Devri

Recherche 'hu...' : 215 mots trouvés

Page 4 : de huneourez (151) à hursunin (200) :
  • huneourez
    huneourez

    f. –ed Rêveuse.

    (1839) BESquil 572. mar-a-unan (…) hé sellas èl un hunierès hac ur follès.

  • huner
    huner

    m. –ion Dormeur.

    (1732) GReg 302a. Dormeur, grand dormeur, tr. «huner. p. hunéryen. hunyer. p. yen

  • hunerez
    hunerez

    f. –ed Dormeuse.

    (1732) GReg 302a. Dormeuse, tr. «hunerès. p. huneresed

  • Hungarad
    Hungarad

    m. Hungariz Hongrois.

    (1941) ARVR 16/4a. poblet gant Hungariz.

  • hungareg
    hungareg

    m. Hongrois (langue).

    (1941) ARVR 16/4a. komzet (...) an hungareg gant 500.000. ●(1941) ARVR 30/4a. Kar-pell eo d'an hungareg ha kar-tost d'an estoneg.

  • huniad-kousked
    huniad-kousked

    m. Durée d'un somme.

    (1925) SFKH 18. goudé un huniad-kousket.

  • huniañ
    huniañ

    voir hunañ

  • huniñ
    huniñ

    voir hunañ

  • hunlec'h
    hunlec'h

    m. –ioù Dortoir.

    (1931) VALL 228b. Dortoir, tr. «hunlec'h pl. iou

  • hunsac'h
    hunsac'h

    m. Sac de couchage.

    (1917) LILH 28 a Here. ur hunsah lien guen, ur lanjél.

  • hunva
    hunva

    m. –où Dortoir.

    (1931) VALL 228b. Dortoir, tr. «hunva pl. ou.» ●(1970) BRUD 35-36/147. Digoret gand eun tamm karnach skolidi en eun hunva euz manati Redon.

  • hunvaleer
    hunvaleer

    m. –ion Somnambule.

    (1931) VALL 699a. Somnambule, tr. «hunvaleer

  • hunvaleerezh
    hunvaleerezh

    m. Somnambulisme.

    (1931) VALL 699a. Somnambulisme, tr. «hunvaleerez m.»

  • hunvre
    hunvre

    f./m. –où, –ioù

    I.

    (1) Rêve.

    (1499) Ca 114b. Hunure. g. songe. ●(c.1500) Cb [hunure]. hunure. g. songe. ●(1612) Cnf 22a. Crediff en hunffreou. ●(1621) Mc 9. Roet em eux Feiz da hunureou, enchantourez, ha da superstitionou all. ●31-32. Paraillamant pa duer da desiraff e ve guir an hunureou disonest. ●(1633) Nom 303a-b. Coniector, somniorum interpres : deuin des songes : diuiner an hufreou.

    (1659) SCger 105a. resuerie, tr. «hunvre.» ●155a. hûnvre, tr. «songe.» ●(1732) GReg 819a. Reve, songe en dormant, tr. «Hunvré. p. hunvréou. huvre. p. huvreou. Van[netois] huvre. hunvre. pp. eéü. évrein. p. évreinéü. ●(1787) PT 65. dré un avrein poéniabl.

    (1829) HBM 14. Peseurt ure sot. ●(1831) RDU 218. hé græceu e barissai dehi èl avrinneu. ●(1855) BDE 42. A hui huès credet hou hunéeu, pé hou s'anvreineu. ●(1869) HTC 24. Neuze e velas, en eun uvre, eur skeul a ioa he zroad var an douar hag he beg harp en eñv. ●(1889) ISV 177. eun uvre brao.

    (1907) PERS 351. eun huvre eo. ●(1909) NOAR 108. e huvreou tenval. ●(1924) BILZbubr 42/974. a-dreuz oabl koumoulek an huvreiou.

    (2) Ober un hunvre : faire un rêve.

    (1869) SAG 24. lezel dre skrid an ureou brao o deuz great. ●(1889) ISV 475. me a ra uvreou euz ar re vrava…

    (3) Kaout un hunvre : faire un rêve.

    (1732) GReg 819b. Réver, songer en dormant, tr. «cahout un hunvré

    (1869) HTC 31. Ho daou o devoue, en eun hevelep nozvez, eun uvre hag a roas dezho cals a nechamant. ●(1869) SAG 243. En noz tremenet em-beuz bet eun ure. ●244. eun ure farsuz avoalc'h en devoa bet ivez. ●(1889) ISV 39. me ne ouzon ket pe eun huvre am eus bet, pe ez eo guir ar pez am eus guelet.

    (1906) MSTR 7. Evel d'id-de, noz-deiz, me a meuz eun huvre.

    (4) Dre hunvre : en rêve, en songe.

    (14--) N 266. Dre ma hunfre dif ez e reuelet / Monet hep soez en dez da clas (lire : clasq) goezet, tr. «Il m’a été révélé en songe / (Que je dois) aller hardiment, dans le jour, chercher des bêtes sauvages.»

    (1911) BUAZperrot 881. Eun nozvez, dre he hunvre, e welas an den mat Felix, va zad kunv. ●(1934) PONT 12. Kaout a rea d'ezi, dre he hunvre, edo en eun iliz e-kichen aoter an anaon. ●13. En eur zont eus an iliz, – dre he hunvre, atao, – e zeas da welet eur vaouez klanv. ●14. skeudenn ar belek e doa gwelet dre he hunvre.

    (5) Dre hunvre : par caprice, par fantaisie imprévisible.

    (1766) MM 1055. er mintinvez pevar c'huré / a zeuas dam guelet dre huvré, / a tout evel pam bîje joa / o caout tud em zy da leina, tr. «Un matin, quatre Curés / vinrent me voir, par un caprice, / et absolument comme si je pouvais avec joie / avoir des gens chez moi à dîner.»

    II. sens fig.

    (1) Court moment.

    (1864) SMM 68. Petra a lavar ar maro ? Ar vuez, emezi, so eun ure, eur skeud, eur bouil moguet.

    (1911) BUAZperrot 823. Ar gwel-ze ne badas nemet eun hunvre.

    (2) En un hunvre : en un rien de temps.

    (1908) FHAB Gouere 212. ar pemp mil den ha tregont a oa enni a oue mouget ha devet en eun hunvre. ●(1911) BUAZperrot 299. En eun hunvre, al laër a zo great eur zant anezan. ●340. Ar vignoniach a zo eun dra a zo red bloaveziou evit he c'hroui hag a vez torret en eun hunvre. ●804. eun ezen a weler o sevel hag a deuz en eun hunvre.

    (3) N'eo ket un hunvre : ce n'est pas chose facile.

    (1982) TKRH 39. Amariñ ar fagodenn ne oa ket un huñvre kennebeut. ●58. derc'hel naet an ti (...) ne oa ket un huñvre.

  • hunvreadell
    hunvreadell

    f. –où Rêve.

    (1744) L'Arm 338a. Rêve, tr. «Évreinnadeell

  • hunvreal / hunvreañ / hunvreiñ
    hunvreal / hunvreañ / hunvreiñ

    v.

    I. V. intr.

    A.

    (1) Rêver.

    (1499) Ca 114b. Hunureaff. g. songier.

    (1659) SC 106. hunvreal pe seurt priet o devezo. ●(1659) SCger 105a. resuer, tr. «hunvreal p. hunvreet.» ●155a. hûnvreal, tr. «réuer.» ●(1732) GReg 819b. Réver, songer en dormant, tr. «Hunvréal. pr. hunvréët. huvréi. pr. huvréët. Van[netois] évreyneiñ. éivreyneiñ.» ●(1744) L'Arm 338a. Rêver, tr. «Évreinnale

    (1844) DMB 90. mar-a-unan / A gav ghet-hai é évrenan ! ●(1857) CBF 44. Pemzek gwennek. E m'oc'h oc'h huvreal ! eur gordenn hanter-bezel, hanter-vrein ! tr. «Quinze sous. Vous rêvez ! une corde moisie et à demi-pourrie !» ●(1889) ISV 94. Cousket a riz adarre ; ureal a riz c'hoaz. ●448b. Tud diskiant couls ha tud fur, / Oll ec'h ureont a dra sur. ●(1896) GMB 366. pet[it] Trég[uier] umréal rêver.

    (1904) LZBg Du 283. Deit zou d'ein évreinal en noz-men.

    (2) Hunvreal e : rêver à.

    (1834) SIM 195. humvreal em amzer da zont e pe-hini e vijen escop. ●(1869) HTC 31. Livirit dinn e petra o peuz uvreet.

    (1912) MMPM 130. Ar mab, pell diouz ar gear ne baouez da uvreal e ty he dad.

    (3) Hunvreal war : rêver à.

    (1834) SIM 157. Epad ur mis pe zaou ne reas nemet hureal var ar fêçon da zont aben eus e dol.

    (4) Hunvreal gant : rêver à.

    (1859) MMN 140. ne zit ket da hureal gant ar bonheur, ar bonheur n'eo ket great evidoc'h.

    B. Radoter.

    (1659) SCger 100b. radoter, tr. «hunvrea

    II. V. tr. d. Rêver à.

    (1912) MMPM 82. Siwaz ! an dud a vrema ne uvreont nemet plijaduriou, henoriou, madou.

  • hunvreañ
    hunvreañ

    voir hunvreal

  • hunvredigezh
    hunvredigezh

    f. Rêve.

    (1909) BLYA 11. D'an em goll a-wechou en eun hunvredigez.

  • hunvreek
    hunvreek

    adj. Imaginaire.

    (1931) VALL 374a. Imaginaire, tr. «hu(ñ)vreek

  • hunvreer .1
    hunvreer .1

    adj. Rêveur.

    (1909) BLYA xii. eur spered hunvreer.

  • hunvreer / hunvreour .2
    hunvreer / hunvreour .2

    m. –ion Rêveur.

    (1732) GReg 820a. Réveur, qui songe en dormant, tr. «Hunvréeur. p. hunvréeuryen. huvréër. p. huvréëryen. Van[netois] hunvréour. p. éivreynour. pp. eryon, ouryan

    (1907) VBFV.bf 33b. hunvréour, m. pl. –erion, tr. «rêveur.» ●(1929) MANO 51. n'oa nemet eur randoner, eun hunvreer.

  • hunvreerez
    hunvreerez

    f. –ed Rêveuse.

    (1911) BUAZperrot 253. kemeret gant eleiz evit eun hunvreerez.

  • hunvreerezh
    hunvreerezh

    m. Rêverie.

    (1633) Nom 256b. Delirium, deliratio, deliramentum, mentis error : resuerie, radotement : vufreerez, radoterez.

    (1907) FHAB Gouere 132. kement hini a gemer uvreerez evit gouiziegez. ●(1914) DFBP 289b. rêverie, tr. «Hunvreërez

  • hunvreet
    hunvreet

    adj. Hunvreet e benn : en rêvassant.

    (1868) FHB 199/344b. Ar barver iaouank, ureet he ben, a berachuaz he varv.

  • hunvreiñ
    hunvreiñ

    voir hunvreal

  • hunvreour
    hunvreour

    voir hunvreer .2

  • hunvreüs
    hunvreüs

    adj.

    (1) Qui porte au rêve.

    (1861) BSJ 175. En aibr e vou rûoh eid en tan alumet, ha touchant arlerh en tan avréhus-cé e vougou é lezel er bed abéh én un tihoeldèd scontus.

    (1931) VALL 374a. qui met en jeu l'imagination, tr. «hu(ñ)vreüs

    (2) Rêveur.

    (1908) BOBL 08 août 189/2c. hunvreüz o daoulagad. ●(1912) MMKE 108. Ar re-varo henoz a deue a vagad / Da zibri, da diskuiz, d'azea, hunvreüs. ●131. Me a valee hunvreüs.

  • huo
    huo

    interj. =

    (1910) MAKE 78. Huo ! Huo ! 'ta ! Bailh, petra 'zonjez, paour kez dall, ha ne weles ket emout o vont da doulbenna e-barz ar foz ?

  • Huonig
    Huonig

    m. (argot de La Roche-Derrien) Surnom du soleil.

    (1885) ARN 39. Soleil. – Br. : Heol. Arg[ot] : Uonik.

    (1970) BHAF 340. Huonig = an heol. ●(1975) BAHE 87/9. Kement ha ken bihan ma veze teuteu e jez bep taol ma 'z ae Huonig da guzh a-drek tosenn Penitik. ●13. Huonig : an heol.

  • hup .1
    hup .1

    interj. Haro.

    (1732) GReg 487b. Haro, cri tumultueux, tr. «hupp

  • hup .2
    hup .2

    m. –où

    (1) (habillement) Houppe, toupet.

    (1732) GReg 502a. Houpe, touffe de soie, &c. tr. «Hupp. p. huppou.» ●Houpe de bonnet quarré, tr. «Hupp ur boñned qornecq.» ●Houpe d'éguillette, tr. «Hupp un acquïlhetenn.»

    (2) (ornithologie) Huppe.

    (1732) GReg 502a. Houpe d'alouette, tr. «Hupp. p. ou.» ●505b. Huppe, touffe de plume de la huppe, de l'alouette, &c., sur la tête, tr. «hupp. p. huppou

  • hupañ
    hupañ

    v. tr. d. Houpper.

    (1732) GReg 502a. Houper, garnir de houpes, tr. «Huppa. pr. huppet

  • hupenn .1
    hupenn .1

    f. –ed (ornithologie) Huppe fasciée.

    (1633) Nom 42a. Vpupa : huppe, hupe : huppen, querniguel.

  • hupenn .2
    hupenn .2

    f. –où

    (1) Houppe, huppe, toupet.

    (1633) Nom 17a. Cirrus, arrectum capillitum : vne touffe de cheueux : vn huppen, vn lot bleo troet an eïl ouz eguilè.

    (1659) SCger 155a. hupen bleo, tr. «houpe de cheveux.» ●(c.1718) CHal.ms iv. toupet, tr. «hupen.» ●(1732) GReg 502a. Houpe, touffe de soie, &c. tr. «Huppenn. p. huppennou.» ●Houpe de bonnet quarré, tr. «Huppenn ur boñned qornecq.» ●(1752) PEll 444. Hupen, tr. «Houpe.» ●Hupen blew, tr. «houpe, toufe de cheveux.»

    (2) (ornithologie) Huppe.

    (1732) GReg 502a. Houpe d'alouette, tr. «Huppenn. p. ou.» ●505b. Huppe, touffe de plume de la huppe, de l'alouette, &c., sur la tête, tr. «Huppenn. p. huppennou. huppenn pluñ.»

  • hupenniñ
    hupenniñ

    v. tr. d. Houpper.

    (1732) GReg 502a. Houper, garnir de houpes, tr. «huppenni. pr. huppennet

  • huperiñ
    huperiñ

    v. tr. i. Huer.

    (1659) SCger 66b. huer quelqu'vn, tr. « crial ou huperi voar lerc'h vre.» ●(1732) GReg 487b. Crier haro qur quelqu'un, le huer, tr. «hupperi var lerc'h ur re.» ●502b. Huer, se moquer de quelqu'un par des cris, tr. «huperi varlerc'h ur re-bennac.»

  • huren
    huren

    f. –ed (ornithologie) Héron.

    (1633) Nom 38a. Ardea, auis Diomedæa : heron : heroun, querch-eïz.

    (1849) LLB 509. En huren diwhar hir e guita hé bouillen. ●(1856) VNA 23. un Héron, tr. «un Hiron

    (1907) VBFV.bf 33b. huren, f., tr. «héron.»

  • hurenn
    hurenn

    f. –où (météorologie) Nuage.

    (c.1718) CHal.ms ii. Le temps se hausse, tr. «scleriein ara en amser dismantein ara en hureneu, er c'hogus en nebr', disoloein ara en amser.» ●La nuée s'interpose entre nous et le soleil, tr. «en huren him laca etre ni hac en ehaul.» ●(c.1718) CHal.ms iii. nebuleus, tr. «du, Teoüel, carguet a hureneu.» ●nuée, tr. «a Sarz[eau]. huren hurenneu, en quelques en droits Cogussen Cogus.» ●(1732) GReg 663b. Nue, nuée, tr. «Van[netois] hurenn. p. hurennëu. hudeen. p. hudennëu.» ●(1752) PEll 444. Huren, & Hudeéen, tr. «[Ven.] Nuée.»

    (1907) VBFV.bf 33b. huren, f. pl. neu, tr. «nuage.»

  • hurennaj
    hurennaj

    m. (météorologie) Nébulosité.

    (1744) L'Arm 458a. Nébulosité, tr. «Hurænnage.. eu. m.»

  • hurennek
    hurennek

    adj.

    (1) (météorologie) Nuageux.

    (1732) GReg 653b. Nebuleux, euse, couvert de nuages, tr. «(Van[netois] hurennecq.» ●874b. Il fait sombre, tr. «Van[netois] hurennecq eü en amsér.» ●(1744) L'Arm 251b. Nébuleux, tr. «Hurênnêc.» ●361a. Sombre, tr. «Hurennêc

    (1907) VBFV.bf 33b. hurennek, adj., tr. «(temps) sombre.»

    (2) (en plt de qqn) D'humeur sombre, taciturne.

    (1732) GReg 874a. Un esprit sombre, tr. «Van[netois] ur spered hurennecq.» ●(1744) L'Arm 332b. Renfrogné, ée, tr. «Hurennêc.» ●375a. Taciturne, tr. «Hurennêc

    (1838) OVD 248. un imur goué hac hurennêc.

    (1903) EGBV 126. hurennek, tr. «morne.» ●127. hun fas e oé hurennek. ●(1907) VBFV.bf 33b. hurennek, adj., tr. «(homme) taciturne.» ●(1934) BRUS 169. Taciturne, tr. «hurennek

    (3) (Silence) pesant.

    (17--) VO 57. Ne ouièn quet petra chongeal a silance hurunêq nac a imur barlobiét en dud-hont. ●59. ur silance hurunêq ha melconius.

    (1907) VBFV.fb 75a. pesant, tr. «hurennek

  • hurennerezh
    hurennerezh

    m. Taciturnité.

    (1744) L'Arm 375a. Taciturnité, tr. «Hurennereah

  • hurenniñ
    hurenniñ

    v. tr. d. Se renfrogner.

    (1744) L'Arm 332b. Renfrogner, tr. «Hurennein

    (1907) VBFV.bf 33b. hurennein, v. a., tr. «renfrogner.»

  • hurlerezh
    hurlerezh

    m. local. Hurlements.

    (1838) OVD 38. Ne vou cleuet inou meit criereah, hurlereah, hirvoud, blasfemereah.

  • hurlink
    hurlink

    m. –où Cauchemar.

    (1752) PEll 430. Heurling, tr. «Incommodité que souffre un homme endormi, oppression de poitrine pendant le sommeil, avec des rêves d'oppression & compression sur la poitrine.

    (1931) VALL 101b. Cauchemar, tr. «hurlink m. pl. ou

  • hurlinkañ
    hurlinkañ

    v. intr. Cauchemarder.

    (1942) VALLsup 29a. Avoir des cauchemars, tr. «hurlinka

  • hurlu-berlu
    hurlu-berlu

    adv. Embrouillé, chaotique, confus, incertain.

    (1744) L'Arm 3b. Ab-hoc-&-ab-hac, tr. «Hurlu-berlu

  • Huron
    Huron

    m. –ed Huron.

    (1965) KATR 15. Mohikaned ha Huroned.

  • hursel
    hursel

    voir ursel

  • hursen
    hursen

    s. Bouche inutile ; vieillard à charge. cf. sous 1. bugel & ursel

    (1978) PBPP 2.1/255 (T-Plougouskant). Hursen : bouche inutile /vieillard à charge/ ●N'en deus na bugel na hursen, penaos n'errufe ket, tr. J. Le Dû «il n'a ni enfant ni bouche inutile /à nourrir/, comment ne réussirait-il pas ?»

  • hursuniñ
    hursuniñ

    v. intr.

    (1) Frissonner.

    (1902) PIGO I 81. Yonan (...) a hursunas gant ar c'houez. ●103. a lake Per da hursuni. ●(1924) BILZbubr 42/963. n'ho peus ket ezomm da dregasi na da hursuni. ●(1928) BREI 62/3a. ar plac'h a hursunas. ●(1929) ENLA 14. Ar sonj-se a ra d'in hursuni.

    (2) Hursuniñ gant : frissonner de.

    (1902) PIGO I 55. Hursuni a re gant aoun. ●(1919) MVRO 14/1a. da hursuni gant an donjer. ●(1949) ENRO 295. en doa lakaet an Ijinourion Brallañ-Rod da hursuniñ gant ar spouron.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...