Devri

Recherche 'disk...' : 404 mots trouvés

Page 5 : de diskonfortus (201) à diskouezadur (250) :
  • diskoñfortus
    diskoñfortus

    adj. Désolant.

    (1904) DBFV 59a. diskonfortus, adj., tr. «désolant.» ●(1917) LILH 6 a Vezheven. Un dra diskonfortus e zo arriù genemb. Job Lécuyer a Gerfourn, arriù a bermision er suhun baset, e zo chanjet arnehon. ●(1934) BRUS 116. Désolant, tr. «diskonfortus

  • diskoñsañ
    diskoñsañ

    v. tr. d. =

    (1944) GWAL 165/315. (Ar Gelveneg) O komz eus ur c'hef skodek, ulmennek : «lakaez ar yenn amañ ha gant an taol kentañ e vo diskoñset ar bos (an ulmenn)» ; ster tost da ziframmañ, tennañ dizamant, terriñ e tammoù.

  • diskoñset
    diskoñset

    adj. Raviné, défoncé.

    (1973) SKVT II 57. raklet an douar diwarni, diskoñset. ●(1974) SKVT III 12. En amzer-se e oa gwenn an hentoù, ha diskoñset, ar peurliesañ. 34. un tremen diskoñset.

  • diskoñsol
    diskoñsol

    adj. Sans consolation.

    (1732) GReg 201a. Sans consolation, tr. «disconsol

  • diskont
    diskont

    m. –où

    (1) Décompte, déduction, soustraction.

    (1732) GReg 251a. Decompte, tr. «Discount. p. discounchou

    (1904) DBFV 59a. diskont, m. pl. eu, tr. «décompte, déduction, soustraction.» ●(1914) DFBP 82a. défalcation, tr. «Diskont.» ●(1931) VALL 190b. Déduction soustraction, tr. «diskont, diskontadur m.»

    (2) Rabat (sur un compte).

    (1732) GReg 775a. il y a du rabats sur la somme sur laquelle je faisais fond, tr. «discoundt a so war ar somm.»

  • diskontadenn
    diskontadenn

    f. Kontadenn, diskontadenn : conte et déconte (formule de conteur).

    (1994) MARV xiii 35. (Kanihuel) Eur wech e oa, eur wech ne oa ket hag eur wech all e oa bepred. Kontadenn, diskontadenn.

  • diskontadur
    diskontadur

    m. –ioù Soustraction.

    (1927) GERI.Ern 111. diskontadur m., tr. «soustraction.» ●(1931) VALL 190b. Déduction soustraction, tr. «diskontadur m.»

  • diskontal
    diskontal

    voir diskontañ

  • diskontañ / diskontiñ / diskontal
    diskontañ / diskontiñ / diskontal

    v. tr. d.

    I.

    (1) Décompter, soustraire.

    (14--) Jer.ms 238. So deomp cusul mat hac a tall / An rehont so ouz hon dyscontall., tr. « Est pour nous un bon conseil ayant de la valeur. / Ceux-là (?) ne tiennent pas compte de nous (?) ».

    (1732) GReg 251a. Decompter, deduire, rabattre, tr. «Discounta. pr. discountet

    (1904) DBFV 59a. diskontein, v. a., tr. «déduire, ôter, soustraire, défalquer.» ●(1914) DFBP 82a. défalquer, tr. «Diskonta.» ●(1914) KANNgwital 136/393. e vez diskontet kementse divar ho c'holl.

    (2) Omettre.

    (1880) SAB 136. caret an oll eb disconta nicun.

    (1904) SKRS I 105. Evit beza surroc'h da ziskleria he bec'hejou penn da benn, heb diskounta nikun.

    (3) Guérir par oraison.

    (1732) GReg 23a. Guerir l'aine enflée, tr. «Discounta ar verbl.» ●(1744) L'Arm 10a. Guérir par maléfice l'aîne enflée, tr. «Disscontein er Vêlbre.» ●29a. Bénir pour guérir par sortilèges, tr. «Disscontein

    (1876) TDE.BF 144b. Diskouñta, v. a., tr. «Guérir par sortilège.»

    (1904) DBFV 59a. diskontein, v. a. et n., tr. «guérir par des sortilèges, prononcer des formules magiques pour guérir.»

    ►absol.

    (1767) ISpour 129. Larrein Oræsonneu, pé croisein, pé discontein éit gùellat de clinhuedeu. ●(1790) MG 337. discontein ha gùellad de glinhuedeu. ●(1790) Ismar 169. discontein eit gùellad de glinhuedeu.

    (3) Prononcer des formules magiques.

    (1939) RIBA 137. N'em es ket hoah diskontet ar hou kekaer.

    (4) En rabattre.

    (1872) ROU 80a. Décompter, rabattre de l'opinion qu'on avait, tr. «discounta

    (5) Faire un rabais, une remise.

    (1977) PBDZ 776. (Douarnenez) diskontiñ, tr. «décompter, faire un rabais.»

    II. Diskontañ boutonoù ub. : voir bouton.

  • diskontant
    diskontant

    adj. Mécontent.

    (1904) DBFV 52b. diskoutant, adj., tr. «mécontent.» ●(1907) VROJ Even 53. An dud diskontant, pe diez en o c'hroc'hen.

  • diskonter
    diskonter

    m. –ion Guérisseur.

    (1984) EBSY 116. (Sant-Ivi) diskonter, tr. «guérisseur.»

  • diskonterezh
    diskonterezh

    m.

    (1) Action de guérir par oraison.

    (1787) BI 248. Int ë zihoallou guet sourci bras doh er superstitionneu, doh er maginage (...) ha discontereah.

    (1839) BSI 180. disconterez ha coz-oræsonou.

    (2) Action de prononcer des formules magiques.

    (1939) RIBA 137. Nen dé ket achiù en diskontereh.

  • diskontiñ
    diskontiñ

    voir diskontañ

  • diskontinuiñ
    diskontinuiñ

    v. tr. d. Interrompre.

    (17--) VO 47. hemb hum glèm na discontinuein hé dessein.

    (1839) BESquil 187. de lezel pé de ziscontinuein ou fedenneu eit en disterran tra ?

  • diskor
    diskor

    adj. Sans appui, sans étai.

    (1931) VALL 33a. sans appui, tr. «diskor.» ●274b. sans étai, tr. «diskor

  • diskorañ
    diskorañ

    v. tr. d. Ôter les étais.

    (1931) VALL 274b. ôter les étais, tr. «diskora.» ●(1942) VALLsup 11a. cesser d'appuyer, tr. «diskora

  • diskorbellañ
    diskorbellañ

    voir dispourbellañ

  • diskord .1
    diskord .1

    adj.

    (1) Cruel, injuste.

    (1530) J p. 36a. Dren maru discord disordren / So destinet yen dif me en croas tr. «par la mort cruelle, impie, illégale qui m'est réservée sur la croix.»

    (2) Indiscipliné.

    (1906) BOBL 06 janvier 68/1b. ar vugale o-hunan a oa kalz muioc'h diskord en oferen evid en e amzer d'ezan. ●(1913) PRPR 19. mall gantan dizamma deuz eun diskord a botr mar boa. ●(1944) EURW I 42. eiz kanfard diskort, bepred o stourm ouz ar vestrou en eur c'hiz pe eun all.

    (3) Éméché, gris.

    (1903) BTAH 273. pevar gonsort (...) / A zeue er-meaz, ha gwall diskort / Deuz eun davarn, tr. «quatre frangins (...) sortaient d'une taverne légèrement émus.»

    (4) Gai, bon vivant.

    (1903) BTAH 352. Mareou ve, ni ve diskord, tr. «Des jours où nous sommes viveurs.»

  • diskord .2
    diskord .2

    m.

    (1) Discorde.

    (c.1500) Cb 65b. Discord. g. descordance. ●67a. [dissension] g. dissention. b. discort.

    (2) E diskord ouzh : en opposition à.

    (1580) G 729. E dyscort ouz ho mandamantou, tr. «En opposition à vos ordres.»

  • diskordañ
    diskordañ

    v. intr.

    (1) Discorder.

    (1499) Ca 64b. Discordaff. g. discorder.

    (2) Éclater (de rire, en sanglots, en cris, etc.).

    (1910) MAKE 107. daou gi-bleiz Yan a ziskordas da chalpat. ●(1924) ZAMA 13. pa glevas eur vouez fresk o tiskorda krenv da c'hoarzin en e gichen. ●28. eun toullad brini (…) a ziskordas da goagal. ●(1955) STBJ 101. Neuze, glac'haret-holl, e tiskordis da sklañkat. ●174. e tiskorde ar c'hrouadur da leñva. ●177. a oa diskordet eveldon da leñvañ. ●(1964) ABRO 43. Va c'hi, o lakaat va strafuilh da greskiñ, a ziskordas da yudal truezus. ●47. hag e tiskordis da youc'hal gant al levenez.

  • diskordañs
    diskordañs

    f. Discordance.

    (1499) Ca 64b. Discordancc. g. descordance.

  • diskordennañ / diskordenniñ
    diskordennañ / diskordenniñ

    v. tr. d.

    (1) Décorder.

    (1732) GReg 251b. Decorder, tr. «Discordenna. pr. discordennet

    (1962) EGRH I 62. diskordennañ v., tr. « enlever la corde. »

    (2) (pêche) Enlever à un filet ses cordes de montage.

    (1977) PBDZ 761. (Douarnenez) diskordenniñ, tr. «enlever à un filet ses cordes de montage.»

    (3) (agriculture) Libérer un animal (vache, etc.).

    (1962) EGRH I 62. diskordennañ v., tr. « lâcher (une vache, etc..) qui était attachée à une corde. »

  • diskorle
    diskorle

    adj.

    I. (en plt de qqn)

    (1) Dévergondé.

    (1904) DBFV 59a. diskourlé, adj., tr. «(fille) dévergondée.»

    (1934) BRUS 117. Dévergondé, tr. «diskourlé

    (2) Débraillé.

    (1977) PBDZ 95. (Douarnenez) diskorlev, tr. «débraillé.» ●148. diskorleu, tr. «débraillé.»

    II. (en plt de qqc.) (Pièce de bois) mal travaillée.

    (1904) DBFV 59a. diskourlé, adj., tr. «(pièce de bois) mal travaillée.»

  • diskorn .1
    diskorn .1

    adj. Qui n'a pas de corne.

    (1732) GReg 212b. Sans cornes, tr. «Disqorn

  • diskorn .2
    diskorn .2

    adj.

    (1) Dégelé.

    (1868) FHB 159/24b. Ar ster a zo breman discorn. ●(1876) TDE.BF 144b. Diskourn, adj., tr. «Dégelé.»

    (1962) EGRH I 62. diskorn a., tr. « degelé, sans glace. »

    (2) Loc. adv. Skorn-diskorn : qu'on sort et remet dans la glace sans arrêt.

    (1977) PBDZ 783. (Douarnenez) skorn-diskorn, tr. «(en parlant de poisson) que l'on ne cesse de sortir de la glace et d'y remettre.»

    (3) sens fig. Qui a le cœur chaud.

    (1908) PIGO II 1. lemm e lagad ha diskorn e galon.

  • diskorn .3
    diskorn .3

    m.

    (1) Dégel.

    (c.1718) CHal.ms i. debacle, tr. «diloh, discourn'.» ●(1732) GReg 257b. Degel, tr. «Diskourn. diskorn. Van[netois] discorn. discourn

    (1869) FHB 244/279b. E kals douarou, ar skorn hag an diskorn a zizolo griziou ann drevad. ●(1876) TDE.BF 144b. Diskourn, s. m., tr. «Dégel.»

    (1904) DBFV 59a. diskorn, m., tr. «dégel, débacle.» ●(1910) EGBT 30. diskorn m., tr. «dégel.» ●31. an diskorn a gomans. ●(1934) BRUS 185. Le dégel, tr. «en diskorn.» ●(1944) DIHU 391/39. en henteu e zo lous get en diskorn.

    (2) Moment du dégel.

    (1908) FHAB Ebrel 108. pa deu an discorn. ●(1918) LZBl Du 434. an diskourn o veza deuet abretoc'h eget kustum.

  • diskorn .4
    diskorn .4

    m. Korn ha diskorn : coin et recoin.

    (1952) LLMM 32-33/86. Hennezh eo anavezet gantañ kement korn ha diskorn a zo en ti-mañ.

  • diskorn-tro
    diskorn-tro

    m. Tournant.

    (1956) BLBR 91/15. P'en em gavent en eun diskontro gant an Aotrou Person.

  • diskornadiñ
    diskornadiñ

    v. tr. d. Apparaître à un détour.

    (1868) FHB 170/111a. O tiskornadi eur broust-koad e voe attaket.

  • diskornañ / diskorniñ .2
    diskornañ / diskorniñ .2

    v. tr. d. Écorner.

    (1659) SCger 47b. ecorner, tr. «discorni.» ●(1732) GReg 212b. Déboiser, ou rompre, ou scier les cornes à un animal, tr. «Disqorna. pr. disqornet

    (1876) TDE.BF 144a. Diskorna, v. a., tr. «Couper les cornes.»

    (1904) DBFV 59a. diskornein, v. a., tr. «écorner (une bête).»

  • diskornañ / diskorniñ .3
    diskornañ / diskorniñ .3

    v.

    I. V. impers. (météorologie) Dégeler.

    (1659) SCger 38a. degeler, tr. «discorni.» ●41a. deglacer, tr. «discorni.» ●(1732) GReg 257b. Degeler, tr. «Discourna. discourni. ppr. et. Van[netois] discourneiñ

    (1856) VNA 103. il dégèle, tr. «discornein e hra.» ●(1857) CBF 3. Diskorni a rai abarz nemeur, tr. «Il dégèlera avant peu.» ●(1870) FHB 296/279b. ha prest e comansas discorni.

    (1904) DBFV 59a. diskornein, v. n., tr. «dégeler.» ●(1934) BRUS 334. Il dégèle, tr. «diskornein e hra.» ●(1967) BAHE 51/21. Un tamm diskournañ 'ra.

    II. V. tr. d.

    (1) Dégeler.

    (17--) EN 3339-3440. an dour o viruin, / ma voan toled a bars, evid ma discornin, tr. «l'eau était à bouillir, / en sorte que je fus jeté dedans pour me dégeler.»

    (1904) DBFV 59a. diskornein, v. a., tr. «dégeler.»

    (2) sens fig. Réchauffer.

    (17--) FGab 137. e reañ va bossubl evit è discourna [ar fumellen].

    (1888) KZV 4. diskornan ar c'halonou.

    (1936) BREI 440/1c. evit diskorna o c'halon e kenver o gwir Vro.

  • diskornañ / diskorniñ / diskorniañ .1
    diskornañ / diskorniñ / diskorniañ .1

    v.

    (1) V. intr. Déboucher au coin, tourner le coin.

    (1844) LZBg 2l blezad-2l lodenn 101. Ni e huélas Orfa én ur ziscorn ag ur flaguen.

    (1936) IVGA 253. o tiskorna en eur c'horn-tro. ●267. O tiskorna war ar pont. ●(1977) PBDZ 776. (Douarnenez) diskorniñ, tr. «déboucher au coin, tourner le coin.»

    (2) V. tr. d. Adoucir les angles.

    (1895) GMB 157. adoucir les angles, pet[it] Trég[uier], discorni.

    (1904) DBFV 59a. diskornein, v. a., tr. «écorner (une pierre).» ●(1907) FHAB Eost 178. n'hor boa ket zoken gallet ho diskornia.

  • diskorniañ
    diskorniañ

    voir diskornañ .1

  • diskorniñ .1
    diskorniñ .1

    voir diskornañ .1

  • diskorniñ .2
    diskorniñ .2

    voir diskornañ .2

  • diskorniñ .3
    diskorniñ .3

    voir diskornañ .3

  • diskorpul
    diskorpul

    adj.

    (1) Attr./Épith. Sans scrupule.

    (1847) BDJ 52-53. Paotred diramail ha paotred diskorpul. ●(1893) IAI 37. sulvuy ma vezet divergount ha diskorpul, sulvuy e fougaset. ●(18--) SAQ II 135. Dreizhan he unan ez eo diskorpul.

    (1902) TMJG 344. n'ê ket pôtred discurpul a vank en dro da Bleuveur ha da Drébeurden. ●(1907) BOBL 19 octobre 160/2c. paotred diskurpuill. ●(1908) FHAB Mae 139. Ar ganfarted diskurpul ha divergont-se.

    (2) Adv. Sans scrupule.

    (1905) KANngalon Ebrel 378. enn eur vreza diskrupul he veuiou a vanac'h.

  • diskorrij
    diskorrij

    adj. Incorrigible.

    (1732) GReg 215b. C'est homme n'est pas corrigible, tr. «discourrich eo an dèn-hont.»

  • diskouarn
    diskouarn

    adj. Sans oreilles.

    (1732) GReg 678a. Sans oreilles, qui n'a pas d'oreilles, tr. «Discoüarn

  • diskouarnañ
    diskouarnañ

    v. tr. d.

    I. Essoriller.

    (1659) SCger 53a. essoreiller, tr. «discoarna.» ●(1723) CHal 59. Discóàrnein, tr. «Couper les oreilles.» ●(1732) GReg 678a. Couper les oreilles, tr. «Di-scoüarna.» ●(1744) L'Arm 142b. Essoriller, tr. «Disscoharnein

    (1896) HIS 132. Ha Jésus e remedas d'er soudard e oé bet diskoharnet get sañt Pièr.

    (1903) JOZO xiii. Pen dé guir, mem broiz kèr, é vé bet diskoarnet elsé er vèuerion, petra e vehé get groeit d'ur lagoutér ? ●(1904) DBFV 58b. diskoarnein, v. a., tr. «essoriller, couper l'oreille ou les oreilles à.»

    II. Diskouarnañ al lapin : voir lapin.

  • diskouarnet
    diskouarnet

    adj. Essorillé.

    (1732) GReg 678a. A qui on a coupé les oreilles, tr. «Discoüarnet.» ●(1744) L'Arm 260a. Sans oreilles (...) A qui on les a coupé, tr. «Disscoharnétt

  • diskoubl
    diskoubl

    adj.

    (1) Attr./Épith. Découplé.

    (c.1718) CHal.ms i. decouple, un drole bien decouplé, tr. «ur pautr' ampert, allert', dispos, un deen discoupl'.» ●(1732) GReg 252a. Decouplé, ée, part. & adj., tr. «Discoubl

    (1904) DBFV 59a. diskoupl, adj., tr. «(homme) bien découplé (Ch. ms.).»

    (2) Adv. Aisément, au physique.

    (1889) ISV 175. he izili a gomans da stracal ha d'en em eüna, ha souden e sao en he za ken discoupl ha pephini.

  • diskoublañ / diskoubliñ
    diskoublañ / diskoubliñ

    v. tr. d.

    (1) Découpler.

    (1659) SCger 39b. descoupler, tr. «discoupla.» ●(c.1718) CHal.ms i. decoupler, tr. «distaguein, discouplein, disparein.» ●(1732) GReg 252a. Decoupler, détacher des chiens couplez pour les lâcher après le gibier, tr. «Discoubla. pr. discoublet.» ●Découpler des beufs, tr. «discoubla. pr. et

    (1904) DBFV 59a. diskouplein, v. a., tr. «découpler (Ch. ms.).»

    (2) Dire (ce qu'on a sur le cœur).

    (1659) SCger 35b. dire ce qu'on a sur le cœur, tr. «discoubla ar pes a ve voar ar galon.» ●44b. puis qu'il faut dire tout, tr. «paz eo ret discoubla oll.» ●(c.1718) CHal.ms i. Puisquil faut tout dire, tr. «pénde ret laret oll, pende ret discoublein oll.»

    (1904) DBFV 59a. diskoublein ol, v. a., tr. «(puisqu'il faut) tout dire (Ch. ms.).»

  • diskoublet
    diskoublet

    adj.

    (1) Découplé.

    (1906) DIHU 12/206. Er chonj-sé e laké Katelin de hoarhein ken ne oé hantér diskoublet he chajelleu !

    (2) =

    (1732) GReg 252a. C'est un drole bien découplé, tr. «Ur paotr fryol discoublet mad eo.»

  • diskoubliñ
    diskoubliñ

    voir diskoublañ

  • diskouel
    diskouel

    voir diskouez

  • diskouez .1
    diskouez .1

    m.

    (1) Action de montrer.

    (1904) DBFV 58b. disko m., tr. «action de montrer ; exhibition.»

    (1857) HTB 79. An diskouez-ze a vaein marbr a vije gret gant lid.

    (2) Apparence, présentation.

    (1732) GReg 636b. Montre, apparence. Montre d'une chose, tr. «An disquëz.» ●(1744) L'Arm 244b. Montre, apparence (…) De froman ou &c., tr. «Dissco. m.» ●(17--) VO 74. Un disco caër e hoès, tr. (GMB 152) «de belles apparences.»

    (1838) OVD 109. er ré e splane quement hag en dès un disco caër.

    (3) Exposition.

    (1937) DIHU 310/249. en disko bras e vo é Pariz.

    (4) Lakaat en diskouez : exposer.

    (1847) FVR 268. deiz foar ann Nedelek e oe lekeat enn diskouez war eur chafod savet war al leur-ger.

    (5) =

    (1857) HTB 232. Chetu aze eun diskouez mad euz da berz.

  • diskouez .2
    diskouez .2

    v.

    I. V. tr. d.

    A.

    (1) Montrer, faire voir, indiquer.

    (1499) Ca 58b. Descuez. g. demonstrer. ●(1575) M 547-548. vn marhec hegas, / A descueze drouc scuezr, tr. «un chevalier odieux / Qui montrait le mauvais exemple.» ●(1612) Cnf.epist 8. ez caffaff ez descuez cleramant an trasé. ●(1633) Nom 205b. Menytrum : payement d'vn guide : paëamant vn guid, an salær en deuez vnan euit caçc pe discuez an hent da vn all.

    (1659) SCger 81a. monstrer, tr. «discueus.» ●(17--) EN 2587. aman eo dit breman disquen da grueldet. ●2591. ne disquened qued de o pou hoand poultronin.

    (1847) FVR 174. da diskon d'ac'h ar skrid. ●(1849) GBI I 272. Me diskouezo d'ec'h 'nn taolinier, tr. «Je vous montrerai les tableaux.» ●(1851) PEN 92/22. m'he a vo gant ar bis diskunet. ●(1857) CBF 26. Diskouez d'in da gorf-broz, tr. «Montre-moi ton corset à manches.» ●(1889) CDB 121. Ar papero d'in a diskwelfed. ●(1889) SKG 6. Da ziskon ben ac'hoaz da Vikel Klémerien.

    (1903) MBJJ 85. diskouel o fapero. ●149. diskouel e vije arabad tamall d'ean. ●209. 'vit diskoel penauz e troc'hfer 'nei gant eur gontell. ●(1904) BMSB 17. n'hellaz ket miret da ziskoen è eston. ●(1904) DBFV 58b. diskoein, part. –oeit, v. a., tr. «montrer, indiquer.» ●(1908) PIGO II 71. Diskoueet d'in ar biojaou ! ●96. Feta vat, diskouez da zorn aman, Job.

    (2) Exprimer en montrant, manifester, marquer.

    (1834) SIM 170. na vouie qet penaus disqeuz e anaoudeguez vad da Louis. ●(1868) KMM 22. discuez joa dezi. ●31. discuez dousder ha madelez.

    (1902) MBKJ 29. N'euz ket d'ar iar evit diskouez ar garantez evit her (lire : he) re vian. ●(1910) MBJL 81. 'n eur ziskouel ec'h int krenv. ●(1929) MKRN 18. diskoeit c'hoaz eur vech d'ar gournerien kanfard, tr. «montrez une fois de plus aux lutteurs prétentieux.» ●(1948) KROB 5/7. n'eus bet nemet ar staliou dalc'het gant Bretoned gwirion hag o devefe diskouezet a-leun o levenez...

    (3) Diskouez anat, sklaer : prouver, mettre en évidence.

    (1878) EKG II 196. Hag evit hen diskouez sklear hag anat d'an oll, ez an da lakaat dirak ho taoulagad eun tamm skrid. ●(1889) SFA 110. ha ne ziskouezont ket anat e teu Fransez a berz Doue ? ●(1894) BUZmornik 265. enn eur ziskouez d'ezho sklear d'edont ket var ann hent mad.

    (4) Démontrer, prouver.

    (1612) Cnf.epist 8. ez caffaff ez descuez cleramant an trasé.

    (1803) MQG 10. Disqüelet e meus dech, en nebeut a gomzou, / Qaliteou Margot ha darn he zalanchou ; / Mes c'hoas a zisqüelin. ●(1866) FHB 60/61b. diskoilit breman ho kalloud d'ann dud-man ! ●(1869) SAG 128. Me hen diskuezo de hoc'h em c'henta marvailladen. ●(1877) EKG I 241. Evit diskouez oa perc'henn d'ar gompezenn-ze.

    (1910) MBJL 120. Kement-man a ziskoe e oa gwejal goz evel eun emgleo. ●(1920) FHAB Mae 348. ar pez a ziskouez penaôs ar bankerien a gred d'ezo e vezo an tu krenv gant ar Boched ha ne baefont ket o dle !

    (5) Expliquer, enseigner.

    (c.1500) Cb 12b. g. le lieu a enhorter ou a amonester / ou len enseigne a bien faire. b. en lech ma disguezer ober mat.

    (c.1680) NG 1622-1623. Ou discoignë de breder / En ol sacrementeu.

    (1904) DBFV 58b. diskoein, part. –oeit, v. a., tr. «enseigner, apprendre.»

    (6) =

    (1576) Cath p. 6. dn (lire : da) dignite a vurz hac da officc a deuscuenz (lire : descueuz) penaos heruez raison ez dleez beza saludet ha groeat enor dit, tr. «La dignité de ton rang et de ta charge montre qu'en toute raison tu dois être salué et honoré.»

    (1882) BAR 216. Evit descouez pegement e plij ar Rozera d'ar Verc'hez. ●(1889) SKG 7. Ha da ziskon d'an oll pegiz ouezont bragal, tr. «et de montrer à tous comme elles savent s'attifer.»

    (7) Diskouez dalc'hamant : (?) faire preuve de résistance (?).

    (1977) LIMO 19 mars. diskoein dahlemant.

    B. [devant un infinit.] Sembler, paraître.

    (1857) HTB 88. Diskouez a reent [an diaoulou] bean gourdrousuz.

    (1904) DBFV 58b. ean e zisko (bas-van. ziskoa) bout mat, tr. «il se montre bon.»

    II. V. intr.

    (1) Bezañ o tiskouez : être exposé, exhibé, être en montre.

    (1867) FHB 103/408a-b. evit guelet an traou caer a vezo o tiskuez e Paris. ●(1867) FHB 142/303a. an oll draou caer so bet er bloa-ma o tiskuez e Paris.

    (2) Lakaat da ziskouez : mettre en évidence.

    (1867) FHB 122/137a. an hini en deus laket da ziskuez.

    III. V. pron. réfl. En em ziskouez.

    (1) Se montrer, paraître, apparaître.

    (1530) J p. 202b. Quent abredahez / En em discuezas, tr. «Il se montra (…) vers le soir.»

    (1659) SCger 88b. paroitre, tr. «en em discus

    (1849) LLBg III 104. en heol hum zisko. ●(1868) FHB 174/140a. hag en em ziskouezaz d'ezhi en aoz (pe furm) eun Eal.

    (1907) AVKA 163. Et da n-am diskoue d'ar veleien. ●(1907) PERS 353. an dervez ma'z eo bet santez Philomena en em ziskuezet d'ezhan. ●(1915) MMED 120. O va Doue (...) mar deus ac'hanoc'h, em em ziskouezit d'in. ●(1936) PRBD 6. Jezus a en em ziskouezas d'e ebestel.

    (2) Se montrer (sous tel ou tel aspect de caractère).

    (1857) HTB 4. evit ar wech kenta, en em diskoueas anwasuz. ●(1884) BUR I 30. en em diskwelle madelezuz.

    (3) Se montrer, pavaner.

    (1924) CBOU 2/29. ma rankfe merc'hed Kastell golei o fas evelse, e ve eur c'hoari all, int-i hag a gar kement en em ziskouez !...

    (4) (en plt d'un événement) Se produire, s'avérer.

    (1877) BSA 278. meur a vech oa bet guelet ar memez burzud oc'h en em ziscouez.

    IV.

    (1) Diskouez e seulioù : voir seulioù.

    (2) Diskouez ar pevar hag ar meud : voir pevar.

  • diskouezadeg
    diskouezadeg

    f. –où Exposition.

    (1909) FHAB Mae 158. Al labourou-dourn (...) a vô great ganto eun diskouezadek (exposition) da C'houel ar bleun-bruk. ●(1910) MBJL 189. an diskoeadeg gallo-zôz. ●(1914) DFBP 133b. exhibition, tr. «Diskuezadeg.» ●(1954) VAZA 102. un diskouezadeg etrevroadel. ●(1962) BAHE 31/40. aozañ diskouezadegoù.

  • diskouezadur
    diskouezadur

    m. –ioù Action de montrer, ostension, monstration.

    (c.1500) Cb 60a. [descuez] g. demonstrement. b. discuezadur.

    (1732) GReg 637a. L'action de montrer, montre, tr. «Disquëzadur

    (1927) GERI.Ern 111. diskoue(z)adur m., tr. «action de montrer.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...