano, canton Loquenole, / Ya ar son ma zo rimet gant eur galon fidel / Entre feunteun ar Folgoat ac e chapel santel. ●(1865) FHB 2/16a. D’ar iaou 9, Arzano, da greis-deiz. ●(1890) MOA 19a. Arzano – Arc’haneu (V.). ●(1898) BRE 62. Lavar d'in-me, touller-beio, / N'e ket e bered Arzano.

    (1905) ALMA 66. Arzano. ●(1971) LLMM 149/404. N’eo ket evel-se etre Pondivi hag Arzhanou.

  • Arzhel
    Arzhel

    n. de p. Armel.

  • Arzheliz
    Arzheliz

    n. pr. plur. Habitants de Lampaul-Plouarzel.

    (1906) DGES 10. Arzelliz, (A) gens, (B) société sportive, de Lampaul-Plouarzel.

  • Arzhiz
    Arzhiz

    pl. Habitants de l’ile d’Arz.

    (1959) MOJE II 4. Arhiz, avad, ne oent nemed pesketerien, Izenahiz a rede moriou ar bed war fourgadennou ar henwerz.

  • Arzhon / Arzhon-Rewiz
    Arzhon / Arzhon-Rewiz

    n. de l. Arzon.

    (1) Arzhon.

    (1748) CI.pou 43. Arhonn.

    (1839) BEScrom IV. ha person Arhon. ●(1870) FHB 281/159b. Etouez ar re all e veler bep bloas parrez Arzon.

    (1906) DIHU 08/133. É keverded Guéned, én Izenah, é Arhon.

    ►An Arzhon.

    (1839) BEScrom IV. Én Arhon, er hetan dé a hourhelén 1839.

    (1902) LZBg Mae 100. En Arhon. ●(1906) DIHU 17/292. en Arhon. ●(1934) BRUS 294. en Arhon.

    (2) Proverbe.

    (1912) PBHV 157. Arhonnen, Arhonnen, / Hiroh é ha hiviz eit ha blénen. (A.)

    (2003) TRMOR 54. Arzhonenn, Arzhonenn / Hiroc'h a hiviz evit a blaenenn.

    (3) (blason populaire) Voir kole.

    (4) [Toponymie locale]

    (1995) LMBR 20. Porzh-Noaloù, Porzh ar C’hroesti, amañ e vez ar bigi o c’hortoz. (...) etre ar Mont Bihan hag ar Mont Bras. ●22. War-zu Sarzhav, setu Motenn ar Releg, anvet ivez krugell Tumieg, ●20. m uhelder ha 260 m a dro, graet e vez anezhi a-wezhioù motenn Kaezar.

  • Arzhonenn
    Arzhonenn

    f. Femme d’Arzon (qui porte la coiffe ou le costume).

    (1912) PBHV 157. Arhonnen, Arhonnen, / Hiroh é ha hiviz eit ha blénen.

    (2003) TRMOR 54. Arzhonenn, Arzhonenn / Hiroc'h a hiviz evit a blaenenn.

  • Arzhoniz
    Arzhoniz

    pl. Habitants d’Arzon.

    (1835) GUIonv 383. Arhonis en ur vanden, / E zou bet oeit d'en armé. ●(1870) FHB 281/159b. An arzoniz, goude eur c’hras bet dre skoazel Santez Anna.

  • Arzhur
    Arzhur

    n. pr.

    (1) Arzhur : Arthur.

    (1931) VALL 38b. Arthur, tr. «Arzur

    (2) Ar Roue Arzhur : le Roi Arthur.

    (1450) Dag 19-21. Dan Roe Arzur ez liviry / Pebez sinou e Breiz a coezo glan, / Quent finuez an bet man, tr. «Au Roi Arthur tu diras / Quels signes surviendront assurément en Bretagne / Avant la fin de ce monde.»

  • arzhuriek
    arzhuriek

    adj. Arthurien.

    (1929) GWAL 18/28-29. Er feur-se disheñvel bras ez eo [an diou zanevell] diouz ar romantou gall arzuriek, displann ha diwir o douaroniez.

  • arziod
    arziod

    m. –ed

    (1) Sot.

    (1941) SAV 19/15. Ha te, beulz, arziod. ●(1953) BLBR 63/5. ez oun eun arziod. ●(1960) PETO 32. ar c'hoz arziod dall ! ●(1964) YHAO 136. «A ! da gofes eo aet !» a c'harme an arziod.

    (2) Ober un arziod gant : se moquer de.

    (1955) STBJ 114. ober an arziod ganin-me.

  • arziodez
    arziodez

    f. –ed Sotte.

    (1958) BLBR 114/17. N'oun ket c'hoaz eun arziodez.

  • arziot
    arziot

    adj. Sot.

    (1962) GERV 20. Dallet out gant e sorc'hennou hag e ardou arziot.

  • arzorn
    arzorn

    m. –ioù (anatomie)

    (1) Poignet.

    (1464) Cms (d’après GMB 41). Arzornn, poignet. ●(1499) Ca 12a. Arzorn. g. bras de main. ●(c.1500) Cb 70b-71a. [dorn] g. poingnet. b. azorn. ●(1521) Cc [Arzorn]. Arzorn. gal. cest entre le bras & la main. ●(1530) Pm 98 (Tremenuan). bedenn arzornn, tr. «jusqu’au poignet.» ●(1633) Nom 23b. Carpus, vulgò brachiale : le poingnet de la main : an harzorn.

    (1659) SCger 94a. poignet, tr. «azorn.» ●130b. azorn, tr. «le poignet.»

    (1847) MDM 218. da zisjointri, ho alzourn pe ho zroad. ●(1867) FHB 135/246b. staguet daou ha daou an eil ouz eguile dre ho alzorniou, alzorn cleiz unan ouz alzorn deou eguile.

    (1900) LZBg 57 blezad-1 lodenn 10. en taul fuzill en doé torret é ahourn. ●(1904) DBFV 4a. ahorn, m. pl. ieu, tr. «poignet.» ●15b. azorn, azourn, adourn, ahourn, aorn, m. pl. eu, var[iante] de ahorn, poing, poignet.» ●(1910) ISBR 63. azorn deheu ha troed klei. ●(1925) BUAZmadeg 198. eur gleizen ruz en dro d'he alzourn. ●(1978) BZNZ 82. (Lilia-Plougernev) ac'h an darzournioù.

    (2) Poull an arzorn : le pouls.

    (1932) BRTG 68. Sellet e hrè doh poul hé arzorn.

  • arzornad
    arzornad

    m. –où Coup de manchette.

    (1942) VALLsup 41a-b. Coup de manchette, tr. «arzournad m.»

  • arzoù
    arzoù

    plur.

    I. = (?).

    (1874) FHB 491/165b. ma vije nijet corf hag ene d'ar barados ma n'en divije dalc'het croc mad en arzou a veze tost dezhan.

    II. Adv.

    (1) Kerzhet ouzh arzoù =

    (18--) SAQ II 157. evel ar c'hrouadurik bihan, na c'hell kerzet nemet oc'h arzou, krog e dorn he vamm pe harpet deuz eun dra benag.

    (2) A-arzoù : à la force des bras, des poignets.

    (1923) KNOL 40. Hag hen lakaat ar plac'h yaouank war e gein, hag a arzou deuz ar gorden, pignad d'ar gorre. 107-108. Goudeze, e savi, a arzou, gant al leren, hag ez i, da unan, betek ar c'hilhog.

    (3) War-bouez e arzoù : à la force des bras, des poignets.

    (1931) VALL 1a. (grimper) à bout de bras, tr. «diwar (-bouez) e arzou.» ●78b. monter à bout de bras, tr. «war-bouez e arzou C[ornouaille].» 312a. (monter à la corde) à force de bras, tr. «war-bouez e arzou C[ornouaille].» ●570b. (grimper) à la force du poignet, tr. «war-bouez e arzou

  • arzouilh
    arzouilh

    m. Arsouille.

    (1904) CDFi août-septembre. eun arsouilh e-giz Paohir. (d'après KBSA 94). ●(1958) BLBR 111/13. Da arzouilh dit te a zo bet adarre e va bag…

  • arzour
    arzour

    m. –ion Artiste.

    (1931) VALL 39b. Artiste, celui qui exerce un art libéral, tr. «arzour.» ●(1932) ANDOgwal 17. an arzour divrud a oa ac'hanoun.

  • arzu
    arzu

    adj. Noirâtre.

    (1879) ERNsup 147. ar-du (St-M[ayeux] id. et war-du), un peu noir, Trév[érec].

    (1913) KZVr 32 - 12/10/13. Ardu, tr. «noirâtre. H[au]t-Trég[uier] Estienne.»

  • arzuaat
    arzuaat

    v. intr. Devenir noirâtre.

    (1913) KZVr 32 - 12/10/13. Arduaat, tr. «devenir noirâtre, Estienne.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...