Devri

Recherche 'ti...' : 271 mots trouvés

Page 2 : de ti-menaj (51) à tieurenn (100) :
  • ti-menaj
    ti-menaj

    m. tiez-menaj (agriculture) Ferme.

    (1928) BREI 61/4a. Chomet e oa aboue da vevel en tier-menaj en Guipavas. ●(1935) BREI 415/4b. harz an tan da beurdevi an ti-menaj.

  • ti-meur
    ti-meur

    m. Maison principale.

    (1732) GReg 592a. Maison principale d'une paroisse, d'un canton, tr. «Ty meur. an ty meur

    (1931) VALL 525a. Palais, tr. «ti-meur m. pl. tïez-meur, tïer-meur

  • ti-milin
    ti-milin

    m. Moulin.

    (1923) KNOL 30. e tremenont ebiou d'eun ti milin.

  • ti-moc'h
    ti-moc'h

    m. Soue.

    (1988) TIEZ II 19. Dans le Cap-Sizun, le mot ti remplace kraou pour désigner la crèche : ti-masosi, ti-saout, mais tiez-moc'h, car les soues y sont le plus souvent jumelées.

  • ti-nezañ
    ti-nezañ

    m. Filerie.

    (1924) BILZbubr 40/898. pa 'c'h efer d'an ti-nean. ●(1924) BILZbubr 41/943. Izabel ha Bilzig ac'h ê d'an ti-nean.

  • ti-palem
    ti-palem

    m. Tannerie.

    (1732) GReg 592a. Maison à tan où l'on tane le cuir, tr. «Ty palem. p. tyez palem

    (1876) TDE.BF 618b. Ti-palem, s. m. C[ornouaille], tr. «Tannerie.»

  • ti-pediñ
    ti-pediñ

    m. (religion) Oratoire.

    (1911) BUAZperrot 273. tiez-pedi ar Vorianed. ●(1931) VALL 515a. Oratoire ; subs. lieu de prière, tr. «ti-pedi m. tiez-pedi.» ●(1933) OALD 45/206. eur maread nevedennou pe tïer-pedi.

  • ti-plouz
    ti-plouz

    m. Chaumière.

    (1659) SCger 23b. chaumine, tr. «ti plous.» ●(1732) GReg 592a. Maison couverte de glé, tr. «ty plous. p. tyez plous

    (1900) ANDP 16. eun tammik ti-plouz. ●(1934) BRUS 239. Une chaumière, tr. «un ti-plouz

  • ti-post
    ti-post

    m. Bureau de poste.

    (1931) VALL 87a. Bureau de poste, tr. «ti-post m.» ●578a. bureau de poste, tr. «ti-post m. pl. tiez-post

  • ti-pri
    ti-pri

    m. Maison de torchis.

    (1907) PERS 65. eun nebeut tiez pri pe till. ●(1931) VALL 61a. maison ainsi construite [de mortier d'argile et de paille], tr. «ti-pri m.»

  • ti-repu
    ti-repu

    m. Refuge.

    (1911) BUAZperrot 570. sevel a reas eun ti-repu evit ar merc'hedigou paour ha dilezet.

  • ti-ruz
    ti-ruz

    m. Maison couverte en tuiles.

    (1931) VALL 440b. Maison couverte en tuiles, tr. «ti-ruz

  • ti-saout
    ti-saout

    m. (agriculture) Étable.

    (1988) TIEZ II 19. Dans le Cap-Sizun, le mot ti remplace kraou pour désigner la crèche : ti-masosi, ti-saout, mais tiez-moc'h, car les soues y sont le plus souvent jumelées.

  • ti-sistr
    ti-sistr

    m. Solier à cidre.

    (1912) DIHU 82/54. chetu Matelin én ti chistr.

  • ti-skol
    ti-skol

    m. tiez-skol École (local).

    (1847) MDM 29. tiez-skol savet esprez. ●(1866) FHB 95/344a. tiez scol ha clandiez. ●(1866) LZBt Ebrel 115. bizitan tie-skol. ●(1869) FHB 210/1b. var skigner an ti-skol. ●(1876) TDE.BF 574a. Ti skol, tr. «la maison d’école, où se fait l’école.» ●618b. Ti-skol, s. m., tr. «Maison où se tient l’école.» ●(1887) LZBg 45et blezad-3e lodenn 172. chapéligueu (...) laqueit de vout tyér-scôl.

    (1905) BOBL 05 août 46/3b. E porz an ti-skol. ●(1907) FHAB Here 233. hag eun ti-skol evit o bugale. ●(1920) AMJV 70. ar Vam e doa savet eun ti skol evit he zud.

  • ti-soul
    ti-soul

    m. tiez-soul Chaumière.

    (1659) SCger 18b. cahuette, tr. «ti-soull.» ●23b. chaumine, tr. «ti soul.» ●172a. tisoul, tr. «maison couuerte de paille.» ●(1732) GReg 158b. Chaumiere, petite maison couverte de chaume, tr. «Ty-soul. p. tyez-soul.» ●592a. Maison couverte de glé, tr. «Ty soul. p. tyez soul

    (1847) MDM 43-44. Eus ho tiez-soul ez eus sortied tud a lez ha tud a iliz. ●(1857) CBF 107. Ti soul, tr. «Maison couverte chaume.» ●(1876) KTB.ms 14 p. 58. ar paour keas a zistroas neuze d'he di zoul.

    (1909) NOAR 4. ne vezo kavet en hon tiez-soul netra. ●(1916) KANNlandunvez 64/463. Ar c’henta ti ma tiskennaz Jezuz ennhan a oa eun ti soul dirapar. ●(1924) BILZbubr 41/950. eur c'hoz ti-soul.

  • ti-tan
    ti-tan

    m. tiez-tan

    (1) Maison d’habitation.

    (1732) GReg 592a. Maison manale, où le paysan mange & couche, tr. «Ty tan. p. tyez tan

    (1876) TDE.BF 618b. Ti-tan, s. m., tr. «Maison de la ferme où se fait la cuisine et où sont les meubles et les lits.»

    (2) Cuisine.

    (1903) EGBV 48. ti-tan, m., tr. «cuisine.» ●(1908) NIKO 115. É ti-tan person Pluneret, tr. «dans la cuisine du presbytère de Pluneret.» ●(1932) BRTG 76. é lost en ti-tan.

  • ti-tavarn
    ti-tavarn

    m. Taverne.

    (1856) GRD 288. ne vern péh quen a fæçon é cavehoh un ty-tavarn.

  • ti-traoñ / ti-traou
    ti-traoñ / ti-traou

    m. Pièce annexe dans une maison.

    (1962) TDBP ii 520. An ti-traoñ, tr. «la maison d’en bas (pièce annexe servant de laiterie et de débarras.» ●(1980) MATIF 177. ti-traou, tr. « pièce qui servait de débarras ».

  • ti-traou
    ti-traou

    voir ti-traoñ

  • tiad
    tiad

    m. & adv. –où

    (1) M. Maisonnée.

    (1732) GReg 592b. Maisonnée, terme populaire, tr. «Tyad. p. tyadou. Van[netois] tyad. p. tyadëu

    (1844) LZBg 2l blezad-2l lodenn 76. tyadeu tud. ●(1868) GBI I 496. O welet seiz mab 'n un tiad / O vont d'ann douar 'n ur c'harrad ! tr. «En voyant sept fils d'une même maison, / Allant en terre dans une même charrette !» ●(1869) FHB 230/166b. Dre diadou e c'houlennont peur vuia gras ar Vadiziant. ●(1878) EKG II 95. eun tiad tud. ●302. Truezuz oa, evel a velit, doare an tiad tud-se.

    (1907) BOBL 09 février 124/2f. Pevarzek tiad tud a zo diabri. ●(1907) KANngalon Ebrel 364. ar vestrez ti (...) a bared, da bemdez, prejou an tiad tud. ●(1909) FHAB C'hwevrer 40. e oa tout an tiad er gear. ●(1909) FHAB Gouere 224. beva hag wiska (sic) an tiad tud. ●(1907) PERS 336. Da betra e servichfe eun tiad aour.

    (2) Adv. A-diad : par maisonnée.

    (1790) MG 245. èl ma vèmb ol a diad.

  • tiadañ
    tiadañ

    v. tr. d. = (?).

    (18--) TVG 3. Hac hi pa glêvas se, azea em c'hichen / Dre ur guir guriosite da diada va fenn.

  • tiala
    tiala

    m. Agitation, remue-ménage.

    (1960) BAHE 24/19. e-kreiz an digoroù, an distalac'h hag an tiala a vezo graet en hoc'h enor. ●(1988) TOKO 37. Pebez tiala 'barz ar barrouz. Eet gwreg ar zakrist gand ar Varsianed ! ●135. tiala (eun tiala) fourgas. ●(1996) GRVE 34-35. Med petra ar gesenn a oa digouezet dezañ plegañ e benn, kroget an aspirateur 'n e vleo hir ha sachet 'nezañ beteg e hroñj en duellenn, ha savet tiala.

  • tiar
    tiar

    adj. (argot de La Roche-Derrien) Vieux.

    (1965) KATR 5. koz-tiar. ●(1970) BHAF 387. Tiar. Koz-«tiar», koz-koz, koz-Noe. «Tiar» = koz, a zo eur ger euz «tunodou» Ar Roh, med anavezet mad eo bremañ e leh all. ●(1976) BAHE 91/38b. klask c'hoazh eme an drutell tiar. ●(1975) BAHE 87/4. an hini tiar a zo tortet. ●14. Tiar : kozh.

  • tiarañ
    tiarañ

    m. (argot de La Roche-Derrien) Père.

    (1893) RECe xiv 268. Pegement a c'houilerien zo ba' c'houes ën qyara kos. (...) Më jes a didorto ag e hei de laret d'ën qyara : (...). Hag eñ divoaret war ar beos da glask ën qyara qôs. (...) Neuze qyara lares d'i ostañtet : (...).

  • tiarenn
    tiarenn

    f. –où Tiare.

    (1931) VALL 738b. Tiare, tr. «tiarenn f.»

  • Tibetad
    Tibetad

    m. Tibétain.

    (1867) LZBt Gouere 332. ne briz ket an Thibetad-ze sevel.

  • Tibetan
    Tibetan

    m. –ed Tibétain.

    (1904) LZBg Mae 119. en hantér aral d'en Tibétaned.

  • tibidi
    tibidi

    m. Oratoire.

    (1868) GBI II 570. Me 'savo d'hec'h un tibidi, tr. «je vous élèverai un oratoire.»

  • Tibr
    Tibr

    n. de l. (hydronymie) Tibre.

    (1499) Ca 197b. Tibr. g. tibre.

  • tich
    tich

    enfant. Ober tich : faire pipi.

    (1977) PBDZ 82. (Douarnenez) tich, tr. «pipi.» ●(1982) HYZH 147/22. (Treboull) N'eus ezhomm da «faire tich».

  • tid
    tid

    f.

    (1) Désir, caprice.

    (1931) VALL 790b. Volonté, désir, tr. «tid T[régor] f.» ●à sa volonté (à son caprice), tr. «hervez e did.» ●(1962) BAHE 30/16. hervez tid pep hini.

    (2) Ober e did (ouzh ub., da ub.) : faire ses volontés à qqn, se plier à ses désirs.

    (1931) VALL 790b. le diable est aimable quand on lui fait ses volontés, tr. «an diaoul a zo paotr jentil pa vez graet e did d'ezañ Dicton.» ●faire les volontés de qqn, tr. «ober e did da u. b.» ●(1955) VBRU 141. dre ne blegen ket d'ober e did. ●(1964) BAHE 39/62. an diaoul e-unan a zo paotr jentil pa vez graet e did outañ. ●(1968) LOLE 65. oh ober o did oute. ●(1969) BAHE 62/40. Ur bugel klañv ne vez ket gourdrouzet ; graet e vez e did outañ.

  • tie
    tie

    interj. & m.

    (1) Interj. =

    (1950) KBSA 94. «Piou en deus gwelet va Bouchig, va gavr ?... Bouchig ! Bouchig ! Toeik ! Toeik !… Bouchig ! D'ar gêr !... Tie ! Tie ! Bouchig !»

    (2) M. enfant. Chien, toutou.

    (1955) STBJ 174. E lavar ar re vitous e oa (...) eur c'hi eun tieh.

  • tieg
    tieg

    m. tieion

    (1) Économe (chargé de la dépense).

    (1499) Ca 197b. Tiec g. menasgier despenseur dung hostel.

    (1732) GReg 614a. Ménager, celui qui ménage, qui travaille, tr. «Tyecq. p. tyéyen, tyegued. Van[netois] tyecq. p. tyeyon, tyeryon

    (2) Exploitant agricole, fermier.

    (1862) JKS.lam 301. ann tiek a c'hortoz sioul glaoeier ann nevez-amzer ha re ann diskar-amzer. ●(1866) FHB 84/254a. An tieg a zalc'he he verouri dioc'h antergroaz. ●(1867) MGK 90. D'ann tiek choum war ar meaz ha d'ar bourc'hiz e kear. ●92. tieien zo ganet war ar mez. ●(1889) ISV 305. eun tiek koz a du Guened. ●455. eun tiec eus ar re genta, eun ozac'h mad, eur moundian. (…) An tieg a zalc'he he verouri dioc'h antergroaz.

    (1900) KEBR 10. Eun tiek, tr. « Un fermier » ●An dieien, tr. « Les fermiers ». ●(1949) KROB 17/5. Eun tieg a zo ret dezañ en em denna e unan gant al ludueier a bep seurt.

    (3) Chef de famille.

    (1659) SCger 175a. tiec, tr. «pere de famille.» ●(1732) GReg 396b. Pere de famille, tr. «Tyecq. p. tyéyen

    (4) Ozhac'h-tieg : maître de maison.

    (1741) RO 2250. da dy un oach tiec.

    (1868) SBI II 10. Me n'estiman ket eun oac'h tiec, / Mar na sav kent ewit he wreg, tr. «Je n'estime rien un maître de maison, / S'il ne se lève plus tôt que sa femme.»

    (5) Penn-tieg : chef d'exploitation agricole familiale.

    (1857) AVImaheu 31. chetu ur pentiec e dostas dehou.

    (1905) BOBL 21 octobre 57/2c. Gwaz a ze evidomp ! eme ar penn-tiek.

  • tiegerez
    tiegerez

    f. –ed = tieg.

    (1932) BRTG 81. é ma en diegeréz é veskein hé ribotad.

  • tiegerezh
    tiegerezh

    s. =

    (1934) MAAZ 48. Hag aben é krogan én amzér ou ziegereh brudetoh pé brudet.

  • tiegez
    tiegez

    f. –ed Ménagère.

    (1575) M 2623. vn magueres, hac vn tiegues fur, tr. «une nourrice et une ménagère sage.»

    (1732) GReg 614a. Ménagere, celle qui conduit le ménage, tr. «Tyeguès. p. tyeguesed.» ●Une bonne ménagere, tr. «Un dyeguès vad. p. tyeguesed vad.» ●(1738) GGreg 35. tyeguès, tr. «ménagère.»

  • tiegezh
    tiegezh

    m. –où

    I. (domaine familial)

    A.

    (1) Famille, ménage.

    (c.1500) Cb 66a. [dispensaff] economica / ce. g. dispensation de famille. b. disping an tyeguez. ●(1633) Nom 63b. Vinum operarium : vin de Manouuriers ou de famille : guin an Mescherouryen, pe guin tieguez. ●155b. Suppellex : le mesnage, les meubles : tyeguez an meublou.

    (1659) SCger 55b. famille, tr. «tieguez.» ●174b. tieguez, tr. «famille.» ●(1732) GReg 396b. Famille, ménage composé d'un chef, & de ses domestiques, tr. «Tyéguez. p. tyéguezou. Van[netois] tyegueah.» ●(1790) MG 352. me ouair, quer clous èl hanni, armèh ha campènnein un tiegueah. ●(1884) BUR I 30. Nag a wech en evoa kemeret ar boan da labourat eur prez, eur gwele, eun dol evit ann tiegezo paour euz he amezeienn !

    (1912) CHEG 8-9. Plac'h oun en eun tiegez tuchentil eus ar re wella. ●(1928) BREI 54/3a. Gant ar yalc'had dastumet evelse e ve roet eun adpae d'an tiegeziou niverus, herve an niver a vugale o deus. ●(1942) FHAB Du/Kerzu 215. Eno, n'eus Buhez ar Zent na pedenn ebet ken, en tiegéz da bemdez. ●(1955) STBJ 148. Eur gêr distourm e oa ive, netra nemet eun tiegez enni.

    (2) Mont da diegezh : se mettre en ménage.

    (1938) FHAB Kerzu 244. tud yaouank hag a vefe goubet da «vont da diegez». ●(1976) LLMM 178/330. ar pezh a viras ouzh an dud nevez fortuniet da vont da diegezh ha da gavout douar.

    (3) Ober an tiegezh : faire le ménage.

    (1883) HJM 6. me em euz 2000 livr leve ha ne ran ken tiegez den ebet, tr. «j'ai 2,000 fr. de rente et je ne fais plus les ménages.»

    (1924) BILZbubr 38/841. e roe d'ê he ôtre da vont da c'hoari gant ar re all, e-pad ma vije oc'h ober he ziegez.

    (4) Ober e diegezh : habiter.

    (1924) BILZbubr 37/807. War penn ar c'hra, maner an ôtrou kont Tremedern, maner Penn-ar-Run, kastell Brechou. An ôtrou hag an itron a rê eno o ziegez gant o daou vugel e-pad an hanv ; deut ar goanv ec'h ênt da gastell Tremedern, en koajou bras ar Jaou.

    (5) Bara tiegezh : pain de ménage.

    (1872) ROU 59. Bara tiegez, tr. «du pain de ménage.»

    (6) Penn-tiegezh : chef de famille.

    (1732) GReg 159b. Chef de famille, tr. «Penn tyéguez. p. pennou tyéguez. Van[netois] peen-tyegueah. p. penneü pyegueah.» ●396b. Pere de famille, tr. «penn-tyéguez. p. pennou-tyéguez

    (1839) BESquil 552. Penneu tyegueah, queméret aveit oh ha groeit hélie én hou tyér er reihtæt caër en dès bet dalhet sant Elzéar én é hani. ●(1865) LZBt Gouere 20. War ar zun kalz a dud, plac'hed, groage ha zoken penno tiegez, ho gweler enn ofern gant douj braz.

    (1925) FHAB Mae 183. pep penn tiegez a gase unan bennak eus e di, ma ne c'helle ket mont e unan. ●(1941) FHAB Gwengolo/Here 81b. Ar pennou-tiegez a vo pedet da zont d'an oferenn-bred.

    B. par anal. Ruchée.

    (1942) DIHU 375/122. Mar da er vam ha merùel, é varù en tiegeh ar un dro geti.

    II. (domaine agricole)

    A.

    (1) Exploitation agricole familiale.

    (1866) FHB 61/69a. ne zigassent d'an tieguez nemet guinerez ha trouz. ●(18--) CST vii. E dud, hep beza en o leve, a oa eun tiegez mat ganto hag a oa en o aez.

    (1932) KWLB 23. E-barz eun tiegez bihan, pemp pe c’houec’h penn-chatal ennañ. ●(1942) SAV 23/65. E zanvez en devoa bet en arc’hant (soulte) hag an tiegez a oa bet roet d’ar breur p’o devoa graet o zud o dilez (donation-partage) kalz vad (plus-value) a oa deuet en douar abaoe ar mare-se.

    (1956) BLBR 92/13. Wardro ar Rufa ez eus tiegeziou gagn. ●(1958) BRUD 3/15. ne oar ket eur hagnad wardro eun tiegez. ●(1959) BRUD 10/13. Tiegez gagn a oa e Meznaod.

    (2) par ext. Bâtiments de l'exploitation agricole.

    (1878) EKG II 298. Pa veze lakeat eun tiegez e skrab, ar pez a c'hoarveze aliez.

    (1949) KROB 20/15. Ma n'eo ket re bounner ar glao, e ray tro an tiegez hag an douarou.

    (3) Stal-diegezh : exploitation agricole familiale.

    (1957) BRUD 2/29. ar stal-diegez hag an douar. ●30. pe briz lakaad ar stal-diegez hag an atant. ●(1965) LLMM 109/84. o stal-diegezh, loened ha benviji, a dalveze ivez un tamm brav a arc'hant.

    (4) Penn-tiegezh : chef d'exploitation agricole familiale.

    (1847) FVR 240. Park ar penn-tiegez a zo karget a zreok. ●(1894) BUZmornik 291. Pennou-tiegez divar ar meaz.

    (1904) ARPA 248. eur penn-tiegez a blantas eur viniec, a gaeas tro var dro d'ezhi, a gleuzas ennhi eur voaskel. ●(1907) AVKA 242. Bea oa ur pentiegez, a blantas ur winien, a lakaas endro dehi ur c'hae, a gleuzas ur wask hag a zavas un tour evithi.

    B. [empl. sans art.]

    (1) Sevel, forjañ tiegezh : monter un ménage, une explotation agricole familiale.

    (1908) PIGO II 1. a-rôk sevel tiegez, ez eo red kaout, en tu-hont d'eur plac'h da lakat en ti, saoud ha loened da lakat er c'hraou, dilhad ha lienaj da lakat er pres, plous ha foenn da glenkan er zolier. ●(1911) KANNgwital 100/20. Daou o deuz prenet ti, daou savet tiegez. ●(1915) HBPR 242. An aotrou de Saint-Ouen a forjaz tiegez d'ezho.

    (2) Derc'hel, kunduiñ tiegezh : tenir un ménage, une exploitation agricole familiale.

    (1925) FHAB Mae 195. derc'hel tiegez a goust hir. ●(1941) DIHU 357/221. duah de gondui tiegeh ar er méz.

  • tiegezhel
    tiegezhel

    adj. Familial.

    (1931) VALL 294a. Familial, tr. «tïegezel.» ●(1962) BAHE 30/1. mab-den gant e ezhommoù personnel, tiegezhel.

  • tiegezher
    tiegezher

    m. –ion Cultivateur.

    (1897) EST 18. n'en doh meit un tigeahour truhek.

  • tiegezhiad
    tiegezhiad

    m. –où Famille.

    (1920) AMJV 137. Eun tiegeziad tud gouez. ●(1926) FHAB Mezheven 202. An tiegeziadou a-bez eo a deuio d'en em ziskouez da Vamm ar Vro (…) tiegeziadou a-bez eus a bep parrez. ●(1936) BREI 456/2b. 150.000 tiegeziad micherourien ha labourerien.

  • tiegezhiennoù
    tiegezhiennoù

    plur. Exploitations agricoles.

    (1975) UVUD 84. (Plougerne) En tiegezchennou bian e vez great, met en tiegezchennou bras e vez ket great ken. ●(1982) MABL I 25. (Lesneven) da soñjal 'n tiegezhiennoù mont en-dro.

  • tiek
    tiek

    adj.

    (1) Aotrou tiek =

    (1867) MGK 88. Eul lastez aotrou-tiek.

    (2) Merer tiek : exploitant agricole.

    (1867) MGK 89. He vereur-tiek a-vad en devoe peadra.

    (3) Mevel tiek =

    (1874) FHB 493/184a. goulennit digant ar mevel tiog a ioa var al leac'h.

    (4) Penn-tiek : exploitant agricole.

    (1905) BOBL 21 octobre 57/2c. Gwaz a ze evidomp ! eme ar penn-tiek.

  • tiekaat
    tiekaat

    v. intr.

    I. Fonder une famille.

    (1659) SCger 175a. tiecaat, tr. «construire vne famille.»

    (1869) FHB 210/5a. muioc'h a dro, a ziere evit tiekaad gand goazed ha bugale.

    II. (agriculture)

    (1) Diriger une exploitation agricole.

    (1659) SCger 78a. ménager, tr. «tiecaat

    (1867) MGK 92. Hep gouzout tiekaat kemeret koumanant. ●93. na c'hwesinn biken tamm e-bed tiekaat.

    ►[empl. comme subst.]

    (1864) KLV v. ann tiekaat euz ar vroiou-huel. ●(1890) MOA 80 & 105b. l'administration d'une ferme, tr. «an tiekaat

    (2) Tiekaat dre zaouhanter =

    (1959) BAHE 21/11. An tiekaat dre zaouhanter o vont da get.

  • tiekaer / tiekaour
    tiekaer / tiekaour

    m. –ion Exploitant agricole.

    (1866) FHB 94/336b. eun ali roet gant eur miliner bras d'an tiekerien.

    (1907) KANngalon Meurzh 341. frankiz d'an tiekerien. ●(1942) FHAB Du/Kerzu 217. Brudet eo ar Vretoned evit beza kouerien yac'h, tiekourien start d'al labour. ●(1931) VALL 176b. Cultivateur exploitant, tr. «tiekaer pl. ien

  • tiekaour
    tiekaour

    voir tiekaer

  • tiekoù
    tiekoù

    plur. Manières, façons maniérées.

    (1918) LZBt Mae 17. Eun tambour-major a deue goude, tieko da-vat gantan. ●(1922) LZBt Meurzh 17. tiekou a zo ive etouez an dud. ●(1964) LLMM 107/415. gant forzh pecheroù ha tiekoù. ●(1967) BAHE 54/27. ur bern charre ha tiekoù ganti. ●(1968) BAHE 58/43. ma n'eus ket re a diekoù gantañ. ●(1970) BHAF 43. Neuze e krog gand tiekou, peadra da lakaad darn da hlebia o dillad, kemeret gantañ mouez Soaz.

  • tiern
    tiern

    m. –ed

    (1) Prince.

    (1732) GReg 754b. Prince qui est souverain sur ses terres, tr. «ãls. tyèrn. p. tyerned.» ●(1752) PEll 880. Tiern n'est plus en usage. D. Alexis Lobineau, Auteur de la Nouvelle Histoire de Bretagne, a donné un Glossaire à la fin, où il explique Tiern, par Prince.

    (1921) RNDLmocaer XI. ag un tiern e garé dreist oll, en ur gomz d’oc’h Doé.

    (2) Penn-tiern : chef de nation.

    (1876) TDE.BF 508a. Penn-tiern, s. m. (anc.), tr. «Chef de nation.»

  • tiersa
    tiersa

    s. Tierce (heure matinale).

    (1732) GReg 921b. Tierce, petite Heure Canoniale, tr. «Tyersa

  • tieurenn
    tieurenn

    voir keurenn

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...