Devri

Recherche 'ber...' : 229 mots trouvés

Page 1 : de ber-1 (1) à berjinez (50) :
  • ber .1
    ber .1

    m. –ioù

    I. (cuisine)

    (1) Broche (à rôtir).

    (1499) Ca 19b. Ber. g. borche. ●(c.1500) Cb 23b. g. broche chargee de viande. b. ber carguet a quic. ●gal. qui est arme de broche. bri. armet a beryou. ●(1633) Nom 163b. Veru : broche : an bèr. ●Veruculum : brochette : beric, ber bihan. ●Crateuterium : fer où tourne la broche : oüarn pe ouz hiny ez dro an bèr, lander.

    (1659) SCger 17b. broche, tr. «bèr.» ●131b. bèr, tr. «broche.» ●(1710) IN I 322. e queguin he Zad o trei ar ber. ●(1728) Resurrection 1833. lacat ar ber ous an tan. ●(1732) GReg 120b. Broche, à rôtir de la viande, tr. «Bèr. p. bèryou. Van[netois] Bir. p. bireü.» ●121a. Tourner la broche, tr. «Trei ar bèr.» ●(17--) EN 2699. tan dius tu, ma vou laquad ar ber ! tr. «du feu tout de suite, que soit mise la broche !»

    (1904) DBFV 20b. bér, bir, m. pl. eu, tr. «broche.»

    (2) Ouzh, diouzh ar ber : à la broche.

    (1659) SCger 48b. embrocher, tr. «laquat ouz ar bèr.» ●(1732) GReg 120b. Mettre à la broche, tr. «Lacqât ouc'h ar bèr.» ●(1744) L'Arm 128a. Embrocher, tr. «Laquatt doh er birr

    (1867) MGK 9. dibri killeien dioc'h ar ber.

    (1901) LZBg 59 blezad-2l lodenn 111. ur hog e zou doh er bir. ●(1927) FHAB Meurzh 64. lakaat ar c'hilhog ouz ar ber.

    (3) Tro ver : tour de broche.

    (1732) GReg 121a. Il ne faut que deux tours de broche à cela, tr. «Ne faut nemed diou dro-vèr d'an dra-ze.»

    II. (pathologie) [au plur.] Douleurs lancinantes, élancements.

    (1659) SCger 16b. bouts ou pointes de costé, tr. «beriou.» ●131b. beriou, tr. «des pointes de douleurs.» ●(1774) AC 43. beriou stang, tr. «des épreintes réitérées.»

    (1804) RPF 132. torret guet er guendre, broudet guet er pistigueadur, trouhet guet er bireu. ●(1872) ROU 82a. Il a des douleurs, tr. «Beriou en d-euz.» ●(1889) ISV 451b. Er mintin-ma e poa beriou.

    (1927) GERI.Ern 42. beriou, tr. «pointes de douleur.»

    III. fam. Épée.

    (1935) NOME 122. Teurel a ra e gleze noaz war an daol Mestr an ti a sell gant spont ouz ar c'hleze). Ar ber-se a ra aon d'it ?

    IV. (pêche) Foëne, foène, fouine.

    (1960) GOGO 236. (Kerlouan, Brignogan) Armé d'une fouine, bér (ber), il [le goémonier] pêche aussi le poisson plat sur les fonds sablonneux.

    V.

    (1) Lakaat ar ber war ar billig : préparer une nourriture savoureuse.

    (1957) BRUD 42/21 P.-J. Helias. N'eo ket druz ar boued ganeom ha n'ema ket bemdez ar ber war ar billig. ●(1978) LLMM 188/183 (T) E. ar Barzhig. Un drugar e voe degemer ar person en e sal vihan, lakaet e oa bet ar ber war ar billig.

    (2) Treiñ ar ber en ifern : se hâter à l’excès.

    (1912) MELU XI 404. Trei ar ber en ifern, tr. E. Ernault «Tourner la broche en enfer, se hâter à l'excès. Émaint bemdé ével o trei ar bér en ifern (personne ne peut durer avec eux,) ils sont chaque jour comme s'ils tournaient la broche en enfer. (Hing., 40)»

  • ber .2
    ber .2

    m. & adv.

    I. M.

    (1) Fluidité.

    (1732) GReg 220b. Coulement, flus d'une chose liquide, tr. «Bèr

    (2) Toull-ber : trou d'écoulement dans le fond d'une cuve.

    (1897) EST 62. En deur (…) / E rid dré en toul bér, tr. «l'eau (…) coule par une ouverture pratiquée au fond [de la cuve à lessive].»

    (1904) DBFV 20b. bér, bir, s. toul bér, tr. «ouverture pour faire écouler l'eau (au fond d'une cuve).»

    (3) Toull-ber : vice d'un animal.

    (1912) DIHU 90/187. Nen des chet toulleu bér na toulleu go hou puoh ?

    (4) E skuilh hag e ber : à vau-l'eau.

    (1872) ROU 81. Il a dissipé son bien, tr. «e zanvez a zo eat e scuill ac e ber. cassed en d-euz e beadra e scuill ac e ber

    (1926) FHAB Eost 293. Petra eo deuet da veza leveou Breiz e Rom ha penaos int bet aet e skuilh hag e ber. ●(1931) VALL 223. Gaspiller, tr. «kas e skuilh hag e ber.» (...) biens gaspillés, tr. «danvez aet e skuilh hag e ber.» ●(1981) ANTR 81. Marhad mad ar gwin hirio ha bez' ez eus anezañ da vond e skuill hag e ber.

    (5) (en plt du temps) Mont e sil hag e ber : s'enfuir.

    (1940) FHAB Du/Kerzu 229. Dies e kave gwelout e amzer o vont e sil hag e ber.

    II. Adv. A-ver : en coulant goutte-à-goutte.

    (1872) ROU 71a. a ver, tr. «goutte à goutte.» ●(1890) MOA 98b. goutte à goutte, tr. «a-ver

    (1913) KZVr 25 - 24/08/13. A-ver, tr. «en coulant, goutte-à-goutte.»

  • ber-ber
    ber-ber

    adv. Goutte à goutte.

    (1952) LLMM 31/55. (Douarnenez) Ber-ber : beradenn ha beradenn.

  • berad
    berad

    m., pron. ind. & adv. –où

    I. M.

    A. Goutte.

    (1732) GReg 465a. Goute qui tombe, tr. «bèrad. p. bèradou

    (1847) FVR 256. beteg ann diveza berad euz ho goad. ●(1878) EKG II 10. betek ar berad diveza euz hor goad. ●(1889) SFA 53. daou pe dri verad eol.

    (1907) PERS 119. beteg ar berad diveza. ●(1912) MMPM 6. ar gwez hanter-zeac'h e pad ar goanv hag a gav (…) eur beradik seo da azveva.

    B. sens fig.

    (1) Goutte de, petite quantité.

    (1867) MGK 29. Ne dalont ket eur reunen nag eur berad kousket. ●(1870) MBR 50. ne wel berad sklerijenn. ●(1894) BUZmornik 204. eur berad sklerijenn.

    (2) Très court moment.

    (1727) HB 438. Ar spaz da gousquet ur berad.

    II. Pron. ind. [avec les v. «gwelout», «kousket» au négat.] Goutte, rien.

    (1727) HB 431. ne vellint berad.

    (1867) MGK 27. ha ne gouske berad. ●(1885) ADA 7. ne gouscas berad.

    (1909) FHAB Here 304. eun aridennad oremuzou na ne velint berad enno. ●(1932) ALMA 89. n'en deus biskoaz gwelet berad !

    III. Adv. A-veradoù : goutte à goutte.

    (1906) KANngalon Eost 184. kig beo a deue anezhan goad a veradou.

  • beradenn
    beradenn

    f. –où

    (1) Goutte (de liquide).

    (1659) SCger 63a. goutte d'eau, tr. «beraden.» ●(1732) GReg 465a. Goute qui tombe, tr. «Bèradenn. p. bèradennou.» ●(1766) MM 295-296. hé enterri en er guér cren / ep biscoaz guela beraden, tr. «l'hin-hu-mer (d'un terme concis) ; – et jamais ne pleure goutte.»

    (1847) FVR 77. E sunfent anez-han beteg eur veraden. ●(1864) SMM 132. beradennou daelou a guez eus he zaoulagad coc'hennet. ●(1879) FHB 8 (3e série) 62a. eur veradennic gliz o crena var beg an delien.

    (1974) TDBP III 205. Diskenn din ur veradenn, tr. « verse-moi une petite goutte »

    (2) sens fig. Très petite quantité de choses abstraites.

    (1860) BAL 48. lacaït em c'halon ur veraden eus ar c'hlac'har a oue en ho calon.

    (1925) LZBt Gwengolo 28. evit hadan eur veraden levenez. ●(1934) PONT 23. Ne gouskis ket eur veradenn betek ar mintin.

  • beradiñ
    beradiñ

    v. intr. Goutter.

    (1935) NOME 138. ar glao o veradi.

  • beradur
    beradur

    m.

    (1) Coulure.

    (c.1718) CHal.ms i. Distillation, tr. «diueradur, beradur.» ●(1744) L'Arm 79b. Coulement, tr. «Biradur

    (1904) DBFV 23b. biradur, m., tr. «coulement.»

    (2) Égouttement.

    (1962) EGRH I 14. beradur m., tr. « écoulement, égouttement. »

  • beraj
    beraj

    m. Ce qui coule, égout, écoulement.

    (1942) DHKN 219. Trouz erbet mui én dro d’er velin, nameit hani béraj er han é koéh ar er rod é pouiz.

  • beran
    beran

    m. –ed (ornithologie) Bouvreuil.

    (1904) DBFV 20b. beran, m., tr. «bouvreuil, à Sarzeau.» ●(1907) VBFV.fb 14a. bouvreuil, tr. «baron, m. (pl. ed).» ●(1931) VALL 79a. Bouvreuil, tr. «baron, beran V[annetais] m.»

  • berañ / beriñ
    berañ / beriñ

    v.

    I. V. intr.

    A. (en plt de qqc.)

    (1) (en plt d'un liquide) Couler.

    (1659) SCger 33a. couler, tr. «bera.» ●131b. bera, tr. «couler.»

    (1879) ERNsup 149. berañ, couler (se dit d'une chandelle), Trév[érec] ; à St-M[ayeux] berein.

    (1914) KZVr 84 - 11/10/14. Bera, tr. «couler.»

    ►[empl. comme subst.] Écoulement.

    (1774) AC 43. ar bera eus an dour glaourec a cresq, tr. «Les écoulemens glaireux augmentent.»

    (2) (en plt d'un récipient) Fuir.

    (1499) Ca 19b. Beraff in scuyllaff vide.

    (1732) GReg 220b. Le pot coule, tr. «Bera a ra ar pod.»

    (3) Tomber goutte à goutte.

    (1962) EGRH I 14. berañ v., « tomber goutte à goutte. »

    (4) Lakaat da verañ : mettre (une barrique) en perce.

    (1932) BRTG 51. Ur bimpad chistr, (laret e zo bet éh oè er bedervet e oè bet lakeit de virein !)

    B. (en plt de qqn) Tomber en faiblesse.

    (1914) KZVr 84 - 11/10/14. Bera, tr. «tomber en faiblesse en parlant d'un malade, Ar mignon.»

    II. V. tr. d. Faire couler.

    (1906) BOBL 15 décembre 116/3a. Al louzou-ma (…) awalc'h eo bera anezan dre dakadennou.

  • beraouiñ
    beraouiñ

    v. tr. d. Embrocher (un crapaud).

    (1942) VALLsup 62a. beraoui, c'est le mot qu'emploient les enfants pour le jeu cruel qui consiste à embrocher un crapaud ; on dit aussi brijañ T[régor].

  • berbelu
    berbelu

    m. Vermoulure.

    (1744) L'Arm 399b. Vermoulure, tr. «Peudre coaitt : Bærbelu. m.»

  • berbeluiñ
    berbeluiñ

    v. intr. Se vermouler.

    (1744) L'Arm 399b. Se vermouler, tr. «Tuæmein : Bærbeluein

  • Berber
    Berber

    m. –ed Berbère.

    (1904) LZBg Du 249-250. pemp kant mil a Verbered. ●254. Berbered hag Arabed.

  • berbereg
    berbereg

    m. Langue berbère.

  • berberek
    berberek

    adj. Berbère.

    (1937) GWAL 99/60. ar yezou berberek.

  • berberez
    berberez

    s. (botanique) Berbéris.

    (1633) Nom 107a-b. Spina appendix, crispinus : espine vinette ou de berberis : idem.

  • berbilh
    berbilh

    voir perpilh

  • berbilhonet
    berbilhonet

    voir barbilhonet

  • Berc'hed .2
    Berc'hed .2

    n. de l. Berhet.

    (1) Berc’hed.

    (1866) FHB 52/412a. Ann Aotrou Moal, a oa vikel e Boulvriac, persoun e Berc’het.

    (1925) ARVG 3/68. kêr Lanuon a tilammas warni eur bagad tud diwar ar maez, meur a vil anê, eus Rospez, Kemperven, Langoat, Koatreven, Berbet (lire : Berhet), Prat, Kavan, Trezeni, Mantallot, Kamlez, hag a veur a lec'h all.

    (2002) TEBOT 106b. Kerozern ha Ploumilio / Ploubêr ha Kaouenneg / Bûlien ha Lanvezeag / 'Vel Berc'hed ha Tonkedeg.

    (2) Sant-e-rod : roue à carillon dans l’église.

    (1862) GCN 604-605. et l’on y voit une statue singulière dite le saint à la roue (santerod), qui fait, au moyen d’un mécanisme caché, mouvoir, au moment de l’élévation, un cercle en bois garni de clochettes.

  • Berc'hed / Brec'hed .1
    Berc'hed / Brec'hed .1

    n. pr. Brigitte.

    (1659) SCger 17a. Brigide, tr. «Berc'het

    (1839) BESquil 616. Santès Brigitte pé Brehet, Intanvès.

    (1911) BUAZperrot 99. Var galv santez Berc'hed. ●(1923) DIHU 145/294. Brehed e oè luem ha spis hé deulagad. ●(1939) KOLM 106. Berhed, en arhléañnez glan. ●(1940) DIHU 353/169. Brehed ha Geltaz, nezé, e zalhè en ti.

  • berdi-berdoñ
    berdi-berdoñ

    onom. & m. enfant.

    (1) Onomatopée du berceau qu'on berce.

    (1910-15) CTPV I 33. On dodoèk bihan e hrei berdi-berdan, tr. «un petit lit que nous bercerons.»

    (2) méton. Berceau.

    (1981) LIMO 18 décembre. 'R berdi-berdon ar er bank / de luchellad er bihan. ●Berdi-berdon, tr. «berceau.»

  • berdilhon
    berdilhon

    s. Pièce du métier à tisser. (?) cf. bourdilhon (?)

    (1914) KZVr 84 - 11/10/14. Berdilhon, tr. «pièce du métier de tisserand.»

  • bered / bened / gwered
    bered / bened / gwered

    f. –où

    I.

    (1) Cimetière.

    (1530) Pm 234. Nobl ha partabl en vn bezret, tr. «Nobles et roturiers, dans un même cimetière.» ●(1576) H 19. Corfou an christenyen a uezo sebelyet / gant peden hac oreson en ilys pe en bezret, tr. « The bodies of the Christians shall be buried with prayer and orison in a church or in a graveyard. » ●(1575) M 159. da scuezr eu an bezret, tr. «ton modèle est le cimetière.» ●(1633) Nom 197. Coemiterium, polyandrium, sepulchretum : Cimetiere, latre : Bezret ma ãterrer an dut maru.

    (1659) SCger 20b. cemetiere, tr. «bézret.» ●132a. Bezret, tr. «Cemetiere.» ●(1744) L'Arm 59b. Cimetiere, tr. «Vêrraitt ou Vénaitt ..aideu. m.» ●(1787) BI 193. Interret ouai bet é Menæt Sant Andreu é Barress. ●(1790) MG 36. ér Venæd.

    (1831) RDU 71. ér venet a me farrès. ●(1838) CGK 19. béred ar barros. ●(1844) DMB 70. Ér vinèd eit me zud pedein. ●(1847) MDM 80. goeret ar-re varo. ●(1854) MMM 329. var guele ar maro ac er guerejou. ●(1861) BSJ 229. gobér ur vénèd d'en estrangerion. ●(1868) FHB 156/411a. sebeliet en guered Hanvec. ●(1869) SAG 271. er guerejou.

    (1901) LZBg 59 blezad-4e lodenn 210. lakeit é bet é gorv er vined. ●(1904) DBFV 20b. béred, béned, véned, f. pl. eu, tr. «cimetière.» ●(1907) RNDL 187. (Groe) E ma borman kousket douzay / En é vé doñn, é béared Groay. ●188. Pe dimp de bédign d’er uéared. ●(1922) EMAR 56. En eur c’hornig, er vered. ●142. e bered va farroz. ●(1970) GSBG 129. (Groe) jwa:ret (= gwared), tr. «cimetière.»

    (2) Bered du, disvadez : partie du cimetière réservée à ceux qui dérogent aux préceptes catholiques.

    (1928) LLLM I 334-335. La partie du cimetière réservée aux suicidés, aux protestants et aux enfants morts sans baptême s'appelle le «cimetière noir» (ar verred du) ou encore «le cimetière non baptisé» (ar verred disvadé).

    (3) Toull ar vered : entrée du cimetière.

    (1935) BREI 431/1d. Arru e oant e toull ar vered.

    (4) Porzh-gwered : enclos parroissial.

    (1877) FHB (3e série) 16/135a. E dianveaz an iliz ha var ar porz guered.

    (1928) FHAB C'hwevrer 53. Ar porz-gwered a zo bet savet er bloaz 1730. ●(1929) FHAB Genver 14. E kichen ar porz-gwered ez eus eur c'halvar kaer war eur jichenn a bemp derez.

    II. Bokedoù ar vered : avoir les cheveux gris, signe de vieillesse.

    (1950) LLMM 19/28 (T) *Jarl Priel. Bokedoù ar vered zo dija war ho penn, va moereb, ha ne gav ket din am bo kalz tra d'ober ganeoc'h.

  • beredet
    beredet

    adj. Au cimetière, enterré, inhumé.

    (1907) FHAB Mae 91. Pa vezin beredet. ●(1920) MVRO 39/4d. O c'horfou paour zo beredet / Duman, duhont, pell diouz o bro.

  • berediñ / gwerediñ
    berediñ / gwerediñ

    v. tr. Enterrer (qqn) dans un cimetière.

    (1927) GERI.Ern 43. beredi v. a., tr. «inhumer.» ●(c.1930) VALLtreg 234. bezia : employé par Podeur. Gweredi (Mevel), douari. ●(1996) GESI 41 (Sant-Ivi). Berediñ : Beziañ, douarañ : Laouig zo beredet ba Eliant.

  • beregezh
    beregezh

    f. Fluidité, liquidité.

    (1744) L'Arm 159b. Fluidité, tr. «Biriguiah.» ●219a. Liquidité, tr. «Biriguiah

    (1904) DBFV 23b. birigiah, m., tr. «fluidité.» ●(1927) GERI.Ern 42. V[annetais] birigiah m., tr. «fluidité.»

  • Berenisa
    Berenisa

    n. pr. Bérénice.

    (1857) HTB 167. Ac'h ! ma Berenisa ger, eme ar roue.

  • berenn
    berenn

    f. –où Fluide.

    (1931) VALL 309b. Fluide, tr. «berenn f.»

  • bererezh
    bererezh

    m.

    (1) Coulure.

    (1744) L'Arm 430b. Coulure, du métal hors du moule ou de la vigne en fleur, tr. «Birereah. m.»

    (2) par ext. Pluie.

    (1941) FHAB Meurzh/Ebrel 35. (Skrignag) Pa vez al loar war he c'hann : sec'hor. / Pa vez he fenn d'an traon, bererez.

    (3) fam. Chtouille, maladie vénérienne.

    (1974) KMDR 180. Er ré en des «galonieu» e dremen ketan, revé er mod, hag er ré-zé eùé e za geté, ketan, er «vérereh» hag ou lakei de bredériein ohpen ur uéh, ar er geu en des mabdén é sentein doh é gorv.

  • beret
    beret

    adj.

    (1) (en plt de l'avoine) Dont les grains sont vides.

    (1914) KZVr 84 - 11/10/14. kerc'h beret, tr. «avoine coulée (par suite de l'excès de chaleur), dont le grain est vide (na ve ket a voeden er polc'h), Sainte-Triffine, Besco.»

    (2) (en plt d'un édifice) Écroulé.

    (1914) KZVr 84 - 11/10/14. beret ê an ti, tr. «la maison s'est écroulée, Haut-Trég[uier].»

  • bergam
    bergam

    f. Bergame (type de tapisserie).

    (1744) L'Arm 29b. Bergame [inventée depuis que la Langue Bretonne est devenuë le langage des Païsans de la Bretagne], tr. «Bergame. f.»

  • bergamotez
    bergamotez

    coll. (botanique) Bergamotes.

    (1931) VALL 64a. Bergamote, tr. «bergamotez col. sg. bergamotezenn f.»

  • bergamotezenn
    bergamotezenn

    f. (botanique) Bergamote.

    (1931) VALL 64a. Bergamote, tr. «bergamotez col. sg. bergamotezenn f.»

  • bergoeziñ
    bergoeziñ

    v. intr. Parler mal.

    (1914) KZVr 84 - 11/10/14. Bergoa, bergoezi, bergoeji, tr. «parler mal, Pontcroix.»

  • beriad / berad
    beriad / berad

    m. –où Ce qui tient sur une broche.

    (1732) GReg 121a. Brochée, broche pleine de viande, tr. «Bèryad. p. bèryadou. bèryad rost. bèryad qycq-rost.»

    (1904) DBFV 20b. bérad, birad, tr. «brochée.» ●(1927) GERI.Ern 42. beriad m., tr. «plein la broche (kig de viande).»

  • beriañ
    beriañ

    v. tr. d.

    (1) Embrocher.

    (1732) GReg 120b. Mettre à la broche, tr. «bèrya qicq.» ●332a. Embrocher, mettre en broche, tr. «Bérya qicq.»

    (1927) GERI.Ern 42. beriad v. a., tr. «embrocher.»

    (2) Empaler.

    (1732) GReg 334a. Empaler, supplice ordinaire des Turcs, tr. «bèrya pen-ê-benn ur re-bennac.»

    (3) Frapper de douleurs aiguës.

    (1927) GERI.Ern 42. beria v. a., tr. «frapper de douleurs aiguës.»

  • beridigezh
    beridigezh

    f. Écoulement, égouttement.

    (1962) EGRH I 14. beridigezh f., tr. « écoulement, égouttement. »

  • beril
    beril

    m. (minéralogie) Béryl.

    (1633) Nom 254b. Beryllus : berille : berill, męn prisius eo.

  • beriñ
    beriñ

    voir berañ

  • berius
    berius

    adj.

    (1) (en plt de pointes) Poignant, douloureux.

    (1732) GReg 734a. Poignant, ante, tr. «bèrus. bèryus

    (1912) MMPM 145. flemmou ker beriuz.

    (2) sens fig. Blessant.

    (1732) GReg 734a. Injures poignantes, tr. «Injuryou bèryus

  • berje
    berje

    voir berjez

  • berjead
    berjead

    voir berjezad

  • berjelenn
    berjelenn

    f. –ed Belle femme.

    (1957) ADBr lxiv 4/447. (An Ospital-Kammfroud) Berjelenn : n. f. – S'applique à une femme (mariée) d'une beauté épanouie : Da beleh emaout o vond gand da verjelenn ? ●(1974) SKVT III 53. Diwall da vougañ da verjelenn pa'z i ganti a-benn henozh !

  • berjer
    berjer

    m. Berger.

    (1557) B I 382. an drouc berger so conuertisset en un men marbr hac e deffuet e quelhyen raden, tr. «le méchant berger est changé en marbre, et ses brebis en sauterelles.»

    (1633) Nom 30b. Canis pecuarius, pastoralis : chien de berger, gardien des bestes : quy vn berger, quy da miret an deuet. ●127a. Tugurium, casa, gurgustium : maisonnette à berger : vn ty bian, tyic vn berger.

  • berjerenn
    berjerenn

    f. –ed Bergère.

    (1848) SBI I 160. ur verjerennic iaouanc o viret he denved, tr. «Une jeune bergère gardant ses moutons.» ●(1868) GBI II 6. Kan d'in-me, berjerenn, tr. «Chante-moi, bergère.»

  • berjeri
    berjeri

    f. Bergerie.

    (1633) Nom 133a. Ouile, caula : bergerie, estable à brebis : bergery, craou'n deuèt.

  • berjez / berje
    berjez / berje

    f. –ioù, –où Verger. cf. gwerje

    (1464) Cms (d’après GMB 58). Bergez, verger. ●(1499) Ca 19b. Bergiez. g. vergier. ●(c.1500) Cb 18b. g. iardrin habundant de pommes. b. vergez aualou. ●(1575) M 791-792. Heman so aneual, à car an aualaou, / Hac ho hego an guez, nos dez en bergezou, tr. «C’est un animal qui aime les pommes, / Et il les secouera des arbres, nuit et jout dans les vergers.» ●798. perchen an bergez, tr. «le propriétaire du verger.» ●(1633) Nom 236a. Arbustum, arbustinus locus, arboretum : vergier, parc d’arbres, lieu planté d’arbres : bergez, vn læch leun á guez. ●236a. Viridarium : iardin verdoyant, vergier : vn iardin glas, bergez.

    (1659) SCger 123b. verger, tr. «bergiez.» ●132a. bergiez, tr. «verger.» ●(17--) ST 330. e berjez ar roue, tr. «dans le verger du roi.»

    (1849) LLB 866. konz ag er freh hag a hur berjéieu. ●(1897) EST 64. ur verjé é bleu, tr. «un verger en fleurs.» ●68. Ha hui, labourizion hag en dès berjéieu, tr. «Et vous tous, laboureurs, qui avez des vergers.»

    (1904) DBFV 21a. berjé, verjé, f. pl. ieu, tr. «verger.» ●(1921) FHAB Kerzu 331. koajou ha verjidi. ●(1934) BRUS 279. Un verger, tr. «ur verjé –ieu

  • berjezad / berjead
    berjezad / berjead

    f. –où Plein un verger.

    (1895) GMB 58. pet[it] Trég[uier] eur veurjead avalo, un verger plein de pommes.

  • berjinez
    berjinez

    coll. (botanique) Aubergines.

    (1931) VALLsup 14a. Aubergine, tr. «Berjinez col., sg. -enn f.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...