Devri

Recherche 'en...' : 427 mots trouvés

Page 6 : de enharpell (251) à enkrez (300) :
  • enharpell
    enharpell

    f. –où (linguistique) Enclitique.

    (1931) VALL 254a. Enclitique (gram.), tr. «enharpell f.»

  • enheñvel
    enheñvel

    m. Analogie.

    (1872) ROU 73b. Analogie, tr. «enevel.» ●105b. Symbolisme, tr. «Enevel etre ar c'horfou ac ar sperejou.» ●(1880) SAB 256. ac ar re, var o scuer, a gav eaz sonjal ez eus enevel etre an traou brao a veler ama (...) ac an oll draou caer all a oa o joaussaat Adam ac Eva epad o zantelez... ●(1890) MOA 426b. Il n'y a nul rapport entre eux, tr. «n'euz henevel ebed etre-z-ho.»

  • enhod / evod / vod
    enhod / evod / vod

    m. Épiaison, épiage.

    (1962) EGRH I 78. evod m., tr. « montée en graine, formation des épis (V. divodiñ). » ●(1982) MABL i 110. (Lesneven) hag ’vragezent dre o vod.

  • enhodiñ / evodiñ / evodañ / vodañ
    enhodiñ / evodiñ / evodañ / vodañ

    v. intr. (agriculture) Épier, monter, se former en épi. cf. diheudiñ .2

    (1744) L’Arm 138a-b. Monter en épi, tr. «Divodein : Invodein ou Inhodein.» ●411b. Aboutir, terme de jardinage, tr. «Invodein.» ●(1752) PEll 290. Evodi, être ou devenir épi.

    (1907) VBFV.bf 34a. inhodein, v. n., tr. «monter en épi, en graine.» ●(1927) GERI.Ern 144. evodi v. n., tr. «Se former en épi.» ●(1932) ALMA 86. Pa deuas ar gorzen da benna, ar penn-ed da voda.

  • énih
    énih

    = (?) coquille pour «enni» (?).

    (1821) SST 139. A ean e eller jamæs col caranté Doué hemp esperance a retourn énih ?

  • Enizenac'h / Izenac'h
    Enizenac'h / Izenac'h

    n. de l. L'île aux Moines (golfe du Morbihan).

    I.

    (1) Enizenac’h/Izenac’h.

    (1744) L’Arm 395b. Larein a-rérr, ha n’enn dé quétt, é héss quemænd à Inizi é Morbihan æll à zé ér blai ; er ré brassan é, Arh hag Izenah. ●(1748) CI.pou 55. Izonah.

    (1844) DMB 54. Arh, Isenah, Saràu, er vro pinhuik. ●(1861) BELeu 55. Hanàuet mad e oé é troïeu Gùénèd, groeit en doé missioneu é Plescop, é Plœren, én Arradon, é Baden, én Isenah hag én Arh. ●(1891) VNB 133. er mod-é surtout é Rhuis, én Arh, én Izenah, é Pèn-arh, etc.

    (1902) LZBg Mae 101. En Izenah. ●(1912) PBHV 157-158. A pe iet de Giberén / Kaset genoh méren ha koén. / A pe iet d'en Izenah, / Laket bara én hou sah. ●(1914) ARVG mae 75. Eus an neziad enezennoïgou koant ha seder kuzet er Morbihan, an diou ar muian mentet ha poblet eo an Izenah hag Arh. ●(1927) GERI.Ern 134. V. Inizenac'h. ●240. Izenac'h. ●(1930) GUSG 55. Dastumet, lod én Izenah. ●(1934) BRUS 295. en Izenah.(1985-1986) ADEM 8. ma eontr Loui ag an Isenac’h.

    (2) Enez-Venac’h.

    (1732) GReg 548b. Enès venac'h.

    (1869) TDE.FB xixa. enez Venac’h.

    (1927) GERI.Ern 134. enez Venac'h.

    II. Dicton.

    (1912) PBHV 157-158/24. A pe iet de Giberén / Kaset genoh méren ha koén. / A pe iet d'en Izenah, / Laket bara én hou sah. (A.)

    (2003) TRMOR 53. Ha pa z it da Giberen / Kasit ganeoc'h merenn ha koan / Ha pa z it d'an Izenac'h / Lakait bara en ho sac'h.

  • Enizenac'hiz
    Enizenac'hiz

    pl. Habitants de l’île aux Moines (Morbihan).

    (1959) MOJE II 4. Arhiz, avad, ne oent nemed pesketerien, Izenahiz a rede moriou ar bed war fourgadennou ar henwerz.

  • enk
    enk

    adj.

    I. Attr./Épith.

    A.

    (1) Exigu.

    (1659) SCger 146b. enc, tr. «estroit.»

    (1846) BAZ 686. Evel ma oa he ermitach enk-bras evintan he-unan.

    (1911) BUAZperrot 347. ar c'hamprou enk ha paour.

    (2) Étroit.

    (1633) Nom 158b. Bombylius : vaisseau à petite gorge : vr vessel pe pot en deffè vr gouzoucq bihan pe hencq. ●228b. Isthmus : destroit entre deux mers : vn plaçc hencq entrè daou mor. ●231a. Fauces, angustiæ montium : entrée estroitte : vn antrè hencq. ●242b. Angiportus, angiportum : ruelle, ruë estroitte : ruic bian, ru hencq.

    (1659) SCger 54a. etroit, tr. «enq.» ●(1732) GReg 256b. Defilé, passage étroit, où l'on ne peut passer qu'à la file, ordinairement entre des montagnes & dans des marais, tr. «hend encq.» ●460a. Le chemin du ciel est étroit, & glissant, tr. «Hend ar barados a so striz, ou, encq, ha ricqlus.» ●(17--) EN 3280. dre ar plas einc se e moay reinqued tremen, tr. «par cet endroit resserré il m'avait fallu passer.»

    (1907) AVKA 87. Klasket, evid antren, an nor enkr, rak an or frank war hent ledan a ro digor war ar maro : mar a hini a dremen dre eno. Nag ec'h eo enkr an or ha striz an hent a gas d'ar vue ! ●(1911) BUAZperrot 116. ribouliou tenvala hag enka kear. ●(1925) BILZ 107. enk meurbed ar ganol evit antren er porz.

    B. sens fig.

    (1) (Esprit) étroit, étriqué, rétréci.

    (1910) MBJL 174. protestanted a spered enk.

    (2) Bezañ enk war ub. : être dans une situation difficile.

    (1862) JKS 328. pa'z eo bet enk war-n-hoc'h hed ho puez. ●(1874) POG 104. Ha pa welac'h enk braz war-n-oun / C'houi a frankeaz d'am c'haloun.

    (1955) VBRU 105. enk-tre eo war ho kwreg.

    (3) Bezañ enk war ub. =

    (1727) HB 536. Dar poent ma velac'h enq varnon / C'hui hoc'heus ma rejouisset.

    (4) (en plt de plusieurs personnes, d’une armée) Être acculé (?).

    (1867) FHB 121/132a. setu-hi klozet etre ar gouelec'h hag ar mor, enk eo var-n-ezho, deomp var ho lerc'h.

    (1912) MMPM 45. Ac'hano e teujomp var adre betek ar Vistul ; henk oa varnomp.

    (5) Lakaat enk war ub. : coincer qqn.

    (17--) EN 247. Me laquou einc voairnan, quen ma vou nos fete, tr. «Je mettrai le grappin sur lui, avant qu'il soit nuit.»

    (6) Bezañ enk an eil ouzh egile : serrés les uns contre les autres.

    (1925) FHAB Gouere 259. ez eus berniou tud o c'hedal, enk mat an eil ouz egile.

    (7) Bezañ war enk : être à l'étroit.

    (1855) TOB 7. Nous étions à l'étroit, tr. «War eng e oamp

    (8) Dont da vezañ enk : diminuer.

    (1869) BEN 913b. Hogen dont a reaz he vara da veza enk hag he dreid da gignat.

    II. Adv.

    (1) Minutieusement.

    (1575) M 712-713. An Ælez so roet, don myret hep quet sy : / Contaff enq á rencquont, tr. «Les anges sont donnés pour nous garder, sans doute ; / Ils doivent rendre un compte minutieux.

    (2) Serrés.

    (1847) MDM 87. azezed enk an eil e kichen eben.

  • enkaat
    enkaat

    v.

    I. V. intr.

    (1) Devenir de plus en plus étroit, se resserrer.

    (1831) MAI 102. An hent all (...) mont a ra bepret voar encaet.

    (1927) GERI.Ern 134. enkaat, tr. «devenir (plus) étroit.»

    (2) Devenir de plus en plus mince.

    (1659) SCger 146b. encat, tr. «étrecir.»

    (1907) PERS 369. An iliz nevez-man (…) a deu da enkad dre ma sao huel.

    II. V. tr. d.

    (1) Mettre en difficulté.

    (1744) L'Arm 330b. Presser l'ennemi, tr. «Einqad en anemissétt.»

    (2) Rendre plus étroit.

    (1744) L'Arm 145a. Etrecir Stréhein.. hétt.. e. (ce mot & ses dérivés sont obscenes dans le bas Vannetois ; il faut dire là) Einquein ou quatt.. quétt.. qua.

    (1908) FHAB Eost 239. ar re a vezo bet grêt fae varnezo (...) a vezo bet henkaet hent an iliz evito gant an hini a dle beza den an holl er barrez. ●(1927) GERI.Ern 134. enkaat, tr. «rendre (plus) étroit.»

  • enkadenn
    enkadenn

    f. –où Crise.

    (1978) LLMM 188/198. un distoc'hadenn a c'hoarvezas er bloaz diwezhañ-mañ, un enkadenn hag a badas betek 1879.

  • enkadur
    enkadur

    m. –ioù

    (1) Étrécissement, rétrécissement.

    (c.1718) CHal.ms i. estrecissement, tr. «streher, enquadur.» ●(1732) GReg 378a. Étrecissement, étrecisseure, tr. «encqadur. Van[netois] encqadur.» ●(1744) L'Arm 145a. Etrecissement, étrecissure, tr. «Stréhadurr.. reu : Einquadurr.. reu. m.»

    (1927) GERI.Ern 134. enkadur m., tr. «rétrécissement.»

    (2) Oppression.

    (1962) EGRH I 75. enkadur m., tr. « oppression. »

  • enkadurezh
    enkadurezh

    f. Étroitesse.

    (1962) EGRH I 75. enkadurezh f., tr. « qualité de ce qui est étroit, resseré. »

  • enkañ / enkiñ / enkat
    enkañ / enkiñ / enkat

    v.

    (1) Rétrécir.

    (1659) SCger 54a. etrecir, tr. «enquat.» ●(1744) L'Arm 145a. Etrecir Stréhein.. hétt.. e. (ce mot & ses dérivés sont obscenes dans le bas Vannetois ; il faut dire là) Einquein ou quatt.. quétt.. qua.

    (2) Clore.

    (1659) SCger 27a. clore, tr. «enqua

    (3) Oppresser, presser, acculer.

    (1659) SCger 86a. oppresser, tr. «enca.» ●96b. presser, tr. «encquat

    (1931) VALL 6b. Acculer, tr. «énka

  • enkant
    enkant

    m.

    (1) Encan.

    (1744) L'Arm 131a. Encan, tr. «Incand.. eu. m.»

    (1914) DFBP 113a. encan, tr. «Inkant

    (2) Lakaat en enkant : mettre à l'encan.

    (1926) FHAB Eost 303. Rag en inkant e vo laket / Ar c'harrad foënn zo d'in grêt !

  • enkanter
    enkanter

    m. –ion Crieur public.

    (1744) L'Arm 85a. Crieur public, tr. «Incantour.. pl. rerion

  • enkantiñ
    enkantiñ

    v. tr. d.

    (1) Vendre à l'encan.

    (1744) L'Arm 85a. Crier quelque chose pour vendre, tr. «Incantein

    (2) Proclamer.

    (1870) FHB 265/26a. Neuze en em lakeont da c'hragouillat en dra ellont, hag ec'h encantont mil lavarerez. ●(1889) ISV 474. encanti oberou ha taoliou caer ho tadou coz.

    (1909) NOAR 50. enkanti ar pez a yoa c'hoarvezet. ●(1905) KANngalon Genver 293. Ar c'hazetennou mad a inkantaz ar gaou divalo-ze. ●(1914) KANNgwital 142/471. An ever dour a zalc'h he zekrejou : / Ar mezvier ho inkant var an hentchou, tr. «Ce que le sobre tient au cœur / Est sur la langue du buveur.» ●(1936) PRBD 84. ma o peus lavaret traou diwar e benn pe inkantet e blegou fall.

    (3) [empl. devant une subord.] Proclamer que.

    (1869) BEN 913b. hag ann trouz hoc’h euz klevet eo trouz an taboulinou oc’h enkanti piou-bennag a iafe d’ar zarpant e leac’h merc’h ar roue. ●(1889) ISV 457. Encanti a reas dre gær penauz (…) oa deut en dro-ma evit degas laouenedigez. ●(1894) BUZmornik 381. Neuze ec'h inkantaz enn he amezegez ne oa ann ermit-se nemed eur sorser.

    (1910) MAKE 104. e klevas enkanti e oa kouezet merc'h ar roue dindan galloud eun aerouant.

    (4) Enkantiñ diwar-benn ub. : dire au sujet de qqn.

    (1963) BAHE 35/1. Traoù e-leizh a zo bet inkantet diwar e benn.

    (5) Enkantiñ ub. : décrier qqn.

    (1995) BRYV III 69. (Milizag) Hennez ne vezo ket pell da inkanti ahanout !

  • enkard
    enkard

    voir inkard

  • enkardañ .1
    enkardañ .1

    voir inkardiñ .1

  • enkardañ .2
    enkardañ .2

    voir inkardañ .1

  • enkardenn
    enkardenn

    voir inkardenn

  • enkarder
    enkarder

    voir inkarder

  • enkardet
    enkardet

    voir inkardet

  • enkardiñ .1
    enkardiñ .1

    voir inkardiñ .1

  • enkardiñ .2
    enkardiñ .2

    voir inkardañ .1

  • enkardouer
    enkardouer

    enkardouer

  • enkardour
    enkardour

    voir inkarder

  • enkarnañ
    enkarnañ

    v. intr.

    (1) S’enfoncer dans la chair.

    (1962) EGRH I 75. enkarnañ v., tr. « s’enfoncer dans la chair (plt de l’ongle des orteils). »

    (2) Incarner.

    (1962) EGRH I 75. enkarnañ v., tr. « incarner. »

  • enkat
    enkat

    voir enkañ

  • enkavañ / enkaviañ
    enkavañ / enkaviañ

    v. tr. d. Encaver.

    (1732) GReg 338a. Encaver du vin, tr. «Eñcava guïn.» ●(1738) GGreg 23. Eñcaffa, eñcava, tr. «encaver.»

    (1914) DFBP 113a. encaver, tr. «Enkaoia

  • enkavet
    enkavet

    adj. Encavé.

    (1738) GGreg 23. Eñcaffet, eñcavet, tr. «encavé.»

  • enkaviañ
    enkaviañ

    voir enkavañ

  • enkedigezh
    enkedigezh

    f. Resserrement.

    (1962) EGRH I 75. enkidigezh f., tr. « resserrement, rétrécissicement. »

  • enkef
    enkef

    m. –ioù Encaisse.

    (1914) DFBP 113a. encaisse, tr. «Enkef

  • enkefiañ
    enkefiañ

    v. tr. d. Encaisser.

    (1914) DFBP 113a. encaisser, tr. «Enkefia

  • enkeler
    enkeler

    m. –ion, –où

    (1) Géant.

    (1499) Ca 77a. Enquelezr. g. geant. ●(1642) CAntiquou 64-2. Goliath an anquelezr bras.

    (1659) SCger 62a. geant, tr. «enquélezr, gigas, géant.» ●146b. enquelezr, tr. «geant.»

    (2) Fantôme.

    (1659) SCger 55b. Fantome, tr. «buguel nos, enquelezr, abusion.» ●(1732) GReg 398a. Fantome, spectre, tr. «enqeler. p. enqelèryen

    (1868) FHB 200/349b. he dorfet a zao evel eun ankeler dirag he zaoulagad. ●(1869) FHB 210/7a. An droug speret, goal ankeler / A c'houlen da ene, pec'her ! ●(1903) KZVr Du-Kerzu. Ne welas netra gant an teñval ma oa an noz, netra nemet an ankelc'her a (lire : o) tañsal war ar beziou. (d'après KBSA 20).

    (3) Enkeler ar marv : (?) le messager de la mort (?).

    (1864) SMM 100. Ar c'hlenvet eo cannad pe ankeler ar maro.

    (4) Génie.

    (17--) FG II 14. fallagr änquéler. ●119. e zoun ho coassa anqueler.

    (5) Lutin.

    (1890) MOA 327a-b. Lutin, tr. «ankelc'her

    (1927) ANK (titre). An ankelc’her (pe al “lutin” bihan).

    (6) Feu-follet.

    (1752) PEll 14. Ankelher, feu nocturne & errant, dit communément feu foller. C’est l’explication que m’en a donné Mr. Roussel, qui rejettoit celle de Géant, que le P. Maunoir donne de ce nom. ●277. Enkeler, ou plûtôt Enkelher. Voyez-ci de vant Ankelher. Le P. Maunoir a mal écrit Enquelezr, & l’a mal interprété Géant.

    (1931) VALL 301b-302a. Feu follet, tr. «ankeler m. pl. ou.»

  • enkiñ
    enkiñ

    voir enkañ

  • enklaouet
    enklaouet

    adj. Encloué.

    (1499) Ca 75b. Enclouet. vide in tag. ●(1647) Am.ms 651. He devezo crez du / Da douguen cevaou dar coz henclaouet. ●(1647) Am A.289. Diez her pasyou diouz traou henclaoühet ouff a me bremaff sel na danaff mat.

    (1732) GReg 274a. Desenclouer un cheval, des canons enclouez, tr. «Dieñclaoui ur marc'h, canolyou eñclaouët

  • enklaouiñ
    enklaouiñ

    v. tr. d. Enclouer.

    (1659) SCger 49b. enclouer, tr. «enclaoui.» ●146b. enclaoui, tr. «enclouer.» ●(1691) CF 33. enclaoüi eur marc'h, tr. «faire un cheval s'enclouer.»

    (1732) GReg 175b. Clou de ruë, toute sorte de clous qu'un cheval se fiche dans le pied, allant par la ruë, où par la campagne, tr. «Clao. p. claoüyou. De là enclaoüi, encloüer.»

    (1824) BAM 114. evit enclaoui eur marc'h.

    (1962) EGRH I 75. enklaouiñ v.n., tr. « boîter par suite d’un clou attrapé dans le sabot (plt d’un cheval). »

  • enklask .1
    enklask .1

    m. –où

    (1) Recherche, fouille.

    (c.1500) Cb 76a. [enclasq] scrutinium / nij. g. enqueste. b. enclasq.

    (1710) IN I 29. dan oll enclasq eus va amour propr. ●(1732) GReg 429a. Fouille, tr. «eñclasq.» ●(1744) L'Arm 134b. Enquête, tr. «Inclassque.. eu. m.» ●(1790) Ismar 362. un inclasq perhuéh.

    (1843) LZBg 1 blezad-2l lodenn 76. arreste en inclasqueu e hrér eit laquat dorn ar en eutru Escob. ●(1877) BSA 72. Chom a reas eur bloaz penn-da-benn en enclasc ankenius-se. ●(1878) EKG II 180. e oue great eun tamm enklask dre an ti ; mez an enklask ne badaz ket pell. ●(18--) KTB.ms 14 p 182. Ha setu eñklask are dre-holl.

    (1913) AVIE 1. un énklask perhuéh.

    (2) Enquête policière.

    (1906) BOBL 15 décembre 116/3c. Ar jandarmed o deuz great eun enklask.

    (3) Ober un enklask war : enquêter sur.

    (1907) PERS 174. Ober a reaz eun enklask piz var buez hag oberou Aot. Person Ars. ●(1907) KANngalon Gwengolo 493. e oue great eun enklask piz var eun dra ken souezuz.

    (4) Enklask a goustiañs : examen de conscience.

    (1944) VKST Genver 29. oferenn, ofis, pedennou a-raok ha goude ar prejou, enklask a goustians).

  • enklask .2
    enklask .2

    v. tr.

    I. V. tr. d.

    (1) Chercher, rechercher.

    (1499) Ca 75b. Enclasq. g. enquerir. ●(1576) Cath p. 5. ez caças vn messager euit en clasc (lire : enclasc), petra oa antrase, tr. «elle envoya un messager s'enquérir de ce que c'était.» ●p. 28 f° 11 v° 8-10. an dez oar lerch pan deuz an tirant cesar da inclasç (lire : inclasc) petra ayoa great da corph an rouanes. ●(1612) Cnf 18b. an pœnitant à enclasquo an nyver eues è pechedou.

    (1659) SCger 102a. rechercher, tr. «enclasq.» ●(1710) IN I 81. evelse ivez e tle hor Salver beza meditet, consideret hac enclasquet. ●(1732) GReg 161a. Chercher avec diligence & exactitude, tr. «Eñclasq. pr. eñclasqet

    (1867) FHB 141/292a. He c'hreg a deuas d'en anclasc hag er c'havas scournet euz an daou gostez.

    (2) Chercher à savoir, s'enquérir.

    (1576) Cath p. 5. ez caças vn messager euit en clasc (lire : enclasc), petra oa antrase, tr. «elle envoya un messager s'enquérir de ce que c'était.» ●22. pan deuz an tirant cesar da inclasç petra ayoa great da corph an rouanes, tr. «quand le tyran César vint rechercher ce qu'on avait du corps de la reine.» ●(1612) Cnf 48b. Pechiff à greont yuez pa na souciont enclasq hac eo so iust an caus pé n'en deo quet.

    (1659) SCger 70a. interroger, tr. «enclasq.» ●146b. enclasq, tr. «s'enquerir.»

    II. V. tr. i. Enklask digant ub. : interroger qqn.

    (1904) ARPA 20. O veza destumet holl brinsed ar veleien ha doctored ar bobl, ec'h enclaske digantho e peleac'h e tlie ar C'hrist genel.

    III. V. pron. réfl. En em enklask : s'enquêter.

    (1659) SCger 51a. s'enquester, tr. «en em enclasq

  • enklasker
    enklasker

    m. –ion

    (1) Chercheur.

    (1732) GReg 161a. Chercheur, celui qui cherche, tr. «eñclasqer. p. yen.» ●(1744) L'Arm 134b. Enquêteur, tr. «Inclassquour.. querion

    (1843) LZBg 1 blezad-2l lodenn 73. en inclasquerion-hont.

    (2) (droit) Instructeur.

    (1929) MANO 154. kuzulier hag enklasker ar Roue e lez-varn Kemper.

    (3) Enquêteur.

    (1962) EGRH I 75. enklasker m. -ien, tr. « enquêteur. »

  • enklaskerez
    enklaskerez

    f. –ed Chercheuse.

    (1744) L'Arm 134b. Enquêteuse, tr. «Inclassquerez.. ézétt

  • enkloch
    enkloch

    m.

    (1) Croc-en-jambe.

    (1732) GReg 236a. Croc en jambe, tr. «an eñcloch

    (1927) GERI.Ern 135. eñkloch m., tr. «Croc-en-jambe.»

    (2) Kemer an enkloch : faire un cro-en-jambe.

    (1732) GReg 236a. Donner le croc en jambe, luiter & donner le saut, tr. «qemer an eñcloch, ha rei lamm caër.»

    (1927) GERI.Ern 135. kemer an enkloch, tr. «le donner [croc-en-jambe].»

  • enklozadur
    enklozadur

    m. –ioù Insertion.

    (1931) VALL 392b. Insertion, tr. «enklozadur

  • enklozañ
    enklozañ

    v. tr. d. Insérer.

    (1931) VALL 392b. Insérer, tr. «enkloza

  • enkompiañ
    enkompiañ

    v. tr. d. Envahir.

    (1982) PBLS 90. (Langoned) enkompiañ, tr. «envahir (de mauvaises herbes…).»

  • enkorfadur
    enkorfadur

    m. –ioù Incorporation.

    (1931) VALL 383b. Incorporation, tr. «enkorfadur

  • enkorfañ
    enkorfañ

    v. tr. d. Incorporer.

    (1931) VALL 383b. Incorporer, tr. «enkorfa

  • enkoufrañ
    enkoufrañ

    v. tr. d. Encoffrer.

    (1732) GReg 339b. encoffrer, tr. «Eñcouffra. pr. eñcouffret

  • enkrez
    enkrez

    m. –ioù

    (1) Inquiétude, angoisse.

    (1530) J p. 84. Da mab an guerches / Hep ober exces / Ez graet encres bras, tr. «on accabla d'outrages le fils de la Vierge.» ●(1576) H 46. Nycun en encres ne leset, tr. « you leave no one in trouble. » ●(1650) Nlou 496. Ouz pep encres, cleuet spes hon oraeson, tr. «contre toute inquiétude, écoutez clairement notre prière.»

    (1659) SCger 146b. encres, tr. «peine d'esprit.» ●(1752) PEll 274. Encrés, Peine d'esprit, inquiétude, embarras, chagrin.

    (1900) MSJO 131. Eun enkres a oa var he spered. ●(1906) KANngalon C'hwevrer 28. enkreziou a bep seurt. ●(1907) PERS 258. ar zonj-se a lakeaz en he galon, eur barr enkrez.

    (2) Bezañ war enkrez : être inquiet.

    (1900) MSJO 154. Na vezit ket var enkres.

    (3) Bezañ en enkrez : être inquiet.

    (1862) JKS 101. Eur goustians fall a zo bepred enn aoun hag enn enkrez.

    (4) Kemer enkrez : s'inquiéter.

    (1860) BAL 215. Amiss a ge'meras aoun ac encrez o velet ar varn o tostaat. ●(1883) IMP 20. Mar kemeran enkrez gant da vreur.

    (1904) KANngalon Du 245. goude beza kemeret kalz poan, kalz enkrez. ●(1907) PERS 317. evit an distera tra e kemere enkrez abalamour d'ezho. ●(1911) BUAZperrot 505. kemerit enkrez avat, rak ar re a c'hellfe ho teuler korf hag ene e tan an ifern.

    (5) Kaout enkrez : éprouver de l'inquiétude.

    (1862) JKS 332. mar hoc'h euz enkrez aliez. ●(1878) EKG II 38. re a enkrez am boa, a gaf dign.

    (6) Magañ enkrez : ressentir, nourrir de l’inquiétude.

    (1916) KANNlandunvez 62/448. Ne ve ket mad choum a zav evit maga oc’h enkrez.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...